Ucho zapaśnika - skąd się bierze i na czym polega?

Jeśli jesteś fanem sportów kontaktowych lub uprawiasz któryś z nich, prawdopodobnie słyszałeś kiedyś o czymś takim jak “ucho zapaśnika”. Czy chcesz wiedzieć, dlaczego dochodzi do tego zniekształcenia? Przeczytaj nasz dzisiejszy artykuł!

Ćwiczenia fizyczne to czynność, która pomaga utrzymać ciało w dobrym zdrowiu. Sportowcy mogą jednak nabawić się różnych urazów. Ucho zapaśnika jest jednym z najczęściej występujących w sportach kontaktowych.

Termin medyczny dla tego stanu to hematoma auris, i jest to nieodwracalne zniekształcenie ucha wynikające z tępego urazu lub powtarzających się uderzeń w ten obszar. Nieprawidłowość ta jest powszechna u osób uprawiających rugby, zapasy lub mieszane sztuki walki.

Ucho zapaśnika jest bardziej powszechne u mężczyzn niż u kobiet. Badania wykazały, że nawet 84% męskich zapaśników i judoków ma tę nieprawidłowość. Pomimo tego, że choroba jest nieodwracalna, istnieje kilka metod leczenia, które mogą poprawić jej stan.

Ucho zapaśnika: główne objawy

Zmiana anatomiczna ucha będzie widoczna od pierwszego momentu jej wystąpienia, więc do potwierdzenia jej istnienia wystarczy tylko bezpośrednia obserwacja. Ucho będzie miało nieprawidłowy kształt, zwiększony rozmiar i nieregularne krzywizny, przypominając wyglądem kalafiora.

Objawy prezentowane w pierwszych minutach nie różnią się od tych, które zgłasza pacjent z urazem jakiejkolwiek części ciała. Ludzie mogą uskarżać się na następujące zmiany na tym obszarze:

• Intensywny ból.
• Zaczerwienienie.
• Opuchlizna.
• Zwiększona objętość.
• Ciepło.

Ucho zapaśnika jest powszechnie spotykane w boksie, ale nie jest to jedyna okoliczność, w której się pojawia.

Jakie są powikłania przy braku leczenia?

Główne powikłania są natury estetycznej, gdyż w najbardziej ekstremalnych przypadkach mogą doprowadzić do całkowitego zniekształcenia małżowiny usznej. Ponadto badania wykazały, że schorzenie to może powodować niedrożność przewodu słuchowego zewnętrznego i generować problemy ze słuchem.

Z drugiej strony, istnieją dowody łączące ucho zapaśnika z głuchotą. Ponadto, pacjenci z tą deformacją są bardziej narażeni na infekcje ucha niż ci bez niej.

Przez wiele lat sądzono, że patologia ta ma związek z demencją. Jednak stwierdzono, że symptomatologia neurologiczna rozwinęła się w wyniku ciągłych uderzeń w głowę. Inne częste powikłania u pacjentów z uchem zapaśnika są następujące:

• Nagły ból głowy.
• Niewyraźne widzenie.
• Słyszenie dziwnych dźwięków.

Dlaczego pojawia się ucho zapaśnika?

Jak już wspominaliśmy deformacja ta powstaje w wyniku silnego uderzenia lub powtarzających się urazów ucha. Takie działanie powoduje powstanie krwiaka, który odłączy chrząstkę stawową od perichondrium, czyli tkanki, która dostarcza jej niezbędnych składników odżywczych.

Należy pamiętać, że małżowina uszna zbudowana jest z chrząstki, więc nie ma bezpośredniego dopływu krwi. Dlatego też substancje odżywcze do jej utrzymania pozyskuje ona poprzez perichondrium, tkankę łączną przyczepną, która jest bardzo dobrze ukrwiona.

W wyniku oddzielenia chrząstka stawowa nie będzie mogła otrzymywać niezbędnych do jej utrzymania składników odżywczych, a więc tworzące ją komórki będą obumierać. To spowoduje, że krwiak będzie się zwijał i dojdzie do nadmiernej produkcji tkanki łącznej włóknistej.

Zarówno fałdowanie krwiaka, jak i rozrost tkanki bliznowatej będą czynnikami nadającymi nieprawidłową konfigurację ucha.

Dostępne leczenie

Szybka pomoc lekarska jest w stanie zapobiec obumieraniu chrząstki i poprawić fizyczny wygląd ucha. W tym sensie, zaleca się stosowanie lodu na obszarze, aby spróbować zmniejszyć krwawienie, a tym samym uniknąć pojawienia się dużego krwiaka.

Specjalista może spróbować odprowadzić zlokalizowaną krew w okolicy przez nacięcie. Wynika to z faktu, że taki proces wykonywany za pomocą strzykawki okazuje się z reguły niewystarczający. Po odsączeniu krwi lekarz przystąpi do połączenia tkanek za pomocą kilku szwów.

Lekarz prowadzący zaleci stałe uciskanie chorego ucha, aby nie dopuścić do powstania kolejnego krwiaka. Ponadto zewnętrzna strona ucha jest obszarem podatnym na infekcje, więc specjalista może zalecić stosowanie antybiotyków.

Jest to deformacja, która może powracać u wielu pacjentów, dlatego należy często kontrolować dotknięty obszar.

Chirurgia korekcyjna

W przypadku wystąpienia ucha zapaśnika możliwe jest wykonanie zabiegu chirurgicznego zwanego otoplastyką, który ma na celu poprawę wyglądu ucha. Należy pamiętać, że ucho nie wróci do normalnego stanu, jednak można mu nadać bardziej estetyczny wygląd.

Zabieg polega na odsłonięciu chrząstki małżowiny usznej znajdującej się z tyłu ucha. Po odsłonięciu, specjalista przystąpi do usunięcia niektórych jego fragmentów w poszukiwaniu bardziej anatomicznej konfiguracji.

Jest to szybki zabieg, który nie wiąże się z większymi powikłaniami, jednak może być konieczne zastosowanie znieczulenia ogólnego. Czas rekonwalescencji nie przekracza 6 tygodni.

Ucho zapaśnika: profilaktyka i zalecenia

Najlepszym sposobem zapobiegania jest natychmiastowa pomoc lekarska. Poprzez zdrenowanie krwiaka w ciągu pierwszych kilku minut można zapobiec powstaniu ucha zapaśnika. W wielu dyscyplinach sportu wprowadzono kaski, które zapobiegają uderzeniom w ucho i urazom głowy.

Ważne jest, aby używany kask miał odpowiedni rozmiar i zakrywał uszy, aby zapewnić najlepszą ochronę. W przypadku dzieci uprawiających sporty kontaktowe ważne jest, aby uświadomić trenerom, jak ważna jest pomoc medyczna w przypadku wystąpienia urazu.

Jednym z zaleceń, które można zastosować, jest unikanie przyjmowania leków przeciwzakrzepowych przed uprawianiem sportów kontaktowych. Leki te są w stanie zwiększać krwawienie. Działanie to należy jednak zawsze skonsultować z lekarzem.

Trwałe uszkodzenie ciała, które jest symbolem dumy

Mimo, że powoduje całkowitą deformację małżowiny usznej ucho zapaśnika jest noszone z dumą przez wielu zawodników mieszanych sztuk walki. Jest to uważane za dowód ich zaangażowania w sport.

Należy jednak zauważyć, że jest to uraz części ciała i nie należy go lekceważyć. Deformacja ta może prowadzić do problemów ze słuchem, dlatego w żadnym wypadku nie należy wykluczać operacji korekcyjnej.