Proteza na implantach: charakterystyka i rodzaje

Proteza na implantach to alternatywny sposób rehabilitacji dla osób, które straciły zęby. Przywracają estetykę i funkcjonalność jamy ustnej.
Proteza na implantach: charakterystyka i rodzaje
Vanesa Evangelina Buffa

Napisane i zweryfikowane przez dentysta Vanesa Evangelina Buffa.

Ostatnia aktualizacja: 27 maja, 2022

Brak jednego lub kilku zębów to nie tylko problem estetyczny, ale także utrata części funkcji jamy ustnej. Proteza na implantach zastępuje brakujące zęby oraz zapewnia wygodę i stabilność.

Ten typ protezy utrzymywany jest na miejscu przez implanty zębowe. Te tytanowe śruby umiejscawia się w kości szczęki lub żuchwy. Ze względu na swoją biokompatybilność, materiał ten integruje się z tkanką kostną i tworzy podporę dla korony lub większej protezy.

W poniższym artykule przedstawiamy typy protez na implantach i ich zastosowania. Wyjaśniamy też jak wygląda leczenie i jakie ma zalety.

Proteza na implantach: typy i zalety

Protezy na implantach to sztuczne struktury zębowe zastępujące utracone zęby i podtrzymywane przez implanty umiejscowione w szczęce. Od konwencjonalnych protez różnią się tym, że na miejscu utrzymuje je nie tylko podparcie o dziąsło, ale także metalowe śruby zintegrowane z kością.

Protezy tego typu mają wiele zalet i na różne sposoby wspomagają rehabilitację:

  • Stabilność: zwykle są bardzo mało ruchome lub wcale. Pacjent może mówić i żuć bez obaw o przemieszczenie się protezy, nawet jeśli spożywa twarde lub kleiste produkty.
  • Wygoda: dobre dopasowanie i zmniejszone tarcie o śluzówkę sprawia, że pacjent przyzwyczaja się do protezy i może w naturalny sposób korzystać z funkcjonalności jamy ustnej.
  • Zachowanie kości: obecność implantów w tkance kostnej i odbieranie bodźców generowanych przez protezę pomaga zachować masę kostną i zapobiega jej utracie.
  • Naturalność: ta metoda rehabilitacji jest bardzo podobna do struktury zębowej, gdyż zastępuje korony zębów i korzenie umiejscowione w kości.
  • Przywrócenie funkcjonalności: pacjent odzyskuje zdolność żucia, mówienia i przełykania, które były upośledzone przez brak zębów. Powraca też estetyka uśmiechu.
  • Dodatkowe plusy zależne od przypadku: istnieją różne typy protez na implantach. Czasami pacjent może sam je wyjąć, a czasami nie. Różnią się też zależnie od liczby zastępowanych zębów.
Implant zębowy to materiał biosyntetyczny wszczepiony w kość.

Proteza stała

To proteza zębowa mocowana cementem lub śrubami do zintegrowanych z kością implantów. Jak sama nazwa wskazuje, pacjent nie może jej wyjąć.

Proteza taka zastępuje zęby górne lub dolne wykorzystując określoną liczbę implantów. Te znajdują się w konkretnych miejscach w szczęce i podpierają strukturę oraz spełniają te same funkcje biomechaniczne, co korzenie i naturalne zęby.

Są mniejsze od tradycyjnych protez, gdyż składają się tylko z części zębowej, bez różowych dziąseł. Zasadniczo stosuje się 8 implantów na górną szczękę i 4 na dolną, ale wszystko zależy od danego przypadku.

Ich design jest spersonalizowany i dopasowany do potrzeb pacjenta. Materiały też bywają różne. Zwykle stosuje się metal lub ceramikę, a wykończenie zrobione jest z materiału podobnego do porcelany.

Obecnie stosuje się także odporny i naturalnie wyglądający cyrkon. Wykonane z niego protezy są prawie niewidoczne i bardzo wygodne dla pacjenta.

Proteza nakładkowa

Proteza nakładkowa to typ protezy na implantach podobny do konwencjonalnej z tą różnicą, że wykorzystuje się wkręty w kości jako mocowanie. Takie mocne połączenie protezy ze zintegrowanymi implantami zapewnia wygodę i bezpieczeństwo przy żuciu i mówieniu.

Wykorzystuje się mniej implantów niż przy protezie stałej. Zwykle są to 4 dla górnej szczęki i 2 lub 3 dla dolnej. To doskonała opcja dla pacjentów, u których doszło do utraty tkanki kostnej.

Na implantach umieszcza się mocowania, w które wkłada się protezę. Dzięki temu specjalnemu systemowi pacjent może zakładać i wyjmować protezę na przykład po to, by umyć ją po jedzeniu.

Hybryda

Ten typ protezy oparty jest na implantach i wspierany przez śluzówkę dziąseł. Mocuje się go do implantów i może go usunąć tylko stomatolog.

Składa się z części zębowej i z części dziąsłowej zastępując tym samym także utracone tkanki miękkie. Zaleca się ją pacjentów, u których doszło do wyraźnej resorpcji kości. W górnej szczęce umieszcza się 6 implantów, w dolnej 4.

W przeciwieństwie do protez stałych, hybrydy wykonuje się z akrylu lub kompozytu ostatniej generacji, więc ich wygląd jest bardziej sztuczny. Zapewniają jednak estetykę, wygodę i pewność.

