Anatomia szyi: kości i chrząstki

Szyja to część ciała niezwykle zaawansowana pod względem anatomicznym, ponieważ na bardzo niewielkiej przestrzeni mieszczą się różne struktury. Przekonaj się jak fascynująca jest anatomia szyi!

Anatomia szyi pomaga nam zrozumieć odrobinę lepiej nasze ciała. Szyja stanowi część ciała, która działa jak most między tułowiem a głową. To niezwykle ważna struktura, przez którą przechodzą kluczowe naczynia krwionośne oraz nerwy.

To cienki i elastyczny obszar, który pozwala nam poruszać głową. Jednocześnie jest to również niezwykle delikatna sfera, ponieważ każdy uraz w tym obszarze może uszkodzić przepływ krwi do mózgu lub przesyłanie informacji przez nerwy.

Szyja to bardziej złożona struktura niż wydaje się na pierwszy rzut oka. Składa się z serii kości, chrząstek, mięśni, naczyń i nerwów. Dlatego w dzisiejszym artykule skoncentrujemy się na występujących w niej kościach i chrząstkach!

Anatomia szyi: jak możemy ją zdefiniować?

Aby odrobinę ułatwić badanie szyi, specjaliści wypracowali serię sztucznych ograniczeń, które pomagają ją definiować. Szyja zaczyna się od dolnej krawędzi kości szczękowej i kości potylicznej, które stanowią podstawę czaszki. Następnie ciągnie się dalej do obojczyków i mostka z przodu tułowia. Z kolei z tyłu sięga kręgu C7.

Ludzka szyja to jedna z najbardziej złożonych struktur, ponieważ mieści się w niej wiele istotnych elementów, które łączą się ze sobą w bardzo małej przestrzeni. Zaliczamy do nich między innymi:

• Tętnice szyjne
• Gardło
• Krtań
• Tchawicę
• Liczne nerwy

Mając na uwadze te kwestie, przyjrzyjmy się bliżej zewnętrznej ramie, która chroni wszystkie z tych części.

Anatomia szyi: jakie kości znajdują się w naszej szyi?

Mówiąc o anatomii szyi nie możemy pominąć kości! Szkielet szyi składa się z kręgów szyjnych, kości gnykowej, obojczyków i mostka. Szyjna część kręgosłupa składa się z siedmiu kręgów.

Poza tym mamy również spojenia międzykręgowe, które zapewniają jej elastyczność i ruch. Poza tym struktura to jest wrażliwa na wstrząsy i czasami wywołuje ból.

Kręgi szyjne

Kręgi nie są takie same. Jak już wspomnieliśmy, w szyi znajduje się siedem kręgów. Są identyczne od trzeciego do szóstego:

• Posiadają trzon kręgu i wyrostek kolczysty, który stanowi tylną część kręgu.
• Mają wklęsły wierzch oraz wypukły spód.
• Poza tym są małe w porównaniu z pozostałymi kręgami i odrobinę spłaszczone.

Pierwszy kręg jest nazywany dźwigaczem. To kość w kształcie nerki, która nie posiada trzonu ani wyrostka. Ten kręg składa się z dwóch bocznych mas połączonych łukami, przez co zyskuje kształt pierścienia. To kręg, który znajduje się w kontakcie z kością potyliczną.

Drugi kręg, inaczej C2, to kręg obrotowy. Od pozostałych kręgów szyjnych odróżnia go jego wyrostek. Nazywa się go zębem obrotnika i ma kształt szpilki. Umożliwia obracanie szyi.

I w końcu mamy kręg C7, który również odróżnia się od pozostałych ze względu na swój wyrostek. To wyrostek kolczysty, podobny do tych w kręgach od C3 do C6, ale nie jest rozdwojony. Ten wyrostek kolczysty jest dłuższy od innych i, ze względu na swój znaczący zasięg, bywa także nazywany “wystającym”.

Kość gnykowa

To ruchoma kość umieszczona z przodu szyi. Znajduje się na poziomie trzeciego kręgu, między szczęką a chrząstką tarczowatą. Poza tym nie styka się z żadną inną kością. Jest utrzymywana na swoim miejscu przez serię więzadeł, które idą do kości skroniowych w czaszce i noszą nazwę więzadeł ryjcowo-gnykowych. Ponadto jest przyczepiona do chrząstki tarczowatej.

Chrząstki i więzadła w szyi

Przede wszystkim musimy zwrócić uwagę na chrząstkę tarczowatą, chrząstkę pierścieniowatą i nagłośnię. Tworzą one przednią część szyi i stanowią również część krtani, pozwalając nam oddychać.

Poza tym dyski umieszczone między kręgami tworzą spojenia międzykręgowe, do których przeczepione są liczne więzadła. Dyski międzykręgowe mają środkową część nazywaną jądrem miażdżystym i zewnętrzną nazywaną pierścieniem włóknistym.

Więzadło podłużne przednie łączy się z przodu z kręgami. Oprócz tego jest również więzadło podłużne tylne. Dodatkowo żółte więzadło łączy stawy dwóch kręgów po ich tylnej stronie.

Więzadła międzypoprzeczne i międzykręgowe łączą kręgi między ich wyrostkami. W obrębie szyi pojawia się również więzadło nadgrzebieniowe, które w swoim szczytowym punkcie tworzy więzadło karkowe.

Podsumowanie

Po zapoznaniu się z anatomię szyi możemy z pewnością zgodzić się co do tego, że jest to bardzo złożona część naszego ciała. Aby w pełni zrozumieć jej funkcjonowanie, musimy dogłębnie ją poznać.

Jej siedem kręgów z przylegającymi do nich więzadłami i dyskami międzykręgowymi to struktury, dzięki którym szyja jest elastyczna i pozwala nam poruszać głową.