Róża: wszystko, co musisz wiedzieć o jej leczeniu
Róża jest wywoływana przez bakterie Streptococcus grupy A, które są tymi samymi bakteriami, jakie powodują anginę. Infekcja wywołuje duże, czerwone guzki na skórze. W większości przypadków dotyczy głównie twarzy i nóg.
Objawy
- Gorączka.
- Uczucie zimna.
- Ogólny dyskomfort.
- Problemy skórne, przejawiające się w postaci zaczerwienienia i opuchlizny z podniesionymi krawędziami.
- Na obszarze dotkniętym choroba mogą również występować pęcherze. Gdy róża wpływa na strefę twarzy, obszar objęty stanem zapalnym obejmuje zwykle nos i oba policzki.
Ponadto róża powoduje także zapalenie gruczołów, które może być bardzo niekomfortowe, ponieważ jest bardzo bolesne dla pacjenta.
Przyczyny
Gdy bakterie Streptococcus grupy A przenikają zewnętrzną barierę skóry, pojawia się róża. Bakterie te normalnie żyją na skórze i innych powierzchniach, nie powodując żadnej szkody. Jednak czasem mogą przedostać się przez skórę poprzez skaleczenia lub owrzodzenia, co prowadzi do infekcji.
Warunki, które powodują pękanie skóry, takie jak grzybica stóp i egzema, mogą czasami prowadzić do powstania róży. Może ona również wystąpić, gdy bakterie rozprzestrzeniają się przez kanały nosowe po zakażeniu nosa lub gardła.
Jak leczy się różę?
Leczenie farmaceutyczne
Bakterie paciorkowców są odpowiedzialne za większość przypadków zachorowań na różę. Dlatego głównym lekiem w przypadku tej choroby jest penicylina. Doustna lub domięśniowa penicylina wystarcza do leczenia większości klasycznych przypadków róży. Leczenie powinno trwać 5 dni, ale jeśli infekcja nie ulegnie poprawie, lekarz prowadzący może je przedłużyć.
Inną opcją może być cefalosporyna pierwszej generacji , jeśli pacjent ma alergię na penicylinę. Cefalosporyny mogą powodować reakcję krzyżową z penicyliną i powinny być stosowane z wielką ostrożnością w przypadku pacjentów z historią poważnych alergii na penicylinę.
Klindamycyna jest opcją terapeutyczną. Jednak bakterie Streptococcus grupy B są odporne na klindamycynę. Leczenie gronkowca złocistego zwykle nie jest konieczne w przypadku większości zakażeń. Należy jednak wziąć pod uwagę pacjentów, którzy nie widzą poprawy w przypadku stosowania penicyliny lub tych, którzy mają rodzaj róży odbiegający od normy, w tym erisipela bullosa.
Niektórzy badacze uważają, że róża twarzy wymaga empirycznego leczenia antybiotykiem opornym na penicylinazę – takim jak dikloksacylina lub nafcylina – w celu leczenia gronkowca złocistego. Jednak nie ma dowodów na poparcie tego zalecenia.
Roksytromycyna i pristinamycyna są wyjątkowo skuteczne w leczeniu róży. Kilka badań wykazało większą skuteczność i mniej skutków ubocznych w leczeniu, w którym stosuje się te leki w porównaniu do tych, które stosują penicylinę. Chociaż amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków nie zatwierdziła tych leków w Stanach Zjednoczonych, są one stosowane w Europie.
FDA zatwierdziła 3 antybiotyki – oritawancynę (Orbactiv), dalbawancynę (Dalvance) i tedyzolid (Sivextro) – w ostrych infekcjach bakteryjnych i leczeniu skóry. Środki te są aktywne przeciwko Staphylococcus aureus (w tym nicienie odporne na metycylinę), Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae i Streptococcus anginosus, między innymi.
