Objawy chorób wenerycznych, które należy zbadać
Istnieją kluczowe objawy chorób wenerycznych, które mogą Cię zaalarmować o zarażeniu się jedną z nich. Naucz się je rozpoznawać i dowiedz się, kiedy należy zwrócić się do lekarza o pomoc.
Czy znasz objawy chorób wenerycznych? To schorzenia, które są przenoszone drogą płciową, w wyniku kontaktu z krwią, nasieniem, wydzielinami z pochwy lub innymi wydzielinami.
Czasami takie infekcje mogą być przenoszone drogą inną niż płciowa, na przykład z matki na dziecko podczas ciąży lub porodu, z powodu używania niesterylizowanych igieł (częsta droga transmisji pośród narkomanów) lub transfuzji krwi.
Niestety wiele osób nie ma świadomości, że cierpi na chorobę weneryczną, ponieważ często nie mają one jasnego obrazu klinicznego. Dlatego też musisz znać najważniejsze objawy chorób wenerycznych i, oczywiście, skonsultować się z lekarzem, jeśli je u siebie zaobserwujesz.
Informacje na temat chorób przenoszonych drogą płciową
- Organizmy, które wywołują takie choroby to wirusy, bakterie, grzyby lub pasożyty. Najczęstsze z nich to chlamydia, rzeżączka, HIV/AIDS i opryszczka narządów rodnych.
- Choroby wywołane przez bakterie, grzyby i pasożyty można leczyć stosując antybiotyki, leki przeciwgrzybiczne i przeciwpasożytnicze.
- Do tej pory nie wynaleziono leków, które są w stanie leczyć choroby weneryczne wywołane przez wirusy. Jednak niektóre lekarstwa są w stanie łagodzić ich objawy oraz kontrolować chorobę. Właśnie dlatego tak ważną rolę w zmniejszaniu ryzyka zakażenie odgrywa używanie prezerwatyw, zarówno tych dla mężczyzn, jak i dla kobiet.
- Jedyny sposób na całkowitą ochronę przed infekcją to rezygnacja z kontaktów seksualnych.
Objawy chorób wenerycznych
Niektóre objawy są typowe dla większości chorób przenoszonych drogą płciową, na przykład świąd lub pieczenie, zmiany w wydzielinie z pochwy, ból podczas stosunku, brzydki zapach lub złe samopoczucie.
Jednak odróżnienie objawów najczęściej występujących chorób wenerycznych ułatwi ich wykrycie i rozpoczęcie leczenia.
Dowiedz się więcej: Choroby przenoszone drogą płciową – 5 przykładów
1. Objawy chlamydii
Chlamydia to infekcja bakteryjna dróg płciowych. Jeśli nie będzie leczona we właściwy sposób, może prowadzić do rozwoju poważniejszych infekcji, jak również bliznowacenia jajowodów u kobiet oraz zapalenia gruczołu krokowego oraz zapalenia najądrza u mężczyzn. Na szczęście jeśli zostanie wcześnie wykryta, jej leczenie jest dość proste.
Czasami chlamydia nie daje żadnych objawów lub można ją pomylić z jakimś typowym schorzeniem. Dlatego też jeśli miałaś kontakt seksualny obarczony ryzykiem zakażenia, czyli bez zabezpieczenia, musisz udać się do lekarza, aby wykonać właściwe badania.
Do typowych objawów tego schorzenia, zgodnie z tym raportem (dostępnym w języku angielskim) autorstwa United States National Library of Medicine (NLM), zaliczamy przede wszystkim:
- Ból przy oddawaniu moczu,
- Nietypowa wydzielina z pochwy u kobiet,
- Krwawienie międzymiesiączkowe,
- Nietypowa wydzielona z penisa,
- Ból w dolnej części brzucha,
- Ból klatki piersiowej,
- Stan zapalny lub bolesność jąder,
- Wydzielina lub krwawienie w okolicach odbytu.
2. Objawy rzeżączki
Rzeżączka, podobnie jak chlamydia, jest wywoływana przez bakterie. Dlatego też, zgodnie z badaniami opublikowanymi przez Wolny Uniwersytet Brukselski (w Belgii), w celu jej leczenia lekarze przepisują antybiotyki. Chociaż jest to choroba narządów rodnych, może również pojawić się w ustach, odbycie, gardle i oczach.
