Żylaki sromu: czym są i jak się je leczy?

Podobnie jak te, które pojawiają się na nogach, żylaki sromu nie są groźne, chociaż mogą powodować pewien ból i dyskomfort. Czytaj dalej, a dowiesz się więcej.
Żylaki sromu: czym są i jak się je leczy?
Leidy Mora Molina

Przejrzane i zatwierdzone przez: pielęgniarka Leidy Mora Molina.

Ostatnia aktualizacja: 01 kwietnia, 2023

Żylaki sromu to uwypuklenia żylne spowodowane zwiększonym przepływem krwi podczas ciąży. Zwykle pojawiają się w 20. tygodniu ciąży, chociaż nie występują u wszystkich ciężarnych kobiet.

Wprawdzie nie są niebezpieczne, ale czasami mogą być dość bolesne. Ponadto, objawy zwykle nasilają się podczas długiego stania. Tego typu zmiany mogą również wpływać na życie seksualne kobiety.

Co to są żylaki sromu?

Zarówno z fizycznego, jak i emocjonalnego punktu widzenia, podczas ciąży zachodzi wiele zmian. A w niektórych przypadkach mogą nawet wystąpić pewne niepożądane objawy i dolegliwości. Większość z nich jest na szczęście tymczasowa.

Wśród dolegliwości, które pojawiają się na tym etapie, są między innymi dobrze znane poranne mdłości, a także problemy z zatrzymywaniem płynów, zgaga, senność i zaparcia.

Jedną z najmniej znanych lub wymienianych zmian są żylaki sromu. Jak sama nazwa wskazuje, jest to wybrzuszenie żylne na zewnątrz pochwy.

Podobnie jak inne obszary ciała, srom ma naczynia krwionośne o różnej wielkości. W szczególności żylaki pojawiają się tutaj od około 20 tygodnia w żyłach powierzchownych sromu.

Mogą się też rozwinąć wewnętrzne żylaki sromu.

Z drugiej strony, chociaż prawdą jest, że u wysokiego odsetka ciężarnych kobiet rozwijają się żylaki nóg, nie dotyczy to żylaków sromu. Według badań na ten temat występują one tylko u 20% przyszłych matek. Oczywiście możliwe jest posiadanie obu typów tych zmian lub w obu obszarach.

Kobieta z żylakami sromu.
Ciąży towarzyszą różne zmiany w ciele kobiety. Wśród nich najbardziej zauważalne są zmiany dotyczące układu  trawiennego i rozrodczego.

Objawy żylaków sromu

W przypadku żylaków sromu objawy nie zawsze występują. W rzeczywistości niektóre kobiety nawet ich nie zauważają.

Czasami jednak mogą stać się bolesne. W miarę postępu ciąży dyskomfort może się pojawiać lub nasilać wraz ze wzrostem ciśnienia żylnego.

W szczególności, w zależności od tego, w jakim miesiącu znajduje się kobieta, mogą wystąpić następujące dolegliwości:

  • Uczucie ucisku w okolicy narządów płciowych.
  • Obrzęk warg sromowych, ogólnie okolic sromu i krocza.
  • Niebieskawe grudki widoczne gołym okiem.

Te objawy mogą być odczuwane tylko po jednej stronie, ale mogą rozprzestrzeniać się i wpływać na inne obszary, takie jak odbyt. Z drugiej strony, pewne czynności często powodują narastanie dyskomfortu. Na przykład ćwiczenia fizyczne, które wywierają nacisk na tę okolicę lub wymagające utrzymywania pozycji stojącej długi czas.

Występuje też większy ból podczas stosunku płciowego.

Dlaczego pojawiają się żylaki sromu?

Wraz z ciążą następuje wzrost przepływu krwi w narządach rozrodczych. Z drugiej strony, wraz ze wzrostem płodu wzrasta również ciśnienie żylne. Nierównowaga hormonalna związana z ciążą ma wpływ na rozszerzenie naczyń krwionośnych.

W konsekwencji wszystko to skutkuje zwiększoną objętością krwi, która gromadzi się w dolnych partiach ciała, zarówno w miednicy, jak i w kończynach. Doprowadzi to do wybrzuszeń żylnych w sromie, okolicy miednicy, krocza i nóg.

