Zwyrodnienia stawu biodrowego: cechy i objawy

Zwyrodnienia stawu biodrowego: cechy i objawy

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 18 kwietnia, 2023

Zwyrodnienia stawu biodrowego postępują powoli i mogą dotknąć oba biodra jednocześnie. Ich najczęstszy objaw to ból, który może przechodzić po odpoczynku.

Zwyrodnienia stawu biodrowego polegają na zużyciu i zniszczeniu tkanki chrzęstnej szklistej, które jest obecna na końcu każdego stawu. Ta tkanka chrzęstna pokrywa staw, aby chronić go przed ocieraniem się o inne kości oraz zmniejsza wpływ wszelkich obciążeń.

Brak równowagi wywołany urazem, defektem genetycznym, a nawet złym użyciem stawu, zmniejsza jego umiejętność zatrzymywania wody z chrząstki. To z kolei prowadzi do stopniowego zużycia stawu, póki nie dojdzie do deformacji kości. Takie zmiany wywołują ból i utratę mobilności.

Zwyrodnienia stawu biodrowego – przyczyny i czynniki ryzyka

Rysunek zwyrodnienia stawu

Nadal ignorujemy przyczyny zwyrodnienia stawu biodrowego, chociaż istnieje kilka schorzeń, które mogą prowadzić do jego rozwoju. Na przykład istnieje czynnik genetyczny, który sprawia, że można odziedziczyć skłonność do zwyrodnienia stawu.

Zniekształcenia kończyn to kolejny czynnik predysponujący do rozwoju tego schorzenia, zwłaszcza jeśli dotykają one kończyny dolne, na których opiera się waga ciała. Właśnie dlatego nadwaga przeciąża biodra i kolana, zwiększając niebezpieczeństwo degeneracji.

Uprawianie intensywnych sportów oraz wykonywanie niektórych ciężkich prac może również prowadzić do wystąpienia zwyrodnienia stawu, zwłaszcza w dolnych częściach ciała. Również niektóre upadki i uderzenia mogą wywoływać wczesne zwyrodnienia, ponieważ powstałe pęknięcia mogą wywoływać dyslokację stawu.

Ogólnie rzecz biorąc, takie schorzenie pojawia się u dorosłych około 50-60 roku życia. Czasami manifestuje się również u młodszych osób, jednak dochodzi do tego zazwyczaj w szczególnych przypadkach.

Objawy zwyrodnienia stawu biodrowego

Najważniejszy symptom to ból, który często objawia się w pachwinie, na udzie, wewnątrz uda, a nawet w kolanach. Zazwyczaj wiąże się on z wykonywaniem aktywności fizycznej, a wraz z odpoczynkiem stopień jego natężenia zmniejsza się.

To swego rodzaju “mechaniczny ból”, chociaż dość znacząco różni się od bólu obecnego podczas zapalenia stawu.

Dzieje się tak, ponieważ ból związany ze stanem zapalnym stawy utrzymuje się nawet podczas długich okresów odpoczynku. Poza tym zwyrodnienie może dotykać oba biodra. W przypadku zapalenia ból obejmuje zazwyczaj tylko jeden staw biodrowy.

Kolejny objaw zwyrodnienia stawu biodrowego to utrata mobilności, która utrudnia wykonywanie codziennych aktywności.

Zarówno ból, jak i brak mobilności stopniowo przybierają na sile, chociaż ich rozwój może różnić się w każdym przypadku. Kolejny objaw zwyrodnienia stawu biodrowego to kulenie, które objawia się w formie charakterystycznego bujania ciała, gdy dotyka oba stawy.

Zwyrodnienie stawu biodrowego pogłębia się wraz z biegiem lat, w zależności od poziomu aktywności. Wiele osób może prowadzić normalne życie, jeśli będą stosowali właściwe leczenie.

Może Cię również zainteresować: Chrząstka – jak zapobiegać jej bólom?

Diagnoza

Lekarz diagnozuje to schorzenie pytając pacjenta o występujące u niego objawy. Poza tym bada staw biodrowy i jego zakres ruchów. Dzięki temu specjalista jest w stanie ocenić stopień zwyrodnienia występującego u pacjenta.

Oprócz tego lekarz zleca wykonanie prześwietlenia biodra, aby potwierdzić diagnozę. Na zdjęciu RTG można zaobserwować typowe zmiany wywołane przez zwyrodnienie stawu biodrowego. To pozwala lekarzowi odnaleźć oznaki zużycia i zniszczenia oraz ustalić ich stopień zaawansowania.

Nie ma bezpośredniego związku między stopniem degeneracji i objawami. Oznacza to, że bardzo zniszczone biodro może w ogóle nie boleć, a jedynie sztywnieć. Z kolei staw z niewielkimi zmianami może powodować duży ból.

Leczenie

Tabletki na dłoni

Leczenie zwyrodnienia stawu ma na celu zmniejszenie bólu i zmniejszenie niepełnosprawności funkcjonalnej. Właśnie dlatego lekarz może przepisać pacjentowi określone leki.

  • Najczęściej używa się leków przeciwbólowych, które zmniejszają ból i sztywność stawów. Najczęściej stosowany środek przeciwbólowy to paracetamol.
  • Leki przeciwzapalne są niesteroidowe wykorzystuje się, gdy ból jest silniejszy.
  • Chondroprotektory to składniki chrząstki stawowej, które zmniejszają ból. Do tej grupy należą glukozamina i siarczan chondroityny.
  • Terapia dostawowa lub ostrzykiwanie polega na podawaniu substancji przeciwzapalnych do środka stawu. W większości przypadków wstrzykuje się glukokortykoidy i kwas hialuronowy.

Oprócz tego lekarz zaleci prowadzenie zdrowszego stylu życia oraz, jeśli okaże się to niezbędne, zasugeruje wykorzystanie niektórych środków, które mają zmniejszyć dyskomfort. Zaliczamy do nich przykładanie zimnych kompresów oraz fizjoterapię.

Doktor Alexandra Villa-Forte twierdzi, że “przykładanie zimnych kompresów (na przykład z lodem) może pomóc zmniejszyć ból wywoływaniu przez stan zapalny stawu”.

Dobre nawyki zapewniają najlepsze wsparcie podczas codziennych czynności

Nauczenie się i zachowywanie właściwej postawy, unikanie przeciążania lub złego wykorzystywania stawów, wykonywanie regularnych ćwiczeń, ochrona przed rozwojem nadwagi lub schudnięcie oraz noszenie właściwego obuwia to tylko niektóre zalecenia ekspertów dla pacjentów cierpiących na zwyrodnienie stawy biodrowego.

Zwróć uwagę na fakt, że poziom aktywności fizycznej będzie inny w przypadku każdego pacjenta. Dlatego też zawsze należy konsultować się z własnym lekarzem.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Márquez Arabia, Jaime, & Márquez Arabia, Wiliam. (2014). Artrosis y actividad física Arthrosis and physical activity Arthrose et activité physique. Revista Cubana de Ortopedia y Traumatología.

  • Márquez Arabia J.J., & Márquez Arabia W.H. (2014). Artrosis y actividad física.

  • Guillemain, J.-L. (2013). Rehabilitación de la cadera operada. EMC – Kinesiterapia – Medicina Física. https://doi.org/10.1016/s1293-2965(13)65157-9


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.