Bezdech senny u niemowląt: objawy i leczenie

Bezdech senny u niemowląt to problem medyczny, na który musimy zwrócić uwagę. Chodzi nie tylko o chrapanie, które pojawia się i znika, ale o poważne zaburzenie oddychania.

Napisane i zweryfikowane przez lekarz Leonardo Biolatto.

Ostatnia aktualizacja: 27 maja, 2022

Jakie objawy mogą wskazywać na bezdech senny u niemowląt? Nie możemy sprowadzić problemu do zwykłego chrapania, które u niektórych dzieci występuje od urodzenia. W tym przypadku zaburzeniem, o którym będziemy mówić, jest problem z oddychaniem, które pojawia się w czasie snu.

Obturacyjny bezdech senny u niemowląt występuje natomiast, jeśli oddech dziecka zostanie na chwilę przerwany. Ta przerwa może być częściowa, z pewnym przepływem powietrza; lub całkowita, bez wymiany tlenu w tym momencie.

Dlatego jest to poważny stan, który wymaga uwagi i zdecydowanego działania. Zatrzymanie oddychania wstrzymuje cyrkulację gazów potrzebnych do metabolizmu. To z kolei powoduje zakłócenia wielu funkcji organizmu, w tym mózgu. W dalszej części artykułu szczegółowo opisujemy ten stan i możliwe sposoby jego leczenia.

Co wywołuje obturacyjny bezdech senny u niemowląt?

Źródłem tego problemu u małych dzieci jest specyficzna budowa dróg oddechowych. Przewód oddechowy sam w sobie, przez który przemieszcza się powietrze, jest u dzieci mniejszy niż u dorosłych. Ze względu na ograniczoną średnicę może zapaść się w pewnych momentach z powodu dużej elastyczności tchawicy.

Niektóre dzieci mają węższe drogi oddechowe niż inne, z przyczyn anatomicznych lub z powodu nawracających infekcji. Ponadto od strony anatomicznej tchawica u dzieci jest mniejsza, z jednej strony ze względu na ograniczoną chrząstkę, a czasem z powodu powiększonego migdałka.

Jedną z najczęstszych przyczyn bezdechu u dzieci jest właśnie przerost migdałków. Ta tkanka limfoidalna może zwiększyć swój rozmiar i uniemożliwić prawidłowe przechodzenie powietrza do organizmu, szczególnie w pozycji leżącej.

Czynnikiem ryzyka bywa również kształt żuchwy. U dzieci z mniejszymi kościami twarzy zmienia się kształt wejścia dla dostępu powietrza, co utrudnia jego przepływ wewnątrz.

Natomiast dzieci z nadwagą mają podwójny czynnik komplikujący. Z jednej strony tłuszcz gromadzący się w szyi wywiera nacisk na tchawicę. Z drugiej strony język zwiększa u nich swój rozmiar i opada do tyłu w pozycji leżącej.

Szczególnym przypadkiem są również dzieci z porażeniem mózgowym. Ta patologia charakteryzuje się luźniejszym napięciem mięśni, co powoduje niedrożność dróg oddechowych u tych pacjentów.

Zauważalne objawy zaburzenia

Oznaki i objawy obturacyjnego bezdechu sennego u niemowląt wiążą się z układem oddechowym. Głównym objawem jest chrapanie. Chodzi o niemowlęta, które nadmiernie chrapią, a ich dźwięki przypominają chrapanie dorosłej osoby.

Z kolei chrapaniu zwykle towarzyszy zatrzymanie oddechu i rytmu. Na tym właśnie polega bezdech senny u niemowląt, kiedy nie ma wdechu ani wydechu, a mechanika płuc zostaje na chwilę wstrzymana.

Czasami rodzice lub opiekunowie wykrywają to zjawisko, ale w wielu innych przypadkach pozostaje ono niezauważone. Nie oznacza to, że musisz stale sprawdzać sen Twojego maluszka, ale oznacza, że od czasu do czasu musisz zwracać uwagę, zwłaszcza na dźwięki, jakie wydaje.

Niemowlęta z obturacyjnym bezdechem sennym wolą oddychać przez usta niż przez nos, ponieważ okazuje się, że jest to mechanizm ułatwiający napływ większej ilości powietrza. Oddychanie przez usta wysusza jednak błonę śluzową jamy ustnej i nosa, zwiększając pragnienie i nocne przebudzenia. na to również należy zwrócić uwagę.

Jakie długoterminowe skutki może wywołać obturacyjny bezdech senny u niemowląt?

Jakie są konsekwencje takiego niewystarczającego wypoczynku i niedotlenienia podczas snu? Otóż dzieci z tym zaburzeniem mają tendencję do nadpobudliwości w ciągu dnia, co powoduje wyższe zużycie kalorii. Jeśli w tej sytuacji nie zapewni się dziecku odpowiedniej suplementacji może to opóźniać prawidłową progresję masy ciała.

Dziecko cierpiące na obturacyjny bezdech senny jest również narażone na wczesne zmiany w mlecznych zębach. Według artykułu opublikowanego w Journal of the Mexican Dental Association, bruksizm lub zgrzytanie zębami występuje częściej wśród dzieci, które mają problemy ze snem.

W dłuższej perspektywie, w okresie dojrzewania i wieku dorosłego, osoby, które cierpiały na bezdech w dzieciństwie, są bardziej narażone na nadciśnienie i choroby układu krążenia. Jest to najbardziej widoczne u otyłych dzieci.

Możliwe sposoby leczenia

Możliwości leczenia obturacyjnego bezdechu sennego u niemowląt są zróżnicowane i nie wszyscy lekarze są zgodni co do tego, które z nich należy zastosować w danym momencie rozwoju dziecka. Wśród dostępnych strategii możemy wymienić następujące:

• Kortykosteroidy donosowe: są to leki do stosowania miejscowego w przypadku przekrwienia błony śluzowej nosa. Działają w przypadku nieżytu nosa i zawsze powinny być przepisywane przez lekarza.
• Operacja chirurgiczna migdałków: adenotomia jest metodą z wyboru u dzieci, u których wykryto przerost migdałków.
• Środki higieniczne i dietetyczne: w łagodnych przypadkach sytuację można poprawić, odpowiednio dostosowując nawyki. Chodzi na przykład o pozycję, w której dziecko leży, pory snu a także harmonogram posiłków. Ważne, aby upłynął odpowiedni czas między ostatnim posiłkiem a porą snu.
• Aparat CPAP: w ciężkich przypadkach, których nie można poprawić stosując którąś z powyższych metod, należy zastosować aparat CPAP. Jego działanie polega na wstrzyknięciu dodatniego ciśnienia powietrza przez drogi oddechowe, aby zmusić tlen do dotarcia do płuc w odpowiedniej ilości. To ostatnia opcja, ponieważ stosowanie aparatu musi być długotrwałe.

Czy powinniśmy się niepokoić, jeśli u dziecka wykryje się obturacyjny bezdech?

Nie powinniśmy panikować, jeśli otrzymamy diagnozę, ale powinniśmy zapewnić opiekę w odpowiednim czasie. Okres rozwoju niemowląt jest bardzo ważny, ponieważ wpływa na resztę życia człowieka.

Jeśli szybko skorygujemy zaburzenia, unikniemy poważnych problemów w przyszłości. W konsultacji z pediatrą będziemy mogli uzyskać najlepsze alternatywy leczenia. Lekarz również doradzi najlepiej, co możemy robić na co dzień, aby poprawić sytuację.