Żylaki sromu nie pojawiają się u wszystkich ciężarnych. Istnieją jednak inne czynniki zwiększające szanse ich wystąpienia, takie jak:

  • Czynniki dziedziczne.
  • Istniejące wcześniej żylaki na nogach.
  • Wysoki poziom progesteronu.
  • Nadmierny przyrost masy ciała.

Należy zauważyć, że żylaki sromu występują nie tylko w czasie ciąży. Mogą być również związane z zespołem przekrwienia miednicy mniejszej.

Leczenie żylaków sromu

Żylaki sromu nie wpływają na poród, nawet jeśli jest on pochwowy. Zwykle ustępują po porodzie, mniej więcej po 6 tygodniach, bez konieczności jakiejkolwiek interwencji.

Leczenie, gdy jest przeprowadzane, może być ukierunkowane na złagodzenie objawów, poprzez zastosowanie następujących środków:

  • Używanie bielizny podtrzymującej specjalnie zaprojektowanej dla obszaru sromowo-kroczowego
  • Używanie pończoch uciskowych
  • Stosowanie zimnych okładów
  • Podnoszenie nóg

W przypadkach zespołu zastoinowego miednicy mniejszej można rozważyć inne alternatywne metody, takie jak leki flebotoniczne, embolizacja żył lub skleroterapia. Jednak po zaprzestaniu leczenia żylaki sromu mogą powrócić.

Pończochy uciskowe.
Pończochy uciskowe mają poprawiać przepływ żylny w dolnej części ciała. W ramach drugorzędnej korzyści maja też poprawiać ciśnienie w okolicy sromu.

Czy można im zapobiec?

Zapobieganie żylakom sromu nie zawsze jest możliwe, chociaż można wpływać na pewne czynniki, które przyczyniają się do ich powstawania. Wśród zalecanych środków ostrożności zwróć uwagę na następujące:

  • Nie noś butów na wysokim obcasie
  • Śpij na lewym boku
  • Wykonuj umiarkowaną aktywność fizyczną
  • Unikaj stania lub siedzenia przez dłuższy czas
  • Nie noś ubrań, które są zbyt ciasne w okolicy pachwiny lub nóg
  • Unikaj ekspozycji na ciepło, ponieważ bardziej rozszerza naczynia krwionośne
  • Podejmij kroki, aby uniknąć zaparć lub je leczyć
  • W ciągu dnia podnieś nogi na dwadzieścia minut
  • Nie depiluj okolic bikini
  • Monitoruj przyrost masy ciała

Kiedy iść do lekarza?

Żylaki sromu mogą być bolesne, zwłaszcza jeśli są duże, nie wpływają jednak na poród. W rzeczywistości poważne przypadki występują rzadkie, chociaż czasami może dojść do zakrzepicy żył powierzchownych (zapalenie spowodowane tworzeniem się zakrzepu).

W każdym przypadku, jeśli w okolicy sromu pojawi się jakikolwiek dyskomfort (ból lub zgrubienie), należy skonsultować się z lekarzem. Specjalista postawi diagnozę i zaproponuje odpowiednie działania.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Drazic  O, Zárate  C, Valdés  F, Mertens  R, et al . Dolor pélvico crónico secundario a síndrome de congestión pélvica. Resultados del tratamiento endovascular de la insuficiencia venosa pelviana y várices genitales. Rev. méd. Chile. 2019; 147(1): 41-46.
  • Gavrilov S. Vulvar varicosities: diagnosis, treatment, and prevention. Int J Womens Health. 2017; 9: 463-475.
  • Guzmán D, Tello N, López J. Varices en el embarazo y la vulva. Rev Fac Cien Med (Quito). 2017; 27(1): 48-51.
  • Kornberg A, Turek M, Sánchez F, Eiselle G. Dolor pélvico crónico. Síndrome de congestión pélvica. Diagnóstico y tratamiento. Flebología. 2013; 39(1): 30-39.
  • Lozano Sánchez F, González Porras J, Zarco Castillo J, Alberca Silva I. La trombosis venosa superficial: ¿es una enfermedad benigna? Angiología. 2011; 63(1): 25-30.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.