Światowy Dzień Choroby Parkinsona - walka z chorobą

James Parkinson był angielskim neurologiem, który opublikował w 1817 roku pierwszą książkę o tej patologii. W tym czasie lekarz opisał ją jako poruszający się paraliż. Ta publikacja stanowiła początek prac naukowych nad tą chorobą.

W Światowy Dzień Parkinsona musimy pamiętać, że częstość występowania tej choroby wynosi 0,3% w populacji ogólnej. Ale wzrasta do 1% u osób powyżej 60. roku życia. Oznacza to, że w tym wieku 1 na 100 osób może mieć objawy.

Częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Nie jest jasne, dlaczego tak się dzieje, chociaż estrogeny zostały zbadane i powinny odgrywać rolę ochronną. Nie jest to jednak do końca wyjaśnione.

Odmianą choroby Parkinsona jest ta, która pojawia się w młodości i objawia się u osób w wieku poniżej 40 lat. Ta forma zaburzenia związana jest z konkretną przyczyną, jaką jest mutacja genu. Około 5% pacjentów z chorobą Parkinsona cierpi na tę wczesną odmianę.

Jak wygląda choroba Parkinsona?

Chociaż uważamy, że jest to dobrze znana choroba Światowy Dzień Parkinsona służy przypominaniu ludziom o obecności tej choroby i uczynienia go bardziej zauważalnym problemem. Jest to stosunkowo częsta patologia.

Choroba Parkinsona jest definiowana jako proces zwyrodnienia neuronów. Jest to negatywna zmiana w układzie nerwowym, która postępuje z czasem.

Neurodegeneracja wpływa głównie na ruchy pacjenta. Zobaczymy poniżej, że istnieją inne objawy, na które należy uważać. Ale za centrum zmian musimy obrać drżenie.

U pacjentów wykryto zmiany na poziomie neuronów w obszarze mózgu zwanym istotą czarną. Gdy te neurony zmieniają się lub znikają ilość dopaminy w ciele maleje. Dopamina jest neuroprzekaźnikiem, który wysyła sygnały do ​​układu nerwowego w celu koordynacji ruchów.

Czytaj dalej: Norepinefryna – co to jest i do czego służy?

Wczesne objawy choroby

W tym roku kilka organizacji związanych z tą chorobą zaproponowało, aby Światowy Dzień Parkinsona był okazją do przypomnienia jak wyglądają wczesne objawy choroby. W ten sposób, jeśli będziemy uważni będziemy w stanie wcześnie zdiagnozować i skuteczniej pomóc tym, którzy cierpią z powodu tej choroby.

Jak wspominaliśmy drżenie jest jednym z najważniejszych objawów. Ogólnie rzecz biorąc, pojawia się najpierw w kończynach, gdy dana osoba jest w spoczynku i nie wykonuje żadnej aktywności fizycznej. Ale jest więcej objawów:

• Pisanie bardzo małymi literami: choroba i brak kontroli nad ruchami powoduje zmianę charakteru pisma osoby dotkniętej chorobą, która zaczyna pisać bardzo małymi literami.
• Ruchy podczas snu: Spontaniczne kopanie podczas snu, a nawet ciosy pięścią mogą być wczesnym objawem choroby Parkinsona, gdy stają się powtarzalne.
• Problemy z węchem: Zauważono, że osoby z chorobą Parkinsona zwykle tracą zmysł węchu.
• Zaparcia: zmiana w transmisji neuronów wpływa również na jelito i jego sieć neuronów, które regulują rytmy defekacji. Pojawienie się zaparć, które nie pojawiały się wcześniej może być ostrzeżeniem o chorobie.
• Brak mimiki twarzy: zmiany zwyrodnienia neuronów wpływają również na mimikę twarzy. Zazwyczaj pacjent z chorobą Parkinsona traci mimikę i jego twarz wygląda jak maska. Trudno jest wyrazić radość lub smutek dzięki mimice.
• Zmiana głośności głosu: głos staje się ochrypły lub cichy, ponieważ zmienia się transmisja do strun głosowych, a także ruchy płyty rezonansowej powietrza.

Odkryj także: Choroby neurodegeneracyjne – 7 wskazówek, by zapobiegać

Diagnoza choroby Parkinsona

Diagnoza jest zasadniczo kliniczna w przypadku choroby Parkinsona. Nie ma konkretnego badania, które można by przeprowadzić i które przyniosłoby natychmiastowe wyniki. To neurolog określa obecność patologii lub jej brak.

Czasami procesowi diagnostycznemu towarzyszy specjalny skan CT, który śledzi obecność dopaminy w ośrodkowym układzie nerwowym. Pomaga on w diagnozie, gdy istnieją uzasadnione wątpliwości, ale nie zawsze należy wykonać to badanie.

Światowy Dzień Parkinsona: zwróć uwagę na niewidoczne objawy

W tym roku Światowy Dzień Parkinsona ma pokazywać te objawy, które mogą pozostać niezauważone. Zwłaszcza jeśli jesteśmy w wieku powyżej 60 lat musimy zwracać uwagę na pewne zmiany, które mogą wskazywać na zaburzenie neurologiczne. Im wcześniej się nimi zajmiemy, tym lepsza będzie nasza prognoza na przyszłość.