Rany na rękach i palcach u dzieci
Od urodzenia jesteśmy ciekawi odkrywania środowiska wokół nas. Dzieci wkładają rzeczy do ust i dotykają wszystkiego, ponieważ uczą się i doświadczają swojej wrażliwości dotykowej. Są więc przez to znacznie bardziej podatne na urazy i wypadki, co w konsekwencji oznacza rany na rękach i palcach.
Istnieje pewna graficzna reprezentacja wrażliwości organizmu zwana homunkulusem Penfielda. Takie mapowanie wrażliwości zmysłowej po raz pierwszy zostało opisane przez dr. Penfielda, neurochirurga, który zdobył wielką sławę w połowie XX wieku za swoją pracę na obszarach mózgu.
Jeśli spojrzymy na homunkulusa Penfielda, od razu możemy zauważyć, że usta i ręce są wyraźnie powiększone, co reprezentuje ich wrażliwość sensoryczną. Te właśnie obszary mają najwięcej receptorów czuciowych. To wyjaśnia również, dlaczego dzieci chcą wszystkiego dotykać i wszystko wkładają do ust. Z tego samego powodu tak często występują u nich rany na rękach i palcach.
Zobacz również: Homunkulusy Penfielda
Ponadto, gdy dzieci rosną i zaczynają chodzić, układ równowagi rozwija się. Tak więc, podczas upadku, dzieci odruchowo używają rąk, aby w ten sposób chronić głowę, jak również resztę ciała.
Rany na rękach i palcach: wypadki domowe
W konsekwencji wypadków domowych najczęściej występują rany na rękach i palcach.
Największą przyczyną śmierci niemowląt w naszym środowisku są wypadki domowe. Domy są pełne niebezpieczeństw dla dzieci, dlatego należy eliminować te zagrożenia.
W wypadkach domowych szczególnie często spotyka się oparzenia elektryczne i skaleczenia palców. W tym wszystkim bardzo ważne jest zatem, aby wiedzieć, jakiego typu rany na rękach i palcach występują najczęściej. Ponadto, trzeba umieć prawidłowo zadbać o ich leczenie, aby uniknąć powikłań.
Jakie są najczęstsze rodzaje obrażeń na dłoniach i palcach?
Jak wspomniano w poprzedniej sekcji, urazy rąk i palców są niezwykle częste u dzieci. Mogą być konsekwencją wielu różnych przyczyn, więc skupimy się na najbardziej powszechnych:
- Rany cięte: czyli to, co nazywamy przecięciami. Skóra dzieci jest bardzo cienka, więc rany mogą pojawić się nawet poprzez kontakt z kartką papieru. Powszechne są skaleczenia przez dotykanie krawędzi puszek lub napoju gazowanego, oraz przez kontakt z małymi kryształkami szkła znajdującymi się na podłodze itp.
- Tępe urazy: powstają w konsekwencji uderzenia i upadku. Zwykle kojarzą się z siniakami i stłuczeniami. Jeśli upadki są poważne, może dojść do złamania nadgarstka lub kości paliczkowych palców.
- Rany kłute: są najbardziej skomplikowane w leczeniu, ponieważ podczas penetracji obiektu w skórę, powstaje głębsza rana i wiąże się z większym ryzykiem zakażenia. W tym przypadku konieczne jest upewnienie się, że w tkance nie ma pozostałości ciała obcego, a obszar musi być bardzo dobrze zdezynfekowany.
- Rany w wyniku otarcia: są to zadrapania, które powstają podczas silnego otarcia skóry o ziemię podczas upadku. Zazwyczaj są to typowe obrażenia kolan, ale mogą również pojawić się na rękach (typowe dla upadku z roweru lub na szkolnym boisku).
Jak leczyć rany na rękach i palcach?
Zwłaszcza dzieci są najbardziej narażone na uszkodzenia dłoni i palców. Bez względu na rodzaj rany, musisz przestrzegać serii ogólnych wytycznych, aby zapobiec ich zakażeniu. Przede wszystkim należy upewnić się, że w skórze nie pozostały żadne ciała obce i oczyścić obszar.
Skóra jest pełna małych naczyń włosowatych, więc nawet jeśli rana jest bardzo powierzchowna, może bardzo krwawić. Jeśli zastosujemy zimną wodę lub lód naczynia skurczą się i krwawienie ustanie. Najlepiej położyć lód owinięty w opatrunek z jałowej gazy, aby uniknąć bezpośredniego kontaktu ze skórą. Ponadto zimno pomaga zmniejszyć stan zapalny.
Następnie obszar rany musi być dokładnie zdezynfekowany. Istnieją roztwory dostępne w aptece, takie jak jodyna lub chlorheksydyna, które są gotowe do użycia i bardzo skuteczne. Ponadto często są dostępne w postaci sprayu, który pozwala dokładnie spryskać skórę w miejscu skaleczenia.
Jeśli mimo wszystko nie widać poprawy, a rany na rękach i palcach są głębokie i trudno je oczyścić, zalecamy udać się bezpośrednio do lekarza i sprawdzić kartę szczepień. Może być konieczne szycie w celu uniknięcia ryzyka powikłań i przyśpieszenia leczenia.
To może Cię zainteresować ...
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Salem Z., C., Pérez P., J. A., Henning L., E., Uherek P., F., Schultz O., C., Butte B., J. M., & González F., P. (2000). Heridas: Conceptos generales. Cuadernos de Cirugía. https://doi.org/10.4206/cuad.cir.2000.v14n1-15
- Ruiz, E. F. (2013). Antisépticos y desinfectantes. Enfermedades Infecciosas y Microbiologia. https://doi.org/10.1007/s00299-010-0857-1
- Santos Heredero, F. X., Rodríguez Arias, C. A., Barberán López, J., Martín Antona, E., Pérez del Caz, M. D., Torres García, A., … Viadé Juliá, J. (2014). Heridas y Cicatrización. Revista de La Sociedad Española de Heridas.
