Światowy Dzień Polio: Dla przyszłości matek i dzieci
Światowy Dzień Polio obchodzony jest co roku 24 października. Celem tego szczególnego dnia upamiętniającego jest odnowienie zobowiązania do wyeliminowania polio na całym świecie.
W 2022 roku mija 31 lat od ogłoszenia eradykacji polio w regionie obu Ameryk. Wirus nadal krąży w dwóch krajach, więc dopóki nie zostanie wyeliminowany na całym świecie, nadal istnieje ryzyko infekcji.
Polio jest chorobą zakaźną, niewyleczalną i potencjalnie groźną. Możnan jej jednak zapobiec poprzez immunizację.
Kontekst Światowego Dnia Polio
Dzień 24 października jako Światowy Dzień Polio zbiega się z narodzinami dr Jonasa Salka, który opracował pierwszą skuteczną szczepionkę przeciwko wirusowi polio. Dzień ustanowiono przez Rotary Club International z okazji urodzin doktora.
Strategia szczepień polega na zapobieganiu zakażeniom dzieci poniżej 5 roku życia do czasu ustania transmisji. Po kilku dawkach ochrona szczepionkowa utrzymuje się przez całe życie.
Pierwszym krajem, który wytępił tę chorobę, była Kuba w 1962 roku, kiedy wprowadzono szczepionkę doustną. Następnie Ameryki stały się pierwszym kontynentem, który został uznany za wolny od transmisji w 1994 r., a ostatni przypadek odnotowano w Peru w 1991 r.
Chociaż historia tej szczepionki jest pozytywna, pandemia COVID-19 doprowadziła do opóźnień w kampaniach szczepień. W obu Amerykach wskaźnik szczepień 3 dawkami na rok 2020 wyniósł 82%.
Był to najniższy wskaźnik od 1994 roku, który wywołał alarm.
Chociaż wydawało się, że droga do globalnego wyeliminowania jest bliska, rok 2022 wiele zmienił. W lutym tego roku władze Malawi w Afryce ogłosiły wybuch epidemii wirusa polio typu 1 (ostatni przypadek zgłoszono w 1992 roku). Afrykę za wolną od polio uznano w 2020 roku.
Trzyletnia dziewczynka została sparaliżowana po zarażeniu wirusem, który wydaje się pochodzić z tego samego szczepu zgłoszonego w 2019 i 2020 roku w Pakistanie. Oprócz Pakistanu innym stanem, w którym polio pozostaje wirusem endemicznym, jest Afganistan.
We wrześniu 2022 r. w Pakistanie zgłoszono 17 przypadków choroby.[/atomik-w-tekście]
Przeczytaj również: Szczepionka przeciwko HIV – testy na ludziach od 2019 roku
Polio lub poliomyelitis
Polio wywołuje wirus o tej samej nazwie. Może wpływać na układ nerwowy i powodować paraliż mięśni oddechowych, powodując w krótkim czasie śmierć.
Wirus jest przenosi się drogą fekalno-oralną. Dostaje się do organizmu przez usta, a gdy znajdzie się w jelicie, namnaża się i powoduje infekcję oraz może dotrzeć do rdzenia kręgowego.
Polio może początkowo przebiegać bezobjawowo. Łatwo pomylić je z objawami przeziębienia, takimi jak:
- Gorączka
- Zmęczenie
- Wymioty i biegunka
- Drętwienie szyi
- Ból głowy i mięśni
Ponieważ oddziałuje na rdzeń kręgowy, może powodować paraliż mięśni szkieletowych w nogach. Następnie może rozprzestrzenić się na mięśnie oddechowe, powodując śmierć przez uduszenie.
Do przeniesienia dochodzi, gdy po wypróżnieniu woda lub żywność zostają zakażone. Wirus polio można znaleźć w ściekach.
Nie ma lekarstwa na polio. W przypadku paraliżu można zaradzić objawom i zastosować fizjoterapię i rehabilitację. Konsekwencje są widoczne nawet lata po wyzdrowieniu z infekcji.
Zobacz też: Szczepionka na raka – postępy naukowe
Szczepionka przeciwko polio
Istnieją trzy serotypy wirusa polio: 1, 2 i 3. Tylko serotyp 1 wirusa polio krąży w dwóch wymienionych krajach.
Typ 2 uznano za wytępiony w 2015 roku, a typ 3 w 2019 roku. Wirus polio typu 1 nadal jest obecny w Pakistanie i Afganistanie.
Istnieją dwa rodzaje szczepionek przeciwko polio. Inaktywowana szczepionka przeciwko wirusowi polio (przeciwko serotypom 1 i 3) oraz szczepionka żywego atenuowanego wirusa polio (podawana doustnie przeciwko serotypom 1, 2 i 3).
Intencją jest osiągnięcie stałego programu szczepień trójwalentną inaktywowaną szczepionką polio oraz zastosowanie dodatkowych dawek szczepionki atenuowanej.
Mogą również wystąpić epidemie krążącego wirusa polio na obszarach o niskim zasięgu szczepień. Kiedy żywy, atenuowany wirus z immunizacji jest wydalany, może rozprzestrzeniać się wśród społeczności poprzez zanieczyszczenie wody, jeśli nie ma odpowiednich warunków sanitarnych.
Zalety żywej atenuowanej szczepionki przeciwko wirusowi polio są następujące:
- Jest niedroga
- Podawanie odbywa się doustnie
- Zapewnia odporność populacji – uniemożliwia to zainfekowanym przenoszeniem dzikiego wirusa na inne osoby, chociaż przenoszą atenuowanego wirusa w celu przedłużenia odporności.
Istnieje jednak paradoksalny efekt, ponieważ wirus jest wydalany z kałem i może zarażać innych, wywołując łańcuch infekcji w społecznościach o niskim wskaźniku szczepień. Kiedy wirus krąży wystarczająco długo, może mutować w bardziej zjadliwą formę, która powoduje paraliż.
Celem zamiany szczepionki trójwalentnej na dwuwalentną jest zmniejszenie ryzyka porażenia związanego z serotypem 2. Stosowanie szczepionek inaktywowanych niesie ze sobą prawie zerowe ryzyko związanego z nią porażenia.
Aktualny cel Światowego Dnia Polio
Polio jest obecnie powszechne w najbiedniejszych i najbardziej zmarginalizowanych społecznościach na świecie, które nie mają odpowiedniego dostępu do szczepień. Celem jest wyeliminowanie polio do 2026 roku. Będzie to wymagało wzmożonych kampanii szczepień i zwiększonych inwestycji finansowych.
Ponieważ dostępnych będzie więcej kampanii szczepień i populacja zaszczepionych osób stanie się większa, wirus nie będzie miał potencjalnych żywicieli. Umożliwi to zadeklarowanie wytępienia. Jednak tak długo, jak istnieje chociaż jeden przypadek polio, istnieje ryzyko odrodzenia się w innych krajach.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- CDC. ¿Qué es la poliomielitis? Centros para el Control y la Prevención de Enfermedades. 2022. Disponible enhttps://www.cdc.gov/polio/es/que-es-polio/index.htm#:~:text=La%20poliomielitis%2C%20o%20polio%2C%20es,pueden%20mover%20partes%20del%20cuerpo).
- Cué B. Erradicación de la poliomielitis. Rev Cubana Farm. 2000;34( 3 ):221-224. Disponible en: http://scielo.sld.cu/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0034-75152000000300009&lng=es.
- OPS. Guía Práctica: Introducción de la vacuna inactivada contra la poliomielitis (IPV). Organización Panamericana de la Salud. 2014. Disponible en https://iris.paho.org/handle/10665.2/10000.