Co robić, gdy uzależniamy się od kogoś
Nie uzależniamy się jedynie od narkotyków, zakupów, ćwiczeń czy internetu. Nasze więzi i relacje są również podatne na uzależnienie i mogą pogrążyć nas w sytuacji zależności i braku kontroli. Kiedy uzależniamy się od kogoś, porzucamy naszą godność, zagrażamy naszemu poczuciu integralności i… cierpimy. Dlaczego tak się dzieje i co możemy z tym zrobić?
Prawda jest taka, że jest to powszechna rzeczywistość.N a przykład w Hiszpanii około połowa populacji zadeklarowała, że jest uzależniona emocjonalnie, a ponad 8% identyfikuje się z najpoważniejszym stopniem tego stanu.
Kiedy mówimy o uzależnieniu od miłości, nie chodzi tak bardzo o samego partnera (którego mamy w tej chwili obok siebie), ale o dysfunkcyjny sposób tworzenia więzi, którego się nauczyliśmy. Oznacza to, że ten wzorzec zależności, niezrównoważonych relacji, uległości i desperacji może się powtarzać w różnych związkach i z różnymi partnerami.
Dlatego bardziej niż opuszczenie związku, celem zawsze będzie zrozumienie, dlaczego tak funkcjonujemy. I oczywiście, jak możemy to poprawić.
Jak się zachowujemy, gdy uzależniamy się od kogoś?
Jedną z najbardziej uderzających cech uzależnień jest brak świadomości swojego problemu. Często zdarza się, że nie rozpoznajemy lub nie przyznajemy się do uzależnienia. W efekcie nie dostrzegamy lub bagatelizujemy wpływ, jaki to ma na nasze życie.
Dlatego podstawowym pierwszym krokiem jest rozpoznanie, że uzależniliśmy się od osoby.
W takim przypadku zwykle występują następujące cechy:
- Druga osoba staje się centrum twojej uwagi i twojego życia. Spędzasz dużo czasu myśląc o niej, troszcząc się o nią i będąc przy niej. Ponadto, gdy jesteście osobno, możesz odczuwać niepokój i potrzebę natychmiastowego wznowienia kontaktu.
- Tworzysz niezrównoważony związek, w którym przyjmujesz postawę uległości. Masz tendencję do zadowalania drugiej osoby we wszystkim, odstawiając własne potrzeby na bok i znosząc niedopuszczalne sytuacje z obawy, że opuści cię lub odbierze ci swoje uczucia.
- Podobnie porzucasz swoje opinie, hobby i relacje społeczne, aby dostosować się do tego, czego chce od ciebie druga osoba.
- Ciągle domagasz się uwagi, uczucia i bezpieczeństwa. Masz potrzebę potwierdzania, że druga osoba cię kocha i będzie przy tobie. Oprócz ego czujesz przymus nadmiernie bliskiej więzi związać się i pragniesz stworzyć bardzo bliską intymność emocjonalną. Chcesz być w centrum życia partnera.
- Idealizujesz drugą osobę, jednocześnie dewaluując siebie i uważając się za gorszego pod wieloma względami.
- Chociaż cierpisz w tym związku, sama myśl, że może się to skończyć, wydaje ci się katastrofalna. To jest twoja największa obawa i nie wyobrażasz sobie rozpoczęcia nowego życia po zerwaniu.
Co zrobić, gdy uzależniamy się od kogoś
Kiedy uzależniamy się od jakiejś osoby, mechanizmy działają na różnych poziomach. Z jednej strony na poziomie biologicznym zakochanie zalewa nasz mózg dopaminą, generując bardzo przyjemne doznania i zachęcając do stałego kontaktu. W przypadku jego braku cierpimy na głód (pilną potrzebę jego wznowienia).
Z drugiej strony, na poziomie psychospołecznym mamy wzorzec niezaspokojonych potrzeb emocjonalnych, które staramy się złagodzić poprzez tworzenie więzi w ten sposób. Może to mieć swoje źródło w lękowym stylu przywiązania, powstającym w najwcześniejszych związkach. W każdym razie, jeśli chcemy wyjść z tej dynamiki, musimy zająć się kilkoma kwestiami.