Większość osób cierpiących na różę może leczyć się w domu, ale niektóre przypadki mogą wymagać wizyt w szpitalu. W zależności od tego jak ciężki jest stan chorego, plan leczenia może obejmować środki domowe, leki lub zabieg chirurgiczny.
Chirurgia
Lekarze zdecydują się na operację tylko wtedy, gdy infekcja postępuje szybko i zabija zdrową tkankę (powodując martwicę). Operacja chirurgiczna może wtedy być konieczna w celu usunięcia martwej tkanki. Podczas gdy pacjenci mogą uniknąć nawrotów po odpowiedniej antybiotykoterapii, czas jest tutaj najważniejszy.
Oprócz antybiotyków inne formy leczenia obejmują:
Objawowe leczenie bólu i gorączki
- Zimne okłady
- Nawodnienie (w miarę możliwości poprzez picie dużych ilości wody).
- Elewacja chorej kończyny. Trzymanie w górze jest zalecane w celu zmniejszenia stanu zapalnego i bólu.
- Solankowe środki opatrunkowe. Solankowe opatrunki powinny obejmować obszary wykazujące owrzodzenie i martwicę. Ponadto należy je zmieniać co 2 do 12 godzin, w zależności od ciężkości zakażenia.
Naturalne środki na różę
- Leczenie olejkiem migdałowym. Olejek migdałowy tłoczony na zimno jest jednym z najskuteczniejszych sposobów eliminacji czerwonych plam, które są objawem róży. Po kilku zastosowaniach olejku migdałowego skóra może w pełni zregenerować się, jakby nigdy nie było plam ani śladów.
- Leczenie piołunem. Należy oczyścić obszar za pomocą herbaty z piołunem dwa razy dziennie. Następnie przyjąć leki przepisane przez lekarza. Twój lekarz najprawdopodobniej przepisze antybiotyki, które są bardzo skuteczne we wczesnych stadiach infekcji
- Leczenie zieloną sałatą. Zastosowanie sałaty to kolejna zaskakująca naturalna kuracja. Upewnij się, by lekko ją sparzyć przed nałożeniem.
- Leczenie malwą. Kolejnym świetnym sposobem, który można wypróbować są ugotowane liście i korzenie malwy (wywar).
Róża – zalecana dieta
Dieta powinna zawierać dużą ilość owoców (około 20% dziennego spożycia). Ponadto Twoja dieta powinna całkowicie wykluczyć smażone potrawy i mięso. Zamiast tego wybierz ryby i jajka. Stosuj tę dietę przez 6 miesięcy, pozwalając sobie od czasu do czasu na niewielkie zmiany w trakcie.
Referencje:
Erysipelas Treatment & Management, MedScape, https://emedicine.medscape.com/article/1052445-treatment
Which treatment for erysipelas? Antibiotic treatment: drugs and methods of administering, PubliMed.gov. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11319362
Erysipelas: Causes, symptoms, and treatment, Medical News Today, https://www.medicalnewstoday.com/articles/317973.php
Erisipela: causas, factores de riesgo, signos, síntomas, tratamiento, prevención, pronóstico, ePainAssist, https://www.epainassist.com/skin/erysipelas
Erysipelas, National Organization for Rare Disorders NORD,
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Davis LMD. Erysipelas Treatment & Management. Medscape 2018.
- FICA C ALBERTO. Celulitis y erisipela: Manejo en atención primaria. Rev. chil. infectol. [Internet]. 2003; 20 (2): 104-110. http://dx.doi.org/10.4067/S0716-10182003000200004.
- Lucht F. Which treatment for erysipelas? Antibiotic treatment: drugs and methods of administering. PubliMed.gov 2001;128(3,2):345-7.
- T. Everything you need to know about erysipelas. 2017.
- Synonyms of Erysipelas. National Organization for Rare Disorders (NORD).
- Nitto DA, Idiazabal GM, Rodriguez VM y Rossi G.Erisipelas de miembros inferiores. Flebología y Linfología / Lecturas Vasculares 2007(5):221-284
