Minoksydyl - poznaj ten lek na łysienie i wypadanie włosów
Minoksydyl jest lekiem stosowanym w celu stymulowania wzrostu włosów i zatrzymania ich wypadania. W tym artykule poznasz charakter jego działania, ewentualne przeciwskazania, zalety, ale także i skutki uboczne.
Początkowo minoksydyl był doustnym lekiem stosowanym w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Głównie z powodu swoich właściwości rozszerzających naczynia krwionośne. U niektórych pacjentów leczonych początkowo tym specyfikiem, zaobserwowano skutki uboczne w postaci pojawiania się włosów.
W związku z tym, farmaceuci dokonali pewnej sztuczki. Zmieniono bowiem formułę główną leku na wzbogacony roztwór wodoroalkoholowy.
Od tego czasu minoksydyl stosowany jest w walce z łysieniem i wypadaniem włosów. W ten sposób został on zatwierdzony jako skuteczny lek na łysienie androgenowe. Jako stymulator mitotyczny wpływa po prostu na wytwarzanie dłuższego włosa.
Minoksydyl – najważniejsze dla nas informacje
Lek ten może być stosowany zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, w przypadku łysienia i wypadania włosów. Zaleca się stężenie 5% dla mężczyzn i 3 lub 4 % dla kobiet. Stosowanie się do odpowiednich zaleceń i dawek zapobiegnie pojawianiu się zarostu na twarzy i w innych widocznych miejscach.
Może być wykorzystany także w stężeniu 2%. W tych przypadkach wymaga to przyjmowania dwóch dawek dziennie. Zalecana porcja wynosi 2 ml, tj. 10 do 12 psiknięć w aerozolu.
Jak widzisz, lek ten występuje w różnych stężeniach. Oprócz tego na rynku znajdziemy go w rozmaitych postaciach i formach, jak również pod wieloma nazwami i znakami towarowymi.
Najczęściej stosowaną farmaceutyczną formą jest balsam. W ostatnich latach szczególną sławę zyskuje minoksydyl w piance.
Łysienie – jakie są najczęstsze jego przyczyny?
Łysienie jest powszechnie znaną dolegliwością, objawiającą się utratą włosów. Jest to częsty problem medyczny (głównie u osób dorosłych). Dane statystyczne wskazują, że dotyczy to ponad 50% mężczyzn i 30% kobiet w każdym niemal wieku.
Jest to choroba, która może mieć ogromny wpływ na jakość życia pacjentów. W ocenie jej nie powinniśmy więc ograniczać się wyłącznie do estetycznego aspektu tego problemu.
Ważne, aby nadać mu odpowiednie znaczenie medyczne. Wszystko to pozwoli zapobiec dokuczliwym stronom schorzenia. Nie powinniśmy zapominać o potencjalnych zaburzeniach psychicznych i niskiej samoocenie. Nie bagatelizujmy tej kwestii.
Dziś znanych jest ponad 100 rodzajów łysienia. Najczęściej spotykane jest, jak wspomniano powyżej – łysienie androgenowe. Wywołane jest zmianami hormonalnymi.
Za bezpośrednią przyczynę łysienia androgenowego podaje się nadwrażliwość organizmu na dihydrotestosteron. Jednakże, oprócz zmian hormonalnych, wyróżniamy też inne przyczyny:
- Nieodpowiednia dieta.
- Stres fizyczny lub emocjonalny.
- Anemia lub niedobór żelaza.
- Choroby układu odpornościowego.
- Zmiany w tarczycy.
- Niektóre leki.
Wśród tak wielu potencjalnych przyczyn, niezwykle ważna jest odpowiednia diagnoza. W ten sposób zwiększamy szansę kuracji i dobrania leczenia indywidualnie do danej osoby i przypadku.
Przeczytaj też: Łysienie – jak je zwalczyć i mieć piękne włosy?
Łysienie – najczęstsze objawy
Najbardziej charakterystycznym objawem łysienia jest utrata gęstości włosów. Czasami pacjent odczuwa wzrost wypadania włosów. Jednak sama utrata włosów nie zawsze oznacza, że cierpi się na tę chorobę.
