Dzieci z autyzmem - jak im pomóc podczas odosobnienia?
Dzieci z autyzmem wymagają szczególnej formy opieki podczas okresu odosobnienia, który sam w sobie jest wyjątkową sytuacją. Powinna ona koncentrować się na stworzeniu spokojnego środowiska z określonymi procedurami i jasnymi informacjami o tym, co się dzieje. Opiekunowie powinni również się zabezpieczać, aby móc odpowiednio wypełniać swoją rolę.
Od 2007 r. państwa członkowskie ONZ uznają 2. kwietnia za Światowy Dzień Świadomości Autyzmu.
Mając to na uwadze, wiele organizacji zajmujących się leczeniem ASD (spektrum zaburzeń autystycznych) opublikowało w tym miesiącu serię zaleceń dotyczących pomocy, jakiej dzieci z autyzmem potrzebują podczas okresu odosobnienia spowodowanego epidemią koronawirusa SARS-CoV-2.
W wyniku obecnej pandemii większość świata żyje w mniej lub bardziej przymusowym zamknięciu w domu. To sprawia, że sytuacja taka jest trudna dla każdej rodziny. Jednak w przypadku gospodarstw domowych, w których jeden z członków rodziny cierpi na autyzm, może być ona znacznie trudniejsza, biorąc pod uwagę cechy tego zaburzenia.
Dzieci z autyzmem – podstawowe informacje na temat ich problemu
Zanim przejdziemy do zaleceń dotyczących pomocy, jakiej będą potrzebować dzieci z autyzmem podczas okresu odosobnienia, powinniśmy najpierw zdefiniować spektrum zaburzeń autystycznych.
ASD (skrót angielskiego terminu autism spectrum disorder), czyli popularny autyzm, jest neurologicznym zaburzeniem rozwojowym. Wpływa on na zdolność mózgu do rozwijania i utrzymywania zdolności społecznych i komunikacji.
Autyzm zwykle staje się widoczny w pierwszych latach życia. Zasadniczo można go dostrzec, zanim dziecko osiągnie wiek 3 lat. Wpływ na zdolności społeczne i komunikacyjne objawia się w ramach zaburzenia zachowania i trudności związanych z komunikowaniem się z otoczeniem.
Krótko mówiąc, dzieci z autyzmem mają zwykle mniej umiejętności społecznych, emocjonalnych i komunikacyjnych. Z tego powodu, w obliczu obecnego obowiązkowego ograniczenia, niezwykle ważne jest, aby otrzymały one szczególną uwagę, jakiej potrzebują.
Szczególne cechy tego zaburzenia sprawiają, że dzieci z autyzmem są bardziej narażone na wszelkie negatywne aspekty odosobnienia o obecnej sytuacji w ogólności. Dlatego właśnie zależą one trwale od interwencji specjalnych terapeutów, którzy mogą być obecnie niedostępni. Zobaczmy, co możemy zatem zrobić, aby pomóc dzieciom z autyzmem podczas okresu odosobnienia.
Autyzm podczas odosobnienia
Dla ludzi z autyzmem stałość codziennych procedur jest kwestią fundamentalną. Dlatego też szczególnie dotyka je zamknięcie szkół, miejsc użyteczności publicznej, centrów medycznych itp. Rutynowe czynności pomagają osobom z ASD w organizowaniu codziennego życia i zapewniają im bezpieczeństwo, którego potrzebują.
Radzenie sobie z odosobnieniem może być szczególnie trudne w przypadku dzieci z autyzmem. To zaburzenie jest na początku bardzo niejednorodne. Dlatego w tym okresie odosobnienia niektóre z nich będą w stanie tolerować tę nową dla nich sytuację bez większych problemów.
Inne mogą jednak zostać przytłoczone, przygnębione lub ogólnie ich stan może się znacząco pogorszyć.
