Porażenie mózgowe i jego typy
Porażenie mózgowe to poważna choroba, szczególnie dotkliwa w dzieciństwie. Podział na różne typy ułatwia klasyfikację i diagnostykę tego schorzenia.
W terminologii medycznej, porażenie mózgowe to zespół zaburzeń upośledzających ruchomość mięśni z powodu uszkodzenia w obrębie mózgu pacjenta. Co więcej, mogą pojawić się inne objawy.
Przyjrzyjmy się różnym typom tego schorzenia, by lepiej je zrozumieć. Niektóre z nich klasyfikuje się według postury przyjmowanej przez pacjenta, podczas gdy inne zależnie od dotkniętej schorzeniem partii ciała. Można też przyjąć podział ze względu na intensywność objawów.
Ze względu na postawę i napięcie mięśniowe
Ten typ porażenia mózgowego klasyfikowany jest według postawy przyjmowanej przez pacjentów. Znaczenie ma tu przede wszystkim napięcie mięśniowe, którego zmiany powodują spazmy, niekontrolowane ruchy czy ataksje.
Porażenie mózgowe spastyczne
To najpowszechniejszy typ porażenia mózgowego. Mięśnie są nadmiernie napięte, a odruchy przesadzone. Pacjent nie może normalnie chodzić, a jeśli już to ciągnie za sobą dolne kończyny, gdyż zaburzona jest funkcja stawowa.
Zwykle dolne kończyny krzyżują się jedna przed drugą bez zginania kolan. Ten rodzaj porażenia prowadzi do utraty masy mięśniowej, gdyż włókna mięśni dotkniętych nim osób są skrócone.
Porażenie mózgowe hipotoniczne
W typ typie porażenia brakuje napięcia mięśniowego. Włókna mięśniowe nie utrzymują się w skróconej pozycji, więc pacjent nie może się wyprostować, a jego kończyny zwisają bezwładnie.
Ryzyko związane jest z ruchami organów i dynamiką oddychania. Dzieci i dorośli z tym schorzeniem cierpią na zaburzenia ruchu klatki piersiowej.
Porażenie mózgowe atetoidowe
Ten typ porażenia mózgowego objawia się niekontrolowanymi ruchami całego ciała. Napięcie mięśniowe pojawia się i znika w nieuporządkowany sposób.
Objawy w obszarze twarzy dotyczą głównie języka. Mimika jest gwałtowna i zmienia się, gdy następuje spazm.
Porażenie mózgowe ataktyczne
Podobne do atetoidowego, ale rzadsze. Ruchy pacjenta są bezwolne i nieuporządkowane. Nie jest on w stanie utrzymać równowagi ani siedząc, ani stojąc.
Porażenie mózgowe mieszane
Typ mieszany to kombinacja wymienionych objawów. Klasyfikacja jest trudna, gdyż lekarze nie są w stanie konkretnie przyporządkować objawów do typów schorzenia.
Czytaj teraz: Zdrowie mózgu – koniecznie wyeliminuj tych 6 produktów
Typy porażenia mózgowego ze względu na dotkniętą nim partię ciała
Podział ze względu na część ciała dotkniętą chorobą wklucza różne manifestacje i klasyfikacje choroby. Opisano następujące typy:
- Hemiplegia: obejmuje jedną stronę ciała, prawą lub lewą, zależnie od tego, który obszar mózgu dotknięty jest chorobą.
- Paraplegia: dotyczy górnej lub dolnej połowy ciała.
- Tetraplegia: obejmuje całe ciało.
- Diplegia: to szczególny wariant porażenia mózgowego, który objawia się najczęściej w dzieciństwie. Obejmuje dolne kończyny i występują przy nim spazmy.
- Monoplegia: dotyczy jednej kończyny lub konkretnej partii mięśni.
Podział według intensywności objawów
Ten sposób klasyfikacji bazuje na ustaleniach międzynarodowych opisanych głównie przez System klasyfikacji funkcji ruchowych brutto (GMFCS). To dokument spisany przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) i europejskie stowarzyszenie na rzecz porażenia mózgowego.
Na bazie tych kryteriów wyróżnia się następujące typy:
- Forma lekka: pacjent może chodzić, ale odczuwa pewne ograniczenia. Do tego wariantu zalicza się osoby, które przemieszczają się bez pomocy kul czy wózka.
- Wariant umiarkowany: pacjenci z tym typem porażenia potrzebują pomocy przy wstawaniu i siadaniu. Korzystają z wózka inwalidzkiego, ale są w stanie sami go obsługiwać.
- Porażenie ciężkie: w tym wariancie pacjent nie jest w stanie o własnych siłach utrzymać głowy w normalnej pozycji i potrzebuje ciągłej pomocy przy każdej czynności.
Czytaj teraz: Opóźnienia w rozwoju mowy u dzieci: rodzaje i objawy
Która klasyfikacja jest najlepsza?
Nie ma jednej słusznej klasyfikacji porażenia mózgowego. Każda ma własne kryteria i funkcje. Jedna jest bardziej użyteczna z punktu widzenia rehabilitacji, inna z punktu widzenia terapeutycznego.
Grunt to zapewnić diagnostykę i ustalić plan rehabilitacji w celu poprawy jakości życia. Osiąga się to poprzez fizjoterapię, wsparcie psychospołeczne, kontakty z innymi i leczenie.
To może Cię zainteresować ...
