Zespół pieczenia w jamie ustnej: rozpoznanie i leczenie

Zespół pieczenia w jamie ustnej: rozpoznanie i leczenie

Ostatnia aktualizacja: 09 sierpnia, 2022

Zespół pieczenia w jamie ustnej to schorzenie, które charakteryzuje uczucie pieczenia błony śluzowej jamy ustnej. Towarzyszy mu suchość i zmiany w odczuwaniu smaku. Jak można go rozpoznać? Na czym polega jego leczenie? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w dzisiejszym artykule.

Zespół pieczenie w jamie ustnej, nazywany również glosodynią, to zmiana chorobowa, którą charakteryzuje sjalopenia u kobiet powyżej 50. roku życia.

Ślina odgrywa kluczową rolę w zachowaniu higieny jamy ustnej, ponieważ stanowi naturalny lubrykant tkanek ustnych. Jest również niezwykle ważna w procesie trawienia, ponieważ tworzy kęsy jedzenia. I w końcu chroni przed występowaniem takich schorzeń jak próchnica czy choroby przyzębia.

Na czym polega sjalopenia?

Sjalopenia to zmniejszenie produkcji śliny w stanie spoczynku. Pojawia się częściej powyżej 50. roku życia, zwłaszcza u kobiet, za względu na zmiany hormonalne.

Może być to przemijająca zmiana chorobowa, która wiąże się na przykład z takimi czynnikami jak stan niepokoju i infekcja. Jednak może być również trwała, na przykład gdy wiąże się ze spożyciem alkoholu, używaniem tytoniu, chemioterapią, itp.

Czy jest zespół pieczenia w jamie ustnej?

Kobieta z piekącym językiem
Pacjenci cierpiący na zespół pieczenia w jamie ustnej często doświadczają spadku ilości śliny. Pojawia się u nich również pieczenie w ustach i w języku, ciągłe uczucie pragnienia oraz spore odkładanie się płytki nazębnej.

Jak już stwierdziliśmy wcześniej, zespół pieczenia w jamie ustnej to zmiana chorobowa, którą cechuje sjalopenia, pojawiająca się zwłaszcza u kobiet, które przekroczyły 50. rok życia. Zazwyczaj wiąże się ze zmianami hormonalnymi zachodzącymi w organizmie, na przykład z menopauzą. Dotyka trzy razy częściej kobiety niż mężczyzn.

Pacjenci cierpiący na ten zespół doświadczają również zaburzeń smaku, czyli trudności z przełykaniem. Niewystarczająca ilość śliny wiąże się z rozwojem stanu zapalnego dziąseł, próchnicy lub halitozy. Ślina staje się zazwyczaj gęściejsza i bardziej zbita, a błona śluza w jamie ustnej jest wysuszona, podrażniona i zaczerwieniona.

U pacjentów można często zaobserwować następujące objawy:

  • Pieczenie jamy ustnej i języka.
  • Spękane usta.
  • Suchość w ustach.
  • Obecność wrzodów.
  • Ciągłe uczucie pragnienia.
  • Zwiększone odkładanie się płytki nazębnej.

Uczucie dyskomfortu zwiększa się zazwyczaj pod wieczór. Pacjenci opisują również odczuwanie metalicznego lub gorzkawego posmaku. Poza tym bardzo często w okolicach szyjek zębów i ich korzeni pojawia się próchnica. Dzieje się tak ze względu na zmniejszenie naturalnej autolizy produkowanej przez ślinę.

Jak możemy go leczyć?

Jeśli przyczyna jest peryferyjna, związana z lekami lub innymi schorzeniami, to zespół pieczenia w jamie ustnej zniknie po ustąpieniu przyczyny pierwotnej. Jeśli jednak zespół nie ma związku z innymi przyczynami, to leczenie będzie się koncentrowało na zwiększeniu produkcji śliny, aby uniknąć skutków ubocznych niedoboru śliny.

Lekarze często udzielają wskazówek natury dietetycznej i zdrowotnej, które mają prowadzić do zwiększenia produkcji śliny. W tym celu często stosuje się środki pobudzające produkcję śliny oraz produkty zastępujące ślinę. Zazwyczaj są one dostępne w formie sprayów, past do zębów i płynów do płukania jamy ustnej.

Jak można uchronić się przed jego wystąpieniem?

Kobieta pijąca wodę
Spożywanie wody, jak również zarządzanie stresem oraz poprawianie odżywienia, może uchronić nas przed wystąpieniem zespołu pieczenia w jamie ustnej. Oprócz tego kluczową rolę odgrywa rzucenie palenia.

Aby uchronić się przed rozwojem tego zaburzenia lub w sposób naturalny poradzić sobie z jego objawami, można podjąć następujące działania:

  • Postaraj się prowadzić bardziej zrelaksowane życie, zmniejszając poziom stresu.
  • Zwiększ spożycie płynów, upewniając się, że pijesz co najmniej dwa litry wody dziennie.
  • Wypróbuj różne łagodne pasty do mycia zębów, które nie mają silnego mentolowego smaku.
  • Unikaj spożywania kwaśnych napojów i produktów spożywczych, napojów gazowanych czy kawy.
  • Unikaj cynamonu.
  • Zmniejsz ilość napojów alkoholowych w swojej diecie lub całkowicie je z niej wyklucz. To samo dotyczy innych produktów zawierających alkohol.
  • Wyklucz ze swojej diety ostre produkty.
  • Przestań palić lub maksymalnie zmniejsz ich liczbę.

Podsumowując

Jeśli zauważasz u siebie zmiany w ilości śliny, podrażnienia błony śluzowej jamy ustnej lub jakiekolwiek inne długotrwałe objawy, koniecznie skontaktuj się ze swoim lekarzem.

Dzięki temu nie tylko uporasz się z dręczącymi Cię objawami, ale również wykluczysz istnienie innych schorzeń, takich jak choćby cukrzyca czy guz. Twój lekarz lub dentysta będzie w stanie zidentyfikować pochodzenie zaburzeń, aby jak najszybciej zacząć je leczyć.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Bookout GP, Short RE. Burning Mouth Syndrome. [Updated 2019 Mar 9]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2019 Jan-. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK519529/
  • Aravindhan R, Vidyalakshmi S, Kumar MS, Satheesh C, Balasubramanium AM, Prasad VS. Burning mouth syndrome: A review on its diagnostic and therapeutic approach. J Pharm Bioallied Sci. 2014;6(Suppl 1):S21–S25. doi:10.4103/0975-7406.137255
  • Feller L, Fourie J, Bouckaert M, Khammissa RAG, Ballyram R, Lemmer J. Burning Mouth Syndrome: Aetiopathogenesis and Principles of Management. Pain Res Manag. 2017;2017:1926269. doi:10.1155/2017/1926269
  • Nasri-Heir C, Zagury JG, Thomas D, Ananthan S. Burning mouth syndrome: Current concepts. J Indian Prosthodont Soc. 2015;15(4):300–307. doi:10.4103/0972-4052.171823

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.