Arras czyli 13 ślubnych monet: intrygująca tradycja rodem z Hiszpanii

Jednym z najważniejszych momentów ślubu w Hiszpanii jest przekazanie arras, ale ich obecne znaczenie bardzo różni się od tego, jakie miały na początku. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się czym są arras, a także jaka jest ich historia i tradycja.

Wesela są pełne symboli, które reprezentują obietnice, pragnienia, zjednoczenie i oddanie. Jeden z takich symboli to arras, uważany za reprezentację materialnego i duchowego dobrobytu pary.

Arras to symbol pełen uczuć i znaczeń, który wykracza daleko poza zwykły akt przekazania monet. Poprzez ten gest mężczyzna przekazuje swoje bogactwo kobiecie, a ona zwraca mu ten dar. Ponadto poprzez wykonanie tego aktu para otrzymuje kapłańskie błogosławieństwo dla swojego związku i i jego potomstwa.

Tak jak obrączka symbolizuje przymierze, tak i arras oznacza akt dzielenia się wszystkim od tego momentu zaślubin. „Moje jest Twoje, a Twoje jest moje”. Dobrobyt jest wspólny. Wyrażają także pragnienie dostatku i obfitości na przyszłość.

Czym jest arras, czyli zestaw ślubnych monet?

Arras to trzynaście monet, 12 złotych i jedna srebrna, które dziecko zabiera do ołtarza w koszu lub na tacy. Po ceremonii nałożenia obrączek rodzice chrzestni dają je panu młodemu, aby wręczył je pannie młodej. Ten osobliwy zwyczaj ślubny jest powszechny w Hiszpanii.

Zazwyczaj są one prezentem od ślubnej matki chrzestnej dla pana młodego, ale ten szczegół to bardziej nowoczesna tradycja.

Są też tacy, którzy szukają symboli innych niż monety, takich jak biżuteria, kwiaty lub świeca. W niektórych przypadkach pary wybierają monety z innego kraju, który ma dla nich specjalne znaczenie. Na przykład dlatego, że z niego wywodzi się ich pochodzenie rodzinne, albo dlatego, że będą tam mieszkać w przyszłości.

Można również przekazać arras w trakcie ślubu cywilnego, choć w tym przypadku odbywa się to bez błogosławieństwa księdza.

Jak wygląda przekazanie arras w trakcie ceremonii ślubnej?

Po wymianie obrączek ślubnych kapłan błogosławi 13 ślubnych monet, a pan młody daje je pannie młodej wypowiadając następujące słowa: „Przyjmij te monety jako zadatek Bożego błogosławieństwa i znak dóbr, które będziemy dzielić”.

Później z kolei panna młoda daje je panu młodemu wraz z tymi samymi słowami, a na koniec kapłan błogosławi małżonkom i ich własności.

Dawne pochodzenie arras

Słowo arras ma długą ścieżkę ewolucyjną, która rozpoczyna się w paleolitycznej erze Syryjczyków. W tamtym czasie, około 1400 p.n.e, pojęcie „erabatu” odnosiło się do stawek podatkowych płaconych przez rodziny. Następnie słowo to przekształciło się w greckie “Arrabón” oznaczające zastaw, który pozostawiał nabywca jako gwarancję zakupów.

W czasach Cesarstwa Rzymskiego pojęcie to początkowo znano jako „Arrhabo”. W tekstach Plauta z II wieku p.n.e Arrhabo występowało jako obietnica zapłaty, która była również składana jako zabezpieczenie. Później Gajusz Pliniusz Starszy, prokurator Rzymu w latach od 70 do 72 naszej ery, użył już słowa Arra, odnosząc się do gwarancji biznesowych.

Również w starożytnym Rzymie słowo Arrabón było używane w slangu alfonsów, aby określić zapłatę, którą otrzymali w zamian za usługi kontrolowanych przez siebie prostytutek.

13 ślubnych monet w średniowieczu

Arra pozostało handlowym terminem w okresie średniowiecza w Hiszpanii Wizygotów. Termin ten był następnie wykorzystywany w umowach kupna i sprzedaży do określenia depozytu, który kupujący pozostawiał jako gwarancję przed właściwym zakupem.

Wśród tych umów handlowych były również umowy zawierane między ojcem panny młodej a panem młodym dotyczące niejako wniesienia córki w majątek jej przyszłego męża.

Na początku średniowiecza małżeństwo było bowiem przymierzem prawno-handlowym określonym w umowie. Ojciec panny młodej zgadzał się przekazać pretendentowi prawa rodzicielskie do swojej córki jej córce w zamian za dostarczenie posagu.

Dokument ten nazywa się Desponsato (skąd pochodzi słowo esponsales, czyli zaręczyny lub zrękowiny). W tym samym czasie podpisano Akt Arras, w której określano towary przekazane pannie młodej. Dokonywano tego bez zgody kobiety, zwykle nieletniej w tym momencie. Bardzo często w takich przypadkach przyszli małżonkowie nawet się jeszcze nie znali.

Wiele lat po zawarciu kontraktu Desponsato i wręczeniu Aktu Arras, kiedy kobieta osiągała wiek prokreacji, urządzano uroczyste wesele. Z czasem ceremonia ta stała się aktem religijnym dzięki rosnącym wpływom kościoła. Z upływem czasu arras pozostało jedynie częścią tradycji.

Religijne pochodzenie Arras

W tradycji Kościoła katolickiego arras, czyli ślubne monety pochodzą ze Starego Testamentu. Abraham wysłał do Rebeki złote naczynia, suknie i niektóre złote ozdoby (kolczyki), jako znak małżeństwa, które miała ​​zawrzeć z jego synem Izaakiem, zgodnie z Księgą Rodzaju.

Dlatego w trakcie ceremonii ślubnej kapłan mówi: „Boże wszechobecny, który rozkazałeś Abrahamowi, Twojemu słudze, przekazać arras Izaakowi i Rebece na znak świętego małżeństwa”.

Dlaczego jest 13 monet?

Pochodzenie liczby 13 monet nie jest jasne. „Broszura Prałatów i kapłanów” z XIX wieku mówi, że liczba ta sugerowana jest w Starym Testamencie. Wyjaśnienie jest takie, że Jakub, syn Izaaka i wnuk Abrahama, miał 12 synów, którzy założyli 12 plemion Izraela. Dlatego 13 to 12 plus jeden, którym jest Bóg.

Inni uważają, że liczba ta wywodzi się z tradycji arabskiej. Zgodnie z tą tradycją jest po jednej monecie na każdy miesiąc w roku, plus jeden dodatkowy pieniążek z brązu dla biednych, aby dzielić z nimi dostatek.

Wybierz dobrze swoje ślubne monety

Teraz, gdy wiecie już wszystko na temat arras, rozumiecie, że są one bardzo ważną częścią uroczystości ślubnej. Jeśli chcecie naśladować ten hiszpański zwyczaj, Wybierzcie je dobrze i nadajcie im specjalne znaczenie.

Większość sklepów jubilerskich w Hiszpanii oferuje arras różnego rodzaju. Możecie jednak postawić na oryginalność i wybrać jakiś symbol, który lepiej będzie reprezentować wasze wartości.