Artropatia zwyrodnieniowa - czym jest ta choroba?

Artropatia zwyrodnieniowa powoduje ból, stany zapalne i uniemożliwia normalne wykonywanie ruchów.

Artropatia zwyrodnieniowa obejmuje zespół zaburzeń, które wpływają niekorzystanie na funkcjonowanie chrząstki szklistej i kości podchrzęstnej. Występuje przy tym przerost wszystkich tkanek obecnych lub otaczających dotknięte stawy.

Artropatia zwyrodnieniowa powoduje ból, stany zapalne i uniemożliwia normalne ruchy. Chrząstka jest tkanką odpowiedzialną za pokrywanie końcówek kości warstwą sprzyjającą ruchowi i dlatego jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania stawu.

Choroba zwyrodnieniowa stawów powoduje pogorszenie stanu chrząstki stawowej, powodując zużycie kości. W konsekwencji pojawia się ból. Gdy chrząstka zanika, w reakcji obronnej kość rozrasta się na boki, powodując deformację stawu.

Jakie przyczyny ma artropatia zwyrodnieniowa?

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest najczęstszą chorobą stawów w Hiszpanii. Szacuje się, że ponad 7 milionów Hiszpanów w wieku powyżej 20 lat cierpi na zapalenie kości i stawów kolana, dłoni lub kręgosłupa. Ponadto choroba ta występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn.

Zwiększenie średniej długości życia i starzenie się populacji spowoduje, że w 2020 roku artropatia zwyrodnieniowa stanie się czwartą przyczyną niepełnosprawności. Przyczyny, które powodują zapalenie kości i stawów, nie są dokładnie znane, ale istnieją pewne czynniki ryzyka związane z pojawieniem się tej choroby:

• Wiek: ryzyko choroby rośnie wykładniczo od 50 roku życia.
• Płeć: artropatia zwyrodnieniowa dotyczy głównie kobiet w wieku 50–55 lat.
• Czynniki genetyczne: choroba ta może się również rozwinąć na skutek obciążeń dziedzicznych. A konkretnie, dziedziczenie genetyczne jako czynnik rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów może wynosić nawet 65 procent.
• Aktywność zawodowa: powtarzanie pewnych ruchów stawów może w dłuższej perspektywie prowadzić do ich przeciążenia a następnie zwyrodnienia.
• Wysoka aktywność fizyczna: sportowcy wyczynowi są bardziej narażeni na rozwój choroby.
• Menopauza: spadek poziomu estrogenu, który pojawia się wraz z nadejściem menopauzy, jest jednym z czynników ryzyka rozwoju artropatii.
• Otyłość: wydaje się, że nie ma bezpośredniego wpływu na pojawienie się choroby zwyrodnieniowej stawów, ale zbyt duża waga ciała może ją nasilać. Osoby otyłe szczególnie odczuwają obciążenie niektórych stawów, takich jak kolana.
• Urazy: złamania i urazy mogą być przyczyną pojawienia się artropatii.

Objawy

Artropatia zwyrodnieniowa pojawia się w sposób stopniowy. Wywołuje ból jednego lub kilku stawów, a następnie rozwija się tak zwana poranna sztywność, która wraz z ruchem zwykle po krótkim czasie zanika w ciągu dnia.

W miarę postępu choroby ruchliwość dotkniętego stawu zmniejsza się. Z tego powodu, przy zginaniu w stawie pojawiają się przykurcze. Ponadto pacjent odczuwa bolesną wrażliwość przy nacisku i ma uczucie „pękania” w stawie.

Czasami mogą również wystąpić mechaniczne blokady w wyniku obecności osteofitów lub wolnych ciał wewnątrz stawu.

Ból stawów i stan zapalny mogą również pojawić się po długim okresie braku aktywności fizycznej w ciągu całego dnia. Z kolei wzrost końcówek kości tworzących staw może spowodować jego deformację.

Objawy choroby zwyrodnieniowej stawów są bardzo zróżnicowane i z czasem coraz bardziej postępują. Najczęstsze jednak pacjenci skarżą się na bóle stawów, ograniczenie ruchów, pęknięcia i trzaskanie, a w niektórych przypadkach nawet wysięk stawów.

Nie ma jednak wątpliwości, że objawem, który najbardziej dokucza osobom ze zwyrodnieniową artropatią, jest ból. Ten rodzaj bólu zwykle ustępuje wraz z odpoczynkiem. Jednak kiedy artropatia zwyrodnieniowa się zaostrza, uporczywy ból pojawia się zarówno podczas ruchu, jak i w czasie odpoczynku.

Artropatia zwyrodnieniowa – leczenie

Głównym celem leczenia zwyrodnieniowej artropatii jest łagodzenie bólu i poprawa niepełnosprawności funkcjonalnej, nie powodując przy tym skutków ubocznych.

Aby to osiągnąć, pierwszym krokiem, który powinien podjąć lekarz specjalista, jest wyposażenie pacjenta w odpowiednią wiedzę na temat tej choroby. I tak rozpoczyna się od nauczenia pacjenta, aby unikał wszystkiego, co przyczynia się do uszkodzenia stawów. Zaleca się również, aby każda osoba wykonywała spersonalizowany i dostosowany do niej zestaw ćwiczeń.

W najostrzejszej fazie choroby ból zwiększa się z powodu stanu zapalnego, jaki rozwija się w zaatakowanych stawach. Kiedy to następuje, może być konieczne przepisanie środków przeciwzapalnych i / lub przeciwbólowych, aby zmniejszyć obrzęk w okolicy i złagodzić ból.

Chondroprotekcyjne leki

To jedyny rodzaj specyficznych leków stosowanych w artropatii zwyrodnieniowej. Wykazują dość dużą skuteczność, ponieważ działają bezpośrednio na dotknięty staw.

Nie tylko łagodzą ból i poprawiają mobilność stawów, ale mają także zdolność atakowania choroby od korzeni. Wśród nich znajdują się leki takie jak siarczan chondroityny, siarczan glukozaminy i kwas hialuronowy.