Wykonaj wewnętrzną pracę
Twoje uzależnienie od miłości naprawdę nie ma nic wspólnego z tą konkretną osobą, która jest teraz twoim partnerem. Źródło problemu jest w tobie, podobnie jak rozwiązanie. Dlatego pracuj nad własnymi brakami emocjonalnymi, analizując, co cię do nich doprowadziło i jak możesz je odpowiednio uleczyć.
Rozumiejąc, że twoje przywiązanie do tej osoby nie jest wielką miłością, ale silnym strachem wynikającym z twojego wewnętrznego dyskomfortu, możesz zacząć patrzeć na swoją rzeczywistość innymi oczami. Jednak aby to zrobić, możesz potrzebować profesjonalnego wsparcia.
Przeczytaj artykuł: Osoba aromantyczna – kim jest i czym się charakteryzuje?
Zmodyfikuj swój sposób tworzenia więzi
Jeśli chcesz odzyskać niezależność emocjonalną, zacznij od modyfikacji niektórych zachowań związanych z tworzeniem więzi. Na przykład przestań szukać ciągłego zapewnienia nieustannymi pytaniami. Staraj się nie domagać uczucia i nie próbuj kontrolować partnera.
Naucz się odnosić do niego w zdrowy sposób i identyfikować wszystkie te zachowania, które wykonujesz z poczucia braku i potrzeby. Czas zbudować własne bezpieczeństwo i nie opierać swojego samopoczucia na słowach lub czynach innych.
Obserwuj swój wewnętrzny dialog
Jeśli zgłębisz swoje myśli, bardzo łatwo będzie uświadomić sobie swoją zależność, ponieważ znajdziesz powtarzające się zwroty, takie jak:
- „Nie mogę żyć bez tej osoby”.
- “Ja go potrzebuję.”
- „On jest wszystkim, co mam”.
- „Nie wiem, co bym zrobił, gdyby mnie zostawił, nie mógłbym tego znieść”.
Tego typu przekonania, które sobie powtarzasz, tylko wzmacniają dysfunkcyjną sytuację. Dlatego zacznij zastępować je bardziej odpowiednimi myślami, które wzmocnią Twoją samoocenę i Cibie samego.
Naucz się ustalać priorytety i wyznaczać granice
Strach przed porzuceniem może prowadzić do przyjęcia postawy pełnej samozadowolenia i uległości, ale to nie jest zdrowe. Osoba powinna cię kochać za to, kim jesteś, a nie za to, co dla niej robisz lub jak bardzo jej służysz. Zacznij więc uświadamiać sobie własne opinie, pragnienia i potrzeby i potwierdzaj je.
Wznów swoje więzi i hobby
Bardzo często zależność emocjonalna powoduje, że ludzie tak bardzo skupiają się na swoim partnerze, że w końcu zaniedbują wszystkie inne aspekty własnego życia. Jednak bardzo zdrowe jest zachowanie odrobiny niezależności, posiadanie własnych zainteresowań i pielęgnowanie innych więzi, którymi można się cieszyć.
Zajmij się więc swoimi hobby, dbaj o więzi społeczne i pielęgnuj swoje dobre samopoczucie poza związkiem.
Kiedy uzależniamy się od kogoś, musimy przeanalizować atrakcyjność relacji
Ostatecznie kiedy uzależniamy się od kogoś w romantycznym związku, może to generować wielkie cierpienie i siać spustoszenie w poczuciu własnej wartości. Dlatego nawet ze względu na samego siebie, często konieczne jest zweryfikowanie stosowności tej relacji.
Być może zaakceptowałeś rzeczywistość i utrzymujesz związek, w którym jesteś lekceważony lub pomijany, a relacja jest pełna bólu i konfliktów. W takim przypadku najlepiej przeanalizować, co się dzieje i podjąć odpowiednie działania.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Castelló, J. (2000). Análisis del concepto dependencia emocional. En I Congreso Virtual de Psiquiatría (Vol. 5, No. 8).
- Gómez, M. N., & López-Rodríguez, J. A. (2017). La dependencia emocional: la adicción comportamental en los márgenes de la patología dual. Revista de Patología Dual, 4(2), 2.
- Instituto Andaluz de Sexología y Psicología. (2021, 18 febrero). Dependencia emocional: la nueva esclavitud del siglo XXI. Recuperado de https://www.iasexologia.com/dependencia-emocional-la-nueva-esclavitud-del-siglo-xxi/