Co to jest medycyna osteopatyczna i kiedy jest zalecana?

Problemy z mięśniami, migreny, zawroty głowy i zaparcia to tylko niektóre z chorób, które można leczyć osteopatią. Jak to działa? Powiemy ci w tym artykule.

Przejrzane i zatwierdzone przez: pielęgniarka Leidy Mora Molina.

Napisany przez Luis Rodolfo Rojas Gonzalez

Ostatnia aktualizacja: 11 października, 2022

Istnieje kilka dyscyplin, które starają się podejść do ludzkiego ciała z holistycznego punktu widzenia. Medycyna osteopatyczna to gałąź terapeutyczna, której celem jest przywrócenie równowagi organizmu za pomocą technik manualnych.

Medycyna osteopatyczna, czyli osteopatia, zajmuje się zachowaniem idealnej harmonii funkcji organicznych w obrębie spektrum kostno-mięśniowego, sercowo-naczyniowego, oddechowego, limfatycznego i nerwowego. Jako taki jest uzupełnieniem medycyny konwencjonalnej. Osteopatia nie powinna zastępować profesjonalnego podejścia medycznego.

Medycyna osteopatyczna

Medycyna osteopatyczna to gałąź terapeutyczna, której celem jest zapobieganie i leczenie dolegliwości zdrowotnych za pomocą zestawu technik manualnych i zabiegów nieinwazyjnych. Wymaga rozległej wiedzy z zakresu anatomii i fizjologii organizmu człowieka i skupia się na przywróceniu homeostazy wszystkich narządów i układów.

Podobnie ta dyscyplina ma holistyczny pogląd na zdrowie; to znaczy analizuje i podchodzi do ludzkiego ciała jako jednostki, a nie jako serii niezależnych organów. W przypadku osteopatii, zmiany w jednym systemie wpływają na działanie pozostałych i zakłócają ich funkcjonowanie. Przykładem mogą być problemy ze zdrowiem psychicznym, które również wpływają na samopoczucie jelit. Tak jest w przypadku zespołu jelita drażliwego.

Na czym polega?

Zabiegi osteopatyczne mają na celu łagodzenie dolegliwości za pomocą bodźców zewnętrznych, które mają na celu wygenerowanie odpowiedzi wewnętrznych, które przywracają integralne funkcjonowanie. W przeciwieństwie do tradycyjnej medycyny, której celem jest leczenie tylko ogniska lub objawu wywołującego dyskomfort.

Badanie przeprowadzone w latach 2013-2020 wykazało, że osteopatia może być obiecująca w leczeniu schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego. Według autorów pokazuje skuteczne dowody w łagodzeniu przewlekłego bólu krzyża i bólu krzyża w ciąży.

Medycyna osteopatyczna została opracowana w Stanach Zjednoczonych w 1874 roku przez Andrew Taylora Stilla i jest obecnie uznawana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Podobnie ta praktyka zawodowa jest legalna w Stanach Zjednoczonych, Anglii i Francji. Tymczasem w Hiszpanii wchodzi w zakres kompetencji fizjoterapii.

Medycyna osteopatyczna a fizjoterapia?

Osteopatia i fizjoterapia mają bardzo ścisły związek, ponieważ obie dyscypliny wykorzystują techniki manualne i nieinwazyjne manewry w celu poprawy stanu zdrowia. Ponadto mają na celu złagodzenie bólu u pacjenta, przywrócenie indywidualnego samopoczucia i poprawę jakości życia. Dlatego często obie gałęzie współpracują ze sobą w celu uzyskania lepszych wyników.

Korzyści z medycyny osteopatycznej

Główną korzyścią terapii osteopatycznej jest jej filozofia minimalnej interwencji i inwazji na ludzkie ciało. Generalnie rządzi się holizmem i globalizmem w podejściu do dolegliwości.

Osteopatia bada pochodzenie i ewolucję choroby bez bezpośredniej ingerencji w pojedyncze ognisko lub dolegliwość. Z kolei dyscyplina promuje i stymuluje samoleczenie organizmu człowieka, bez konieczności stosowania technik inwazyjnych, takich jak leki i operacje.

Z drugiej strony istnieje kilka niepożądanych skutków ubocznych osteopatii. Istnieją reakcje organizmu, ale uważa się, że są one przydatne do przywrócenia funkcjonowania organizmu. Podobnie zmęczenie i zawroty głowy są zwykle tłumaczone stanem regeneracji, na jaki narażone jest ciało po sesjach.

Ponadto jedną z głównych zalet tego typu terapii jest zmniejszenie zużycia niektórych leków. Jednak ludzie nie powinni nigdy rezygnować z konwencjonalnego leczenia bez ścisłej profesjonalnej zgody.

