Co to jest zespół Cotarda? – kilka faktów
Zespół Cotarda to zaburzenie psychiczne, przez które dana osoba myśli, że jest już martwa. Jest to rodzaj urojeń, które znane jest również jako złudzenie lub zaprzeczenie nihilistyczne.
Syndrom ten występuje bardzo rzadko, ale na przestrzeni ostatnich lat były udokumentowane przypadki tej choroby. Osoby cierpiące na zespół Cotarda zaprzeczają, że posiadają ciało, mają układ nerwowy, mózg, krew krążącą w żyłach, narządy wewnętrzne i inne części ciała.
Wydaje im się, że ich istnienie jest nieprawdopodobne i fikcyjne. Mogą nawet twierdzić, że ich ciało jest w fazie rozkładu i sami wytwarzają halucynacje zapachu rozkładu.
Zespół Cotarda – kilka faktów na temat tej choroby
Charakterystyka syndromu
Osoba z syndromem Cotarda cierpi zazwyczaj z powodu zmiany intensywności swoich emocji . Osoba chora traci energię życiową i jest zdominowana przez negatywne czynniki. To może być pierwszym krokiem powodującym zespół Cotarda.
Dodatkowo może występować również nadczynność ciała migdałowatego, uszkodzenia w płacie ciemieniowo-skroniowym, zatrzymanie pracy w lewej przedczołowej części mózgu i inne objawy. Może również nastąpić redukcja dopaminy w receptorach mózgu.
Etymologia
Syndrom ten posiada swoją nazwę dzięki francuskiemu neurologowi, Julesowi Cotardowi, który odkrył tę chorobę. Odkrycia dokonano po tym, jak kilku pacjentów z zaburzeniami psychicznymi miało halucynacje charakteryzujące to schorzenie.
Pierwszym pacjentem, którego leczył J.Cotard, była 43-letnia kobieta. Była pewna, że nie ma „ani mózgu, ani nerwów, ani klatki piersiowej, ani wnętrzności, tylko skórę i kości”.
Pacjentka, którą zaprezentowano na konferencji w Paryżu w 1880 roku pod pseudonimem Mademoiselle X, twierdziła, że nie ma potrzeby odżywania się. Wierzyła też, że jest potępiona na wieki, ponieważ nie mogła umrzeć śmiercią naturalną.
Należy jednak zauważyć, że przypadek zaprezentowany przez doktora Cotarda nie uchronił się przed krytyką i sceptycyzmem ze strony społeczności naukowej tamtych czasów.
Zobacz także: Choroby psychiczne: 10 najczęstszych powodów
Charakterystyczne (patologiczne) objawy
Zaburzenie posiada wiele objawów, są to między innymi:
- Depresja;
- Myśli samobójcze;
- Przekonanie, że nasze ciało nie istnieje;
- Przekonanie, że w naszym organizmie nie ma wystarczająco krwi;
- Negatywne myśli;
- Analgezia lub brak poczucia bólu;
- Samookalecznie.
Przeczytaj również: Środki antydepresyjne – pięć rzeczy, o których musisz pamiętać
Przekonanie, że:
- – jesteśmy już martwi (towarzyszą temu urojenia węchu: chorzy mogą czuć zapach własnego, gnijącego ciała)
- – pod naszą skórą znajdują się robaki
- – jesteśmy nieśmiertelni
- – nasze ciało jest w fazie rozkładu
- – nasz organizm nie posiada narządów wewnętrznych
Pamiętajmy, że zanim symptomy te zostały udokumentowane przez doktora Cotarda, były zaliczane do zaburzeń zachowań ludzkich. Wielu naukowców przypisywało je do kultury, religii, pochodzenia etnicznego lub jakichkolwiek innych elementów poza ustalonym standardem moralnym i zdrowotnym w danym wieku. To bardzo ważny fakt.
Objawy patologii u pacjentów
Syndrom ten jest to złudzenie typowe dla najcięższych odmian (psychotycznych lub urojeniowych) depresji. Może jednak wystąpić również w innych ciężkich chorobach psychicznych (takich jak demencja z objawami psychotycznymi, schizofrenia, psychoza spowodowana chorobami medycznymi lub toksycznymi).
Z drugiej strony ważne jest, aby pamiętać, że pacjenci cierpiący na tę chorobę zaczynają wierzyć, że ich narządy wewnętrzne przestały zupełnie funkcjonować. Uważają oni, że ich jelita przestały pracować, serce przestało bić, nie posiadają układu nerwowego, krwi ani mózgu, może im się nawet wydawać, że ich ciało gnije.
W rezultacie pojawiają się u nich halucynacje węchowe, które „potwierdzają” ich urojenia (nieprzyjemny zapach gnijącego ciała); pacjenci mogą również odczuwać robaki poruszające się pod ich skórą.
Niektóre rodzaje leczenia
Choroby tego typu nie są łatwe w leczeniu. Jeszcze trudniej je wyleczyć, gdy diagnoza danego pacjenta obejmuje elementy innych, już sklasyfikowanych i mniej kontrowersyjnych chorób.
Oto kilka krokow, które mogą być stosowane przez lekarzy, w zależności od złożoności choroby i sytuacji osoby chorej:
- Połączenie leków farmakologicznych (tabletki, zastrzyki, środki uspokajające i tym podobne);
- Leki przeciwdepresyjne, takie jak mirtrazapina, leki przeciwpsychotyczne lub olanzapina;
- Jeśli leki nie są skuteczne, pacjenci mogą być leczeni za pomocą terapii elektrowstrząsami.
Etiologia lub klasyfikacja choroby
Zespół Cotarda to choroba o charakterze, leczeniu i specjalizacji neurologiczno-mentalnej. Zdiagnozowanych przypadków jest niewiele, a kontrowersje, czy jest to dziedzina demencji, czy zaburzenie iluzji, sprawiają, że zespół Cotarda jest dla profesjonalistów w tej dyscyplinie medycznej czarną dziurą.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Swamy, N. C., Sanju, G., & Jaimon, M. (2007). An overview of the neurological correlates of Cotard syndrome. The European journal of psychiatry, 21(2), 99-116.
-
Tomasetti, C., Valchera, A., Fornaro, M., Vellante, F., Orsolini, L., Carano, A., … & De Berardis, D. (2020). The ‘dead man walking’disorder: an update on Cotard’s syndrome. International Review of Psychiatry, 32(5-6), 500-509.
-
Dieguez, S. (2018). Cotard syndrome. Neurologic-Psychiatric Syndromes in Focus-Part II, 42, 23-34.