Ogólnie rzecz biorąc, pierwsze objawy choroby pojawiają się dziesięć dni po zainfekowaniu. Jednak czasami mogą w ogóle nie wystąpić. Dlatego też dana osoba może stać się świadoma swojej choroby dopiero po kilku tygodniach lub miesiącach od zakażenia.
Oto kluczowe objawy, na które należy zwrócić uwagę:
- Gęsta lub krwista wydzielina z penisa lub pochwy,
- Stan zapalny i ból jąder,
- Ból w dolnej części brzucha,
- Częste i bolesne oddawanie moczu.
3. Objawy HIV
HIV to ludzki wirus niedoboru odporności. Zainfekowanie nim sprawia, że wirus namnaża się w ciele, pogarszając działanie układu odpornościowego.
Z kolei AIDS to chroniczna choroba wywoływana przez HIV, która objawia się, gdy układ odpornościowy jest zbyt słaby i nadal nie zastosowano terapii mającej kontrolować infekcję. Może rozwinąć się również w wyniku złapania typowej infekcji w wyniku spadku liczby komórek CD4 (limfocytów T).
Można być nosicielem tego wirusa i nie cierpieć na tą chorobę ani związane z nią objawy. Dlatego też podzielimy objawy bazując na czasie, który upłynął od momentu zainfekowania.
Początkowe objawy HIV
Te objawy zazwyczaj znikają po kilku tygodniach i mogą zostać pomylone z typowymi objawami każdej choroby wirusowej, na przykład grypy czy przeziębienia. Zaliczamy do nich:
- Gorączka,
- Ból głowy,
- Ból gardła,
- Biegunka,
- Wysypka,
- Powiększone węzły chłonne,
- Kaszel i problemy z oddychaniem.
Może Cię również zainteresować: Choroby weneryczne – 11 chorób, które musisz znać
Późne objawy HIV
Najbardziej uporczywe objawy mogą pojawić się po wielu latach od zainfekowania. Wraz z namnażaniem się wirusa i pogarszaniem pracy układu odpornościowego, pojawiają się objawy późnych etapów infekcji HIV:
- Utrzymujące się zmęczenie,
- Pocenie się w nocy i wstrząsające dreszcze,
- Powiększone węzły chłonne przez dłuższy czas,
- Przewlekła biegunka,
- Uporczywe bóle głowy,
- Oportunistyczne i nietypowe infekcje.
Udaj się do lekarza, gdy tylko zauważysz u siebie pierwsze objawy
Podsumowując, należy pamiętać, że objawy chorób wenerycznych mogą być inne u każdego pacjenta, w zależności od rodzaju infekcji i poziomu odpowiedzi organizmu. Oczywiście poza wymienionymi powyżej, najbardziej typowymi chorobami wenerycznymi, istnieją również inne.
Dlatego też aby leczyć je w najbardziej adekwatny i właściwy sposób, należy udać się do lekarza od razu, gdy zauważysz pierwsze objawy. Dzięki temu profesjonalista będzie mógł ocenić Twój stan zdrowia i zlecić wykonanie niezbędnych testów, które są potrzebne do postawienia diagnozy.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Cirkel, C., Rody, A., Meneder, S., & Ahrens, T. (2018). Sexually transmitted diseases. Gynakologe. https://doi.org/10.1007/s00129-018-4249-x
- Burstein, G. R., & Workowski, K. A. (2003). Sexually transmitted diseases treatment guidelines. Current Opinion in Pediatrics. https://doi.org/10.1097/00008480-200308000-00006
- Frenkl, T. L., & Potts, J. (2008). Sexually Transmitted Infections. Urologic Clinics of North America. https://doi.org/10.1016/j.ucl.2007.09.003
- Schweikardt C, Goderis G, Elli S, Coppieters Y. Prescription of Antibiotics to Treat Gonorrhoea in General Practice in Flanders 2009-2013: A Registry-Based Retrospective Cohort Study. J Sex Transm Dis. 2017;2017:1860542. doi:10.1155/2017/1860542
- Bogaards, J. (2012). Sexually transmitted infections and sexually transmitted diseases. The Lancet Infectious Diseases. https://doi.org/10.1016/s1473-3099(12)70131-7
- Sadeghi-Nejad, H., Wasserman, M., Weidner, W., Richardson, D., & Goldmeier, D. (2010). Sexually transmitted diseases and sexual function. Journal of Sexual Medicine. https://doi.org/10.1111/j.1743-6109.2009.01622.x
- Biblioteca Nacional de Medicina de Estados Unidos. https://medlineplus.gov/spanish/ency/article/001345.htm