Poliuria – charakterystyka i leczenie

Poliuria oznacza wzrost produkcji moczu w Twoim ciele. Jej przyczyny są zwykle łagodne, jednak zdarza się, że objaw ten jest ostrzeżeniem o obecności przewlekłej choroby wymagającej leczenia. W dzisiejszym artykule opowiemy Ci o możliwych przyczynach tego schorzenia.
Poliuria – charakterystyka i leczenie

Ostatnia aktualizacja: 28 lutego, 2020

Poliuria, zwana także wielomoczem, jest terminem medycznym odnoszącym się do wzrostu produkcji moczu. U dorosłego oznacza to, że jego ciało wytwarza więcej niż trzy litry moczu dziennie. W przypadku dzieci poliuria przekłada się na ponad 2,5 litra moczu w ciągu doby.

Istnieją podobne terminy, które tak naprawdę nie oznaczają tego samego. Na przykład pollakiuria występuje, gdy dana osoba oddaje mocz kilka razy dziennie, ale całkowita ilość płynu jest normalna. Podobnym przypadkiem jest nykturia, która ma miejsce, gdy dana osoba musi przerwać sen, aby oddać mocz w nocy.

Poliuria może występować razem z nykturią lub pollakiurią, ale nie są to takie same schorzenia. Ponadto może wystąpić wzrost objętości moczu bez dodatkowego objawu. W każdym razie jest to jedynie objaw, a nie sama choroba. Dlatego, aby dowiedzieć się, co leży u podstaw schorzenia, musisz uzyskać diagnozę.

Ilość moczu wyprodukowanego w ciągu 24 godzin zależy od trzech czynników:

  • Ilości płynów, jakie dostają się do Twojego ciała.
  • Substancji, które organizm musi wyeliminować. Wynika to z faktu, że mocz jest mechanizmem ludzkiego ciała, za pomocą którego usuwamy wszelkie niepotrzebne elementy. Ich ilość jest również czynnikiem.
  • Czynności nerek, ponieważ to one produkują mocz i jego ilość zależy od ich zdolności prawidłowego funkcjonowania.

Poliuria, czyli ogólne przyczyny wielomoczu

Po pierwsze, nazwijmy ogólne przyczyny poliurii, abyśmy mogli bardziej szczegółowo wyjaśnić choroby, które są najczęstszą przyczyną tego objawu. Niektóre przyczyny wynikają z codziennych zdarzeń, a inne są bardziej trwałe:

Poliuria a nerki
  • Zwiększone spożycie płynów: oczywiście im więcej płynów wypijesz w ciągu dnia, tym więcej Twoje ciało będzie musiało wyeliminować. Dana osoba może wtedy mieć chwilową, łagodną poliurię.
  • Zwiększone spożycie soli: sól jest substancją, która może wyciągać wodę. Oznacza to, że absorbuje wodę z organizmu i przenosi do nerek, aby wydalić ją z organizmu. Kiedy osoba spożywa bardzo dużo słonego jedzenia, może spodziewać się zwiększonej ilości moczu. Jest to również chwilowa postać wielomoczu.
  • Napoje zwiększające wydzielanie moczu: pewne płyny, takie jak piwo, niektóre herbaty i kofeina mogą zwiększać objętość moczu.
  • Zimne otoczenie: gdy przebywasz w zimnym środowisku, ciało to rejestruje i prowadzi do zwężenia naczyń krwionośnych. Oznacza to, że średnica tętnic zmniejsza się. Przez zwężenie tętnic jest w nich mniej miejsca na krew, dlatego jedynym sposobem na pozbycie się nadmiaru płynu jest zwiększenie produkcji moczu.
  • Stosowanie diuretyków: w przypadku niektórych patologii lekarze przepisują leki moczopędne, takie jak furosemid lub hydrochlorotiazyd. Środki te zwiększają objętość moczu i prowadzą do poliurii. To częsty efekt uboczny ich stosowania.

