Mononukleoza u dzieci - dowiedz się więcej

Mononukleoza u dzieci może pojawić się już w 6 miesiącu życia, choć to rzadkie. W większości przypadków nie powoduje komplikacji.
Mononukleoza u dzieci - dowiedz się więcej
Leonardo Biolatto

Napisane i zweryfikowane przez lekarz Leonardo Biolatto.

Ostatnia aktualizacja: 27 maja, 2022

Mononukleoza u dzieci poniżej 15 roku życia może zdarzać się okazjonalnie. Zwykle występuje u osób w wieku od 15 do 25 lat, chociaż nie jest niemożliwe jej pojawienie się poza tym przedziałem.

Jako że mowa o chorobie zakaźnej, nie jest łatwo zatrzymać łańcuch zakażeń u dzieci, szczególnie jeśli są małe. Patologia ta może pojawiać się od 6 miesiąca życia, choć silniej objawia się u dorosłych niż u dzieci.

Czym jest mononukleoza u dzieci?

To łagodna choroba zakaźna, która znika sama z siebie. Dotyczy głównie dzieci w wieku szkolnym, nastolatków i młodzieży. Mononukleoza występuje często u dzieci w wieku przedszkolnym i zwykle przebiega bezobjawowo.

Szacuje się, że 95 % dorosłych w wieku 35-40 lat zaraziło się kiedyś tą chorobą. Nie wszyscy o tym wiedzą – przebiega ona bezobjawowo. Jednak wirus pozostaje w ciele w postaci latentnej.

Mononukleoza występuje częściej tam, gdzie brak odpowiedniej higieny, która sprzyja rozprzestrzenianiu się wirusa.

Zwykle zapada się na nią raz w życiu. Wirus może się jednak reaktywować, szczególnie u pacjentów poddanych przeszczepowi.

Mononukleoza to choroba zakaźna, która może przebiec bezobjawowo lub dawać silne symptomy grypopodobne.

Jak można się nią zarazić?

Mononukleoza przenosi się drogą kropelkową, przez ślinę, podobnie jak wiele innych wirusów.

Mononukleoza jest w 90 % przypadków wywoływana wirusem Epsteina-Barra. 7 % infekcji powoduje citomegalovirus. Pozostałe przypadki pochodzą od Toxoplasma gondii.

Wirus Epsteina-Barra należy do tej samej rodziny wirusów, co wirus opryszczki i może długo pozostawać w organizmie w postaci latentnej, nie dając objawów. Jednak nawet osoba nie doświadczająca objawów może zachorować.

Mononukleoza u dzieci: objawy

Objawy tej choroby pojawiają się u dzieci bardzo rzadko, a jeszcze rzadziej bywają poważne. Oto najczęstsze z nich:

Czasami symptomom mogą towarzyszyć dreszcze, bóle głowy, opuchlizna, zapalenie wątroby i śledziony. Do komplikacji należy również anemia.

Mononukleoza u dzieci może mieć poważne konsekwencje, ale zdarza się to rzadko. Może wywołać zapalenie opon mózgowych, zespół Guillaina-Barré’a, zapalenie mięśnia sercowego, trombocytopenię czy zapalenie jąder.

Sporadycznie może prowadzić do niewydolności wątroby.

Gorączka i zapalenie węzłów chłonnych to najczęstsze objawy mononukleozy u dzieci.

Co robić?

Nie ma szczepionek ani leków na mononukleozę. Leczy się ją objawowo.

Choroba znika sama z siebie w trzy do czterech tygodni. Pewne symptomy, takie jak zmęczenie i gorączka, mogą utrzymywać się o tydzień dłużej.

Lekarz zaleci odpowiednie leki. Zwykle stosuje się środki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Gdy pojawią się komplikacje, dołącza się steryd.

Co więcej, zaleca się odizolowanie dziecka, odpoczynek i nawodnienie organizmu, szczególnie w ostrej fazie choroby. Należy unikać sportów kontaktowych i wysiłku fizycznego przez okres przynajmniej trzech tygodni.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Pérez-Domínguez, M., Pérez-Ybarra, L., & Venezuela, C. V. SARS-CoV-2 en saliva: potencial vía de contagio e implicaciones en el tratamiento del paciente odontológico SARS-CoV-2 in saliva: potential route of infection and implications in the treatment of dental patient.
  • Giannotti, A. M. (2003). Síndrome de “Alicia en el País de las Maravillas” e infección por virus de Epstein Barr. Archivos Argentinos de Pediatría, 101(1), 41-43.
  • Ruano, M., & Ramos, L. (2014). Mononucleosis infecciosa en la infancia. Rev Pediatr Integ, 18(3), 141-52.
  • Vera-Izaguirre, Diana S., et al. “Mononucleosis infecciosa.” Medica Sur 10.2 (2003): 76-89.
  • Abdulnoor, Mariana, et al. “657. Epstein–Barr Virus Genetic Diversity in Blood vs. Saliva Samples From Patients with Infectious Mononucleosis.” Open Forum Infectious Diseases. Vol. 5. No. Suppl 1. Oxford University Press, 2018.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.