Choroby układu oddechowego u noworodków

Choroby układu oddechowego u noworodków

Ostatnia aktualizacja: 24 sierpnia, 2022

Choroby układu oddechowego u noworodków mogą zagrażać ich życiu. Dlatego też wczesne postawienie diagnozy stanowi klucz do poprawy stanu ich zdrowia.

Noworodki są niezwykle narażone na rozwój niektórych chorób. Właśnie dlatego ich wczesne wykrycie umożliwia postawienie właściwej diagnozy oraz wprowadzenie prawidłowego leczenia, co pozwoli kontrolować choroby układu oddechowego u noworodków.

Jak stwierdzono w badaniu “Schorzenia układu oddechowego u noworodków”, problemy z oddychaniem dość często dotykają dzieci. Ten fakt może wydawać się zaskakujący. Takie choroby układu oddechowego wymagają szybkiego leczenia, ponieważ mogą zagrażać ich życiu. Czytając dzisiejszy artykuł poznasz najczęstsze z nich oraz dowiesz się w jaki sposób można je leczyć.

Choroby układu oddechowego u noworodków

Choroby układu oddechowego u noworodków są czasami nazywane noworodkowymi zaburzeniami oddychania. Niektóre z nich mogą powstawać z powodów infekcji, za innymi mogą zaś stać wady okołoporodowe.

Lekarz osłuchujący noworodka
Noworodki często zapadają na choroby układu oddechowego.

Aby przedstawić najczęstsze nich, będziemy bazować na badaniach przeprowadzonych przez dr Cesar Alberto Orozco.

Choroby śródmiąższowe płuc (ILD)

Pierwszy zespół chorób układu oddechowego u noworodków może wywierać wpływ na całe płuco lub na jego część. Schorzenia znajdujące się w tej grupie wywołują nieodwracalne zaburzenia w przegrodzie międzypęcherzykowej, sprawiając, że powietrze zaczyna się rozchodzić.

Dochodzi do tego nagle, zazwyczaj u noworodków, które są podłączone do respiratora. Czasami pojawia się również u dzieci, które ważą o wiele mniej niż się zaleca.

W celu leczenia najczęściej układa się noworodka na boku (tym, w którym znajduje się uszkodzone płuco), aby doprowadzić do zapaści płuca i wywołać procesy lecznicze. Poza tym lekarz może wprowadzić do zdrowego płuca rurkę intubacyjną, aby drugie mogło się wyleczyć.

Odma opłucnowa

Ta choroba układu oddechowego występuje częściej u wcześniaków. Problem polega na tym, że powietrze zostaje uwięzione w przestrzeniach okołooskrzelowych, wywierając ucisk na drogi oddechowe. Takie uwięzione powietrze zazwyczaj ucieka do obszarów znajdujących się między płucami a ścianą klatki piersiowej, które nazywamy jamą opłucnej.

Kiedy do tego dochodzi, skóra noworodka wygląda zazwyczaj na niebieskawą. Taki stan nazywa się sinicą.

Lekarze uznają, że choroba ta wymaga podjęcia natychmiastowej interwencji medycznej, ponieważ ryzyko śmierci noworodka jest dość wysokie. W celu leczenia zazwyczaj umieszcza się kateter w piersi noworodka, który pozwala uwolnić powietrze uwięzione w jamie opłucnej.

Przemijający szybki oddech noworodka

Trzecia z chorób układu oddechowego u noworodków trwa mniej niż 24 godziny. Podobnie jak w poprzednim schorzeniu, tak i tutaj skóra noworodka może przybrać niebieskawy odcień. Dzieje się tak z powodu płynu, który nadal zalega w jego płucach.

Lekarz podający tlen noworodkowi - choroby układu oddechowego u noworodków
Jeżeli noworodek nie usunie płynu z płuc, mogą pojawić się komplikacje zdrowotne.

Chociaż dziecko usuwa większość płynu podczas oddychania, to czasami maluchy urodzone przez cesarskie cięcie lub wcześniaki mają z tym problem.

Zwykle zaleca się ciągły monitoring stanu dziecka. Poza tym noworodkowi należy dostarczać tlen. Charakterystyczny objaw tej choroby stanowi szybki i gwałtowny oddech. Podczas leczenia dziecko powinno otrzymywać dożylnie płyny i składniki odżywcze.

Inne choroby układu oddechowego u noworodków

Przedstawiliśmy najczęstsze schorzenia układu oddechowego występujące u noworodków. Jednak ze względu na to, że schorzenia tego typu mogą wywoływać wiele problemów, przedstawimy jeszcze kilka z nich.

  1. Wrodzona tracheomalacja. W tym przypadku tchawica nie rozwija się we właściwy sposób, przez co jest słaba i wiotka. Dzieci dotknięte tym schorzeniem często wydają odgłosy podczas oddychania. Zazwyczaj ich stan poprawia się w ciągu 18 miesięcy.
  2. Wrodzone rozstrzenie oskrzeli. Podczas tej choroby drogi oddechowe rozszerzają się z powodu infekcji lub wciągnięcia ciała obcego. Zazwyczaj prowadzi to do komplikacji, a cel terapii stanowi wyleczenie infekcji (które zazwyczaj nawracają). W większości przypadków uszkodzenia są nieodwracalne.
  3. Hipoplazja płuca. Zmienia rozwój płuc, hamując rozrastanie się dróg oddechowych i tętnic. Tym samym wywołuje niewydolność oddechową, która często prowadzi do śmierci. Jednak to schorzenie występuje dość rzadko.
  4. Wrodzone zapalenie płuc. W tym przypadku pojawia się stan zapalny w tkankach płuc. Właśnie dlatego dzieci tak często umierają na tą chorobę. Na szczęście szybkie podanie antybiotyk może uratować życie noworodka.

Podsumowując, czytając dzisiejszy artykuł poznałaś choroby układu oddechowego, które najczęściej dotykają noworodki. Wczesna diagnoza stanowi klucz do ich  wyleczenia. W celu jej postawienia zespół lekarski musi przeprowadzić niezbędne badania, na których podstawie podejmie decyzję dotyczącą najlepszej terapii.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Bancalari, M. (2003). Ventilación de alta frecuencia en el recién nacido: Un soporte respiratorio necesario. Revista chilena de pediatría74(5), 475-486.
  • Castro López, F. W., Labarrere Cruz, Y., González Hernández, G., & Barrios Rentería, Y. (2007). Factores de riesgo del Síndrome Dificultad Respiratoria de origen pulmonar en el recién nacido. Revista Cubana de Enfermería23(3), 0-0.
  • Cotallo, G. C., Sastre, J. L., Colomer, B. F., López, N. G., & Martín, S. C. (2002). Recién nacido a término con dificultad respiratoria: enfoque diagnóstico y terapéutico. Junta Directiva de la Asociación Española de Pediatría, 257.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.