Dyspareunia: przyczyny i leczenie
Dyspareunia to stan, który powoduje różne nieprzyjemne objawy związane ze stosunkiem seksualnym, zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. To zaburzenie, w swoim najmniej poważnym stanie, może obejmować lekkie podrażnienie narządów płciowych lub nawet silny ból przed, w trakcie i po stosunku.
Liczne badania medyczne wskazują, że stan ten występuje znacznie częściej u kobiet, ale może pojawić się również u mężczyzn. Jest to na ogół skutek infekcji cewki moczowej lub stulejki. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o możliwych metodach leczenia i przyczynach dyspareunii – czytaj dalej.
Dyspareunia na całym świecie
Akt seksualny jest tematem tabu w wielu kulturach i obszarach społecznych. Dlatego ważne jest, aby pamiętać, że dyspareunia występuje znacznie częściej niż myślisz.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) i różne badania epidemiologiczne dostarczają następujących danych dotyczących bólu odczuwanego podczas stosunku płciowego:
- U kobiet w wieku rozrodczym dyspareunia występuje u 10-15%.
- W okresie przedmenopauzalnym stan ten staje się częstszy i dotyka nawet 30% kobiet.
- Średni wiek mężczyzn cierpiących na tę chorobę to 36,5 lat.
- U mężczyzn nie przeprowadzono tak wielu badań, ale częstość występowania zaburzenia waha się między 0,1 a 5%.
Jak widać, bolesne stosunki seksualne są powszechne w ogólnej populacji, zwłaszcza u kobiet.
Brak odczuwania przyjemności podczas seksu nie jest normą. Tak więc wizyta u lekarza lub profesjonalisty z powodu braku przyjemności jest całkowicie uzasadniona i konieczna.
Dyspareunia może nawet prowadzić do zaprzestania stosunków seksualnych.
Dowiedz się więcej: Dysfunkcje seksualne u kobiet: poznaj ich przyczyny
Dyspareunia: przyczyny
Jak już powiedzieliśmy, dyspareunia to ból odczuwany w okolicy narządów płciowych lub miednicy, związany ze stosunkiem seksualnym. Może wystąpić nawet do 24 godzin po stosunku. Oto niektóre z najczęstszych objawów zgłaszanych przez organizacje medyczne:
- Ból przy pierwszej penetracji,
- Ból w każdym momencie penetracji lub po wprowadzeniu do pochwy elementu zewnętrznego (takiego jak tampon),
- Uczucie pieczenia i dyskomfort podczas seksu,
- Ostry kłujący dyskomfort, który może utrzymywać się przez kilka godzin po stosunku.
Większość tych objawów jest związana z kobiecymi doświadczeniami. U mężczyzn jest to znacznie mniej powszechne. Mimo to, kiedy schorzenie się pojawi, zwykle ma miejsce tylko w momencie wytrysku.
Aby zająć się przyczynami tego stanu, musimy podzielić go na dwie kategorie: fizyczną i psychiczną. Wyjaśnimy je poniżej.
Przyczyny fizyczne
Fizyczne przyczyny dyspareunii są liczne i zróżnicowane. Na przykład badania kliniczne wykazały, że ten stan jest bardzo częsty po porodzie, podobnie jak zerwanie mięśni miednicy; również ciśnienie, pod jakim znajdowała się pochwa, zwiększa jej wrażliwość.
Chociaż może się to wydawać zaskakujące, u matek karmiących naukowcy zaobserwowali również, że dyspareunia jest związana ze zmniejszonym poziomem estrogenu we krwi. Dzieje się tak, ponieważ brak równowagi hormonalnej prowadzi do wysuszenia pochwy.
Inne fizyczne przyczyny dyspareunii u kobiet są następujące:
- Zakaźne zapalenie pochwy: najczęstszą przyczyną jest zakażenie wywołane przez grzyby Candida albicans. Powoduje to podrażnienie i stan zapalny ścian pochwy, co może utrudniać stosunek płciowy i powodować ból.
- Niewystarczające nawilżenie: brak wydzieliny z pochwy z powodu zmian hormonalnych, braku pożądania lub podniecenia i innych powiązanych patologii.
- Wady wrodzone: nieprawidłowo uformowana pochwa lub niedoskonałości błony dziewiczej mogą być czynnikami utrudniającymi współżycie seksualne.
Ponownie musimy powtórzyć, że większość tych przypadków dotyczyła kobiet. Inne badania wskazują, że dyspareunia u mężczyzn często wiąże się z niedrożnością przewodu ejakulacyjnego. Patologie, takie jak przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego, mogą powodować dyskomfort w miednicy u mężczyzn.
Przyczyny psychologiczne
Ten stan nie dotyczy tylko ciała. Badania, o których już wspomnieliśmy, szacują, że ponad 70% przypadków dyspareunii nie wykazuje żadnego rodzaju przyczyny fizycznej.
To podkreśla duży psychoseksualny komponent tego zaburzenia. Oto niektóre z