Specyficzne choroby prowadzące do poliurii

Po opisaniu ogólnych przyczyn, wymienimy teraz cztery choroby, których częstym objawem jest wielomocz. Kontrola medyczna jest bardzo ważna w przypadku tych chorób, ponieważ poliuria może stanowić duży problem.

Chociaż wielomocz jest kolejnym objawem w kontekście tych schorzeń, powoduje dodatkowe problemy, gdy wymyka się spod kontroli. Mimo to głównym celem zawsze będzie leczenie choroby podstawowej.

Cukrzyca

Jeśli chodzi o pierwotne choroby, jest to jedna z najczęstszych przyczyn wielomoczu. Poliuria, polidypsja (zwiększone pragnienie) i hiperfagia (zwiększony apetyt) są początkowymi ostrzeżeniami o tym stanie.

Wielomocz odpowiada na potrzebę pozbycia się nadmiaru glukozy przez organizm, zgodnie ze stanem cukrzycowym. Przy dużej ilości cukru krążącego we krwi jedynym sposobem działania jest wydalenie go wraz z moczem – co zwiększa produkcję tego drugiego. Stąd u pacjentów z cukrzycą wielomocz jest powszechny.

Niewydolność serca

Serce nie jest w stanie pompować niezbędnej ilości krwi do całego ciała. Staje się więc organem niewystarczającym, ponieważ nie ma na tyle siły, aby wykonywać skurcze.

Nadmierne oddawanie moczu a serce

U osób z niewydolnością serca często występuje wielomocz, ponieważ niewydolność układu krążenia prowadzi do gromadzenia się płynów. W ten sposób ciało usuwa nadmiar płynów z moczem, którego objętość często jest zwiększona w nocy.

Nadciśnienie tętnicze

Osoby z nadciśnieniem tętniczym mają zwiększoną ilość moczu, gdy nie przyjmują leków lub gdy nieprawidłowo kontrolują swoją chorobę. Czasami wielomocz jest jedynym objawem obecności cichej choroby, jaką jest zbyt wysokie ciśnienie.

Wysokie wartości ciśnienia krwi wpływają na czynność nerek, zmieniając sposób, w jaki ciało filtruje krew i produkuje mocz. Zwiększa się wtedy ilość produkowanego moczu. Ponadto istnieje także wpływ mechanizmów podobnych do niewydolności serca.

Poliuria i niewydolność nerek

Zasadniczo niewiele osób cierpi na niewydolność nerek, ale choroba ta jest dość poważna. W takich przypadkach nerki nie działają prawidłowo, ponieważ nie są w stanie odpowiednio filtrować krwi w celu prawidłowego wytwarzania moczu. W momencie tak słabej filtracji ciało nie tylko traci substancje, których chce się pozbyć, ale także te przydatne, jak woda.

Niewydolność nerek może być końcowym i skomplikowanym etapem innych patologii, takich jak cukrzyca lub podmiot wynikający ze źle wyleczonych infekcji, ataków autoimmunologicznych organizmu, a nawet nowotworów złośliwych.

Podsumowując

Wielomocz jest objawem, na który warto zwrócić uwagę. Jeśli jednak spożywałeś słone jedzenie lub byłeś narażony na niskie temperatury, nie ma się czym martwić. Poczekaj, aż problem zniknie sam. Jeśli jednak objaw ten się utrzymuje, skonsultuj się z lekarzem.

Personel medyczny przeprowadzi niezbędne badania, aby postawić diagnozę i dotrzeć do źródła problemu wielomoczu. Po znalezieniu przyczyny specjaliści ustalą niezbędne leczenie.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Grimaldi, A. “Polidipsia-poliuria.” EMC-Tratado de Medicina 16.2 (2012): 1-2.
  • Biagetti, B., I. Vinagre, and S. M. Webb. “Protocolo diagnóstico del síndrome de poliuria y polidipsia.” Medicine-Programa de Formación Médica Continuada Acreditado 10.13 (2008): 883-885.
  • Guinea, M. Torres, and Gabriel de Arriba de la Fuente. “Protocolo diagnóstico de la poliuria.” Medicine: Programa de Formación Médica Continuada Acreditado 10.80 (2011): 5435-5437.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.