Rodzaje osteopatii

Osteopatię dzieli się na trzy główne gałęzie. Każdy z nich ma na celu adresowanie różnych grup narządów, aby złagodzić dyskomfort ludzi.

1. Osteopatia strukturalna

Gałąź ta skupia swoją uwagę na narządzie ruchu i układzie mięśniowo-szkieletowym. Wykonuje szczegółowe badania i kompleksowe podejście do kości, mięśni, stawów, ścięgien, powięzi i więzadeł. Jednak osteopatia strukturalna wykazała niejednoznaczne wyniki na przykład w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów. Potwierdzają to badania naukowe.

2. Osteopatia trzewna

Głównym celem tej gałęzi jest holistyczna analiza wszystkich pustych i litych wnętrzności ludzkiego ciała, ze szczególnym uwzględnieniem aparatu pokarmowego i moczowo-płciowego. W konsekwencji umożliwia identyfikację i leczenie stanów, takich jak przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka.

3. Osteopatia czaszkowa

Osteopatia czaszkowa ma na celu zajęcie się strukturami mózgu i ich bliskim związkiem z ośrodkowym układem nerwowym. Zwraca szczególną uwagę na zaburzenia takie jak zawroty głowy, migreny i problemy z postawą. Jest również bardzo interesujący w eksploracji otorynolaryngologicznej i endokrynologicznej.

Medycyna osteopatyczna – niektóre z najczęstszych technik

Osteopaci stosują szeroką gamę technik manualnych i nieinwazyjnych zabiegów w łagodzeniu dolegliwości. Do najczęściej używanych należą:

• Technika energii mięśni: Stosuje stopniowy opór do aktywnego skurczu mięśni osoby. W konsekwencji pozwala leczyć osłabienie mięśni, redukować stany zapalne i poprawiać aktywność stawów.
• Technika Jonesa: obejmuje lokalizowanie wrażliwych obszarów i punktów wyzwalania bólu, a także kątów mobilizacji, które zmniejszają ból. Przydaje się przy przykurczach mięśni, nerwobólach i przeciążeniach mięśniowo-szkieletowych.
• Rozluźnianie mięśniowo-powięziowe: ma to na celu uwolnienie powięzi, która pokrywa mięśnie i zmniejszenie bólu spowodowanego nieprawidłową adhezją.
• Technika zaufania: opiera się na ponownym ustawieniu stawów poprzez szybkie, bezbolesne i kontrolowane ruchy. Zwykle powoduje uczucie natychmiastowej ulgi. To najbardziej znana technika.

Kiedy zalecana jest osteopatia?

Osteopatia jest przydatna w wielu różnych schorzeniach ciała i czynności. Przede wszystkim osoba powinna udać się do lekarza, aby uzyskać dokładną diagnozę choroby. W ten sposób specjalista może kierować leczeniem i oferować różne alternatywy terapeutyczne. Niektóre z najczęstszych wskazań osteopatii to:

• Problemy mięśniowo-szkieletowe: przykurcze, zapalenie ścięgien, skręcenia, radikulopatie, urazy i choroby zwyrodnieniowe stawów.
• Zaburzenia żołądka i jelit: gazy, zaparcia, zapalenie żołądka, kolka brzuszna, zespół jelita drażliwego i niestrawność.
• Choroby układu oddechowego: zapalenie oskrzeli, astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP).
• Zaburzenia układu moczowo-płciowego: bolesne miesiączkowanie, brak miesiączki i nietrzymanie moczu.
• Problemy ciążowe: ból lędźwiowy, rwa kulszowa, ból łonowy.
• Zaburzenia czaszkowe: neuralgia nerwu trójdzielnego, zawroty głowy, migrena, bezsenność i chroniczne zmęczenie.
• Choroby pediatryczne: kolka niemowlęca.

Przeciwwskazania

Terapia osteopatyczna jest przeciwwskazana u osób z objawami strukturalnego osłabienia kości z powodu procesów nowotworowych oraz zmian reumatycznych, zapalnych lub naczyniowych. Tak jest w przypadku pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, przerzutami do kości, złamaniami, niestabilnymi stawami, osteopenią i niedawnymi operacjami.

Inne stany, w których osteopatia jest przeciwwskazana, obejmują:

• Choroba tętnic szyjnych lub kręgowo-podstawnych
• Stany nadkrzepliwe
• Zakrzepica żył głębokich
• Infekcje dróg oddechowych
• Zaburzenia psychiczne
• Otwarte rany
• Guzy

Ciągły nadzór lekarski zapewni powodzenie leczenia

Osteopatia to dyscyplina terapeutyczna, która wykorzystuje bodźce zewnętrzne poprzez techniki manualne w celu złagodzenia różnych stanów organizmu. Jest więc narzędziem uzupełniającym profesjonalne zarządzanie, które nie powinno zastępować leczenia wykonywanego przez specjalistę.