W obliczu tej rzeczywistości niektóre rządy wydały wyjątkowe zezwolenia dla osób z autyzmem i ich opiekunów. Zezwolenia te pozwalają ludziom z ASD na opuszczenie domu pod pewnymi warunkami. Celem tego rozwiązania jest zapewnienie im możliwości krótkich wyjazdów jako środka terapii w celu opieki nad tymi osobami.
Każdy kraj określa specyfikę tych zezwoleń. Zasadniczo osoby te lub ich opiekunowie muszą posiadać orzeczenie o niepełnosprawności w celu zweryfikowania swojego stanu. Co więcej, większość krajów zaleca również, aby dzieci z autyzmem nosiły na ubraniu niebieską wstążkę lub inne oznakowanie. Pomaga to innym rozpoznać je jako autystyczne.
Zapewne zaciekawi Cię także nasz inny artykuł: COVID-19: jakie osoby są najbardziej podatne na tę chorobę?
Dzieci z autyzmem w obliczu pandemii koronawirusa
Szkoły zamknęły swe podwoje. Ośrodki medyczne i terapeutyczne działają przy minimalnej obsadzie personelu i koncentrują się jedynie na nagłych wypadkach. Prawie niemożliwe jest swobodne wyjście do wielu miejsc publicznych lub na wycieczki. W rezultacie rodziny zadają sobie pytanie, jak mogą pomóc swoim dzieciom z autyzmem podczas okresu takiego odosobnienia.
Wiele organizacji udzieliło odpowiedzi na to pytanie. Jednym z zaleceń, na które wszyscy się zgadzają, jest tworzenie procedur, które pomagają dzieciom organizować ich codzienne życie.
Specjaliści podkreślają także znaczenie ustalania harmonogramów. A to dlatego, że dzieci z autyzmem potrzebują odpowiedniego poziomu przewidywalności, przejrzystości i planowania nadchodzących wydarzeń. Wszystko to pomoże im zmniejszyć poziom ich lęku.
Kolejnym zaleceniem jest to, aby rodziny rozmawiały z dziećmi o tym, co się dzieje. Pocieszy je zrozumienie, na czym polega ta sytuacja i jak długo ona potrwa. Ważne jest również, aby wyjaśnić dzieciom, jak powinny dbać o siebie i dlaczego jest to ważne (dystans społeczny, mycie rąk i tym podobne).
Jeśli chodzi o dzieci z autyzmem, najlepiej będzie polegać na akcesoriach i rozwiązaniach audiowizualnych, książkach i zwięzłych wyjaśnieniach. Wiele z tych zasobów można znaleźć w Internecie.
Być może uznasz także ten artykuł za interesujący: Koronawirus może powodować udary u młodych dorosłych
Jeszcze kilka zaleceń dotyczących autyzmu podczas blokady
Oprócz pomagania dzieciom zrozumieć, co się dzieje, ważne jest również, aby zapewniać im spokój i ciszę. Przekazane im przesłanie powinno być jasne i proste. Nie oferuj nadmiernych ilości informacji i opieraj swoje wyjaśnienia na wiarygodnych źródłach. Ważne jest, aby zachować spokojne otoczenie, aby uniknąć niepokoju i stresu.
I na koniec pamiętaj o tym, że ważne jest także to, by opiekunowie osób z autyzmem dbali również o siebie. Troska o samego siebie jest kluczowa, jeśli chodzi o umiejętność tworzenia procedur, spokojnego dostarczania informacji i zapewniania dzieciom tak potrzebnej im uwagi.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Mulas, F., Ros-Cervera, G., Millá, M. G., Etchepareborda, M. C., Abad, L., & Téllez de Meneses, M. (2010). Modelos de intervención en niños con autismo. Rev Neurol, 50(3), 77-84.
- Martínez Martín, M., & Bilbao León, M. C. (2008). Acercamiento a la realidad de las familias de personas con autismo. Psychosocial Intervention, 17(2), 215-230.
- Montañés, M. (2013). “Su hijo es autista”: un análisis crítico desde la realidad familiar.
