Potrójna terapia reumatoidalnego zapalenia stawów: zalety i wady
Reumatoidalne zapalenie stawów jest autoimmunologiczną chorobą zapalną charakteryzującą się przewlekłym bólem kilku stawów, głównie nadgarstków i palców. Opóźnienie w postawieniu diagnozy i brak leczenia wiąże się z długotrwałą niepełnosprawnością i kalectwem. Oto zalety i wady potrójnej terapii reumatoidalnego zapalenia stawów.
Według badań choroba ta dotyka obecnie od 0,4 do 1% populacji, przy czym do 6 razy częściej występuje u kobiet. Ogólnie rzecz biorąc, leczenie ma na celu złagodzenie bólu i sztywności stawów, a także zapobieganie postępowi uszkodzeń.
Najczęściej stosowaną terapią są leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby. Powszechne jest stosowanie jednego leku do leczenia tego schorzenia. Jeśli jednak nie poprawi to symptomatologii, leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów może wymagać zastosowania terapii skojarzonej lub potrójnej.
Stosowane leki
Obecnie istnieje ogromna liczba leków, które można stosować w leczeniu RZS. Badania dowodzą, że metotreksat jest jednym z leków pierwszego rzutu.
Pod tym względem możemy znaleźć następujące grupy:
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): Ibuprofen i naproksen. Zmniejszają obrzęk i ból stawów.
- Leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD): metotreksat, hydroksychlorochina, leflunomid i sulfasalazyna. Łagodzą symptomatologię i opóźniają progresję.
- Kortykosteroidy: prednizon i deksametazon. Zmniejszają stany zapalne poprzez spowolnienie odpowiedzi immunologicznej.
- Leki biologiczne: Abatacept, adalimumab, certolizumab, etanercept, infliksymab, rytuksymab, sarilumab, tofacitinib i tocilizumab. Są to białka biologiczne, które hamują kaskadę zapalenia tkanek poprzez zakłócanie sygnalizacji.
Zasadniczo leki te można przepisywać w monoterapii lub w terapiach skojarzonych, w zależności od charakterystyki reumatoidalnego zapalenia stawów. Tylko lekarze są wykwalifikowani do tego zadania.
Możesz być zainteresowany przeczytaniem: Kurkuma: naturalne leki przeciwzapalne na jej bazie
Na czym polega potrójna terapia?
Potrójna terapia to leczenie, w którym w celu złagodzenia objawów RZS równolegle przepisuje się trzy leki doustne. Ta terapia jest zwykle przepisywana, gdy nie ma odpowiedzi na podejście z jednym lub dwoma lekami.
U większości osób łączone są metotreksat, sulfasalazyna i hydroksychlorochina. Inne opcje łączą metotreksat z lekami biologicznymi.
Zalety i wady potrójnej terapii w reumatoidalnym zapaleniu stawów
Każdy z leków stosowanych w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów ma istotne zalety. Główną zaletą potrójnej terapii jest większa ulga. Badania potwierdzają, że ten połączony plan ma większą moc działania i przynosi lepsze wyniki.
Podobnie osoby z reumatoidalnym zapaleniem stawów otrzymujące potrójną terapię wykazują poprawę w krótszym czasie, w sposób trwalszy i przy mniejszym ryzyku nasilenia objawów. Ponadto badania wykazały, że połączenie metotreksatu, sulfasalazyny i hydroksychlorochiny jest przydatne we wczesnym agresywnym ataku tego stanu.
Ta opcja terapeutyczna wykazuje istotne korzyści ekonomiczne. Pod tym względem, według badań, potrójna terapia reumatoidalnego zapalenia stawów jest strategią bardziej opłacalną w porównaniu ze stosowaniem leków biologicznych nowej generacji.
Podobnie, szybka ulga wiąże się z mniejszą absencją w pracy.
Choć stosowane leki są względnie bezpieczne, to główną wadą potrójnej terapii są działania niepożądane związane z ich stosowaniem. Hydroksychlorochina jest związana z wysypką skórną, bólem brzucha i biegunką.
Niektóre badania wskazują, że sulfasalazyna często powoduje bóle głowy, zawroty głowy, nudności i wymioty. Metotreksat wykazuje natomiast toksyczność wątrobową, płucną i hematologiczną.
Przeczytaj więcej tutaj: Reumatoidalne zapalenie stawów – 5 soków na złagodzenie bólu
Strategia przynosząca ogromne korzyści w reumatoidalnym zapaleniu stawów
Reumatoidalne zapalenie stawów jest chorobą przewlekłą z wieloma możliwościami terapeutycznymi. Powszechne jest stosowanie metotreksatu i leków przeciwzapalnych na początku choroby. Jednak w szybkim łagodzeniu objawów i powstrzymywaniu uszkodzenia stawów większą skuteczność wykazują terapia skojarzona i strategia potrójna.
Za wprowadzanie i monitorowanie przebiegu leczenia odpowiada reumatolog. Jej zastosowanie będzie zależeć od wieku, budowy, stanu ogólnego i stopnia zaawansowania choroby.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Massardo Loreto. Artritis reumatoide temprana. Rev. méd. Chile. 2008; 136( 11 ): 1468-1475.
- Secco A, Alfie V, Espinola N, Bardach A. Epidemiología, uso de recursos y costos de la artritis reumatoidea en Argentina. Revista Peruana de Medicina Experimental y Salud Pública. 2020;37(3):532-40.
- Abásolo Alcázar L. Triple terapia en la artritis reumatoide. Reumatología Clínica. 2014;10(5):275-277.
- Moreland LW, O’Dell JR, Paulus HE, Curtis JR, et al. A randomized comparative effectiveness study of oral triple therapy versus etanercept plus methotrexate in early aggressive rheumatoid arthritis: the treatment of Early Aggressive Rheumatoid Arthritis Trial. Arthritis Rheum. 2012 Sep;64(9):2824-35.
- De Jong PH, Quax RA, Huisman M, Gerards, et al. Response to glucocorticoids at 2 weeks predicts the effectiveness of DMARD induction therapy at 3 months: post hoc analyses from the tREACH study. Ann Rheum Dis. 2013 Oct;72(10):1659-63.
- Mulero Mendoza J. Tratamiento de la artritis reumatoide. Revista Clínica Española. 2004; 204(5): 273-282.