- Utrata gęstości zwykle zaczyna się przy cebulkach i na szczycie głowy u mężczyzn. Powszechne są też wyłysienia kątów czołowych, znane nam jako zakola.
- Z kolei u kobiet, w obszarze linii włosów (przy czole). Ponadto, niektóre rodzaje łysienia mogą powodować swędzenie, a nawet ból odczuwalny w skórze głowy.
Czy i jak możemy zapobiegać łysieniu?
Sukces tkwi w życiowej harmonii, to oznacza odpowiednie codzienne nawyki i pozbycie się tych toksycznych. Ważne będą zatem separowanie się od tytoniu i alkoholu, zdrowa dieta i unikanie nadmiernego nasłonecznienia.
Wszystko to, może sprzyjać utrzymaniu właściwego stanu zdrowia naszych włosów i przyczynić się do poprawy ich jakości i gęstości. Zwiększy to też szansę na ewentualną, owocną kurację.
Niestety wciąż antidotum na to schorzenie nie istnieje. Najlepszym rozwiązaniem będzie więc zapobieganie, bądź postawienie właściwej diagnozy na czas. Wczesne leczenie środkami takimi jak minoksydyl może okazać się bardzo efektywne.
Minoksydyl – skutki uboczne i negatywny wpływ na nasz organizm
Minoksydyl, jak wszystkie leki, może wywołać szereg niepożądanych reakcji w organizmie. Do najczęściej zgłaszanych efektów ubocznych należą uszkodzenia i dolegliwości skóry. Wśród nich możemy wymienić:
- Swędzenie.
- Zapalenie skóry.
- Suchość.
- Owrzodzenia skóry.
- Podrażnienie skóry.
- Egzema.
- Hipertrichoza (tzw. syndrom wilkołaka).
Już u schyłku XVI wieku Lavinia Fontana namalowała portret dziewczynki, dotkniętej syndromem wilkołaka. Choroba wykorzystywana jest w baśniach i miejskich legendach, w szeroko pojętym folklorze.
Tymczasem istnieje mnóstwo chorób, których podobne objawy zewnętrzne widoczne są gołym okiem, nawet dzisiaj. To te najprawdopodobniej stały się inspiracją do stworzenia tych opowieści.
U osób chorych na hipertrichozę nadmierne owłosienie pojawia się na różnych częściach ciała.
Zazwyczaj niepożądane reakcje po przyjęciu minoksydylu mają charakter łagodny, do umiarkowanego. Ich leczenie rozpoczyna się po zakończeniu przyjmowania substancji.
Podsumowanie
Po zaprzestaniu leczenia ok. 95% minoksydylu jest eliminowane w ciągu 4 dni. Skutki uboczne mogą zależeć od dawki podawanego leku, jak również od formy jego podawania.
Należy wspomnieć, że częstość występowania działań niepożądanych oraz uzyskane dane statystyczne zostały obliczone na podstawie danych dotyczących 1932 pacjentów leczonych minoksydylem w dawce 50 mg/ml. Uwzględniono też dane, uzyskane po wprowadzeniu leku do ogólnego obrotu.
Minoksydyl jest użytecznym lekiem w leczeniu łysienia. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą i postępować zgodnie z wytycznymi specjalistów.
Pamiętajmy też, że nie należy stosować leku w ciąży, ani w okresie karmienia piersią.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Wagner, L., & Kenreigh, C. (2011). Minoxidil. In xPharm: The Comprehensive Pharmacology Reference. https://doi.org/10.1016/B978-008055232-3.62191-9
- Messenger, A. G., & Rundegren, J. (2004). Minoxidil: Mechanisms of action on hair growth. British Journal of Dermatology. https://doi.org/10.1111/j.1365-2133.2004.05785.x
- Kelly, Y., Blanco, A., & Tosti, A. (2016). Androgenetic Alopecia: An Update of Treatment Options. Drugs. https://doi.org/10.1007/s40265-016-0629-5