Zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego – objawy

Choroby takie jak cukrzyca mogą wpływać na tkankę mięśniową i znacznie podnosić temperaturę wewnątrz jelita. 

Przejrzane i zatwierdzone przez: lekarz Maricela Jiménez López.

Napisany przez Daniela Echeverri Castro

Ostatnia aktualizacja: 24 sierpnia, 2022

Czy po posiłku zdarza Ci się cierpieć na gazy i wzdęcia? Jest to bardzo powszechny problem, dotykający osób o różnym trybie życia i sylwetce. Niemal każda opuchlizna jamy brzusznej może oznaczać zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego.

Jeśli towarzyszą jej wzdęcia i gazy może to świadczyć o nietolerancji pewnych pokarmów lub infekcji bakteryjnej, która wywołuje podwyższenie temperatury wewnątrz jelit. Może to być schorzenie nazywane zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego, czyli SIBO.

Czym jest zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego?

Zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego występuje wtedy, gdy normalna równowaga bakteryjna zostaje zaburzona, a bakterie zaczynają rozmnażać się w niekontrolowany sposób. O czym to świadczy?

Tego rodzaju produkty spożywcze stymulują rozwój bakterii. Dodatkowo rozbijają kwasy tłuszczowe, wywołując tym samym wzdęcia i gazy.

Niektóre rodzaje bakterii mogą także rozbijać żółć, jeszcze zanim organizm zdąży skorzystać z jej właściwości. Skutkuje to słabą przyswajalnością tłuszczów oraz takimi przykrymi dolegliwościami jak biegunka.

Trzeci rodzaj bakterii jelitowych może za to wytwarzać szkodliwe substancje, które niszczą ścianki jelita. W efekcie tego uniemożliwiają przyswajanie substancji odżywczych potrzebnych organizmowi.

10 objawów, jakie daje zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego

Symptomy, jakimi cechuje się zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego są dość powszechne i mogą być łatwo mylone z innymi dolegliwościami. Jednak jeśli cierpisz na jeden lub więcej z nich, najlepiej skonsultować się z lekarzem. Oto lista najpowszechniejszych objawów:

• Gazy
• Wzdęcia
• Złe wchłanianie tłuszczów
• Nietolerancje pokarmowe (nietolerancja laktozy, glutenu, kofeiny, fruktozy i innych)
• Ból brzucha i skurcze
• Problemy trawienne, na przykład zaparcia
• Zespół jelita drażliwego lub nieswoiste zapalenia jelit
• Przewlekłe zmęczenie, cukrzyca, problemy autoimmunologiczne, zaburzenia neuromięśniowe czy fibromialgia
• Niedobory witamin i minerałów, zwłaszcza witaminy B12
• Biegunka

Jakie są przyczyny przerostu bakteryjnego jelita?

Zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego pozostaje w silnym związku z procesami trawiennymi, które mają za zadanie przemieszczanie bakterii wraz z pokarmem aż do okrężnicy, skąd mają zostać wydalone.

Zaburzenia czy dysfunkcje nerwowe bądź mięśniowe jelita mogą sprawić, że bakterie pozostają wewnątrz jelita, co prowadzi właśnie do SIBO. Dodatkowym czynnikiem ryzyka są takie choroby jak cukrzyca, które wpływają na kondycję mięśni jelita.

Inne możliwe przyczyny, dla których występuje zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego to fizyczne blokady, takie jak blizny po operacji lub choroba Leśniowskiego-Crohna.

SIBO może być też spowodowane przyjmowaniem antybiotyków, leków hamujących wydzielanie kwasów oraz sterydów.

Tak jak już wspomnieliśmy do rozwoju flory bakteryjnej jelita może przyczynić się także nadmierne spożywanie takich produktów jak rafinowany cukier i mąka, alkohol, węglowodany itp.

Jak zdiagnozować SIBO?

Zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego możesz zdiagnozować w domu stosując się do zaleceń swojego lekarza. Taki test polega zazwyczaj na 12-godzinnym poście i przyjmowanie określonych ilości cukru.

Następnie należy co 15 minut przez 3 godziny wydychać powietrze do balonika, aby przygotować próbkę oddechową. Taka metoda pozwala zdiagnozować również celiakię lub choroby trzustki.

W szpitalu lub przychodzi diagnoza SIBO przebiega na podstawie badań moczu i stolca. Najpierw jednak skonsultuj się ze swoim lekarzem rodzinnym i dokładnie opisz wszystkie niepokojące objawy.

Jak leczyć zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego?

Pierwszym krokiem w leczeniu SIBO jest ograniczenie spożycia węglowodanów oraz unikanie rafinowanych cukrów i mąki oraz alkoholu. Ewentualne leczenie farmakologiczne powinien przepisać Ci lekarz i najczęściej będzie to jakiś rodzaj antybiotyku.