Liczba zębów ma znaczenie

Istnieje też inna klasyfikacja protez na implantach – ze względu na liczbę zastępowanych zębów. Według niej protezy dzieli się na następujące:

  • Pojedyncze: zastępują tylko jeden brakujący ząb. Przymocowuje się je do implantów, co przywraca estetykę i harmonię uzębienia.
  • Częściowe: to protezy na stałe zastępujące kilka zębów.
  • Pełne: to protezy zastępujące całe uzębienie, jeden łuk lub oba. Stosuje się je u pacjentów, którzy nie mają własnych zębów. Mogą być stałe, zdejmowane lub hybrydowe, zależnie od wyboru i konkretnego przypadku.

Jak wygląda cały proces?

Planowanie i zakładanie protez na implantach to powolny i długi proces. Należy wziąć pod uwagę fazę diagnostyczną i czas przyjmowania się implantów.

Trzeba rozpocząć od pełnej diagnostyki opartej na badaniach klinicznych i rentgenach. Pozwala to na rozpoznanie jakości i gęstości kości, która ma utrzymywać implanty.

Co więcej, protezę dobiera się do danego przypadku klinicznego. Ustala się liczbę implantów i ich umiejscowienie. Czasami konieczny jest przeszczep kości w celu zwiększenia gęstości tkanki mającej podtrzymywać implanty.

Potem przychodzi pora na założenie implantów. To zabieg chirurgiczny przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym, który polega na umieszczeniu wkrętów w tkance kostnej.

Potrzeba od 2 do 6 miesięcy na zintegrowanie się tytanowych implantów z kością na tyle, by mogły podtrzymywać protezę. Zależnie od typu protezy konieczny może okazać się drugi zabieg chirurgiczny w celu założenia rozszerzeń. W tym czasie pacjent może nosić prowizoryczne protezy.

Gdy implanty są gotowe, przygotowuje się indywidualnie protezę. Po jej wyprodukowaniu i wypróbowaniu umieszcza się ją w jamie ustnej pacjenta.

Protezę stałą i hybrydową cementuje się lub przykręca. W przypadku protez nakładkowych lekarz wyjaśnia proces zakładania i zdejmowania ich. Wydaje też zalecenia co do prawidłowego korzystania z protezy.

Zaplanowanie procesu jest kluczowe, gdyż droga do sukcesu jest długa i skomplikowana.

Proteza na implantach: komu się ją zaleca?

Protezy na implantach zaleca się osobom, które, z różnych powodów, straciły zęby. Stosuje się je u pacjentów z brakami w dolnym lub górnym łuku i u których rozpoczęła się resorpcja kości.

Są doskonałe dla osób, które nie czują się komfortowo z konwencjonalnymi protezami, szczególnie ze względu na niewygodę lub strach przed przesunięciem się. W ten sposób zapobiega się problemom z poczuciem własnej wartości i samooceną.

Dbanie o protezę na implantach i porady

Proteza na implantach to trwałe rozwiązanie skutecznie pomagające osobom, które straciły zęby ponownie bez problemu żuć, jeść, mówić i uśmiechać się z pewnością siebie. Jej odpowiednia pielęgnacja jest kluczem do efektywnej rehabilitacji.

Mycie zębów, języka i dziąseł delikatną szczoteczką to konieczność. Warto uzupełnić ten proces płukaniem ust. W przypadku protez nakładkowych, regularne wyjmowanie i czyszczenie po jedzeniu jest bardzo ważne. Po wyjęciu powinno się je trzymać w czystej wodzie.

Regularne kontrole stomatologiczne są koniecznością. Odpowiednio stosowane protezy na implantach przywracają uśmiech oraz możliwość bezproblemowego jedzenia i mówienia.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • González, Fabián Pérez, et al. “Criterios de selección para sistemas de retención en sobredentaduras mandibulares implantorretenidas sobre dos implantes.” Revista internacional de prótesis estomatológica 19.1 (2017): 7-12.
  • Berro, Mariela, María Laura Samprón, and Emanuel Ricardo Tomaghelli. “Rehabilitación sobre implantes: Sobredentadura.” IV Jornadas de Actualización en Prácticas Odontológicas Integradas PPS-SEPOI (La Plata, 7 de julio de 2020). 2020.
  • Barreto, A. P., et al. “Sobredentadura mandibular:: opción de tratamiento rehabilitador.” Acta odontológica venezolana 55.1 (2017): 39-40.
  • Díaz Sarabia, Edinson Antonio, and José Antonio Balarezo Razzeto. “Tipos de prótesis sobre implantes en pacientes edéntulos planificados en la Clínica Dental Docente de la Universidad Peruana Cayetano Heredia.” (2019).
  • Díaz Reyes, Kusi Yveth. “Prótesis híbridas sobre implantes dentales, indicaciones, protocolo de manejo clínico y laboratorio.” (2017).
  • Zabalbú, Sirhua, and Jazmín Nozhatú. “Prótesis híbrida en pacientes edéntulo total.” (2017).
  • Navarro, Iván, et al. “Rehabilitación oral maxilar y mandibular con prótesis híbridas, utilizando implantes convencionales de una y dos fases e implantes zigomáticos en paciente con displasia ectodérmica. Caso clínico.” Odontología Vital 29 (2018): 77-83.
  • Villafuerte, Rolando F. Dau, Elizabeth C. Ortiz Matias, and Veronica R. Huacon Cherrez. “Eficacia del tratamiento con injerto óseo, prótesis fija e implantes en paciente con reabsorción del reborde óseo maxilar.” Dominio de las Ciencias 3.2 (2017): 33-45.
  • Angulo-Serrano, Aldo, Diana Quijandria-Briceño, and Sergio Alvarado-Menacho. “Rehabilitación Integral de un paciente con reabsorción ósea horizontal, mediante regeneración ósea guiada simultánea a la colocación de implantes.” Revista Estomatológica Herediana 28.2 (2018): 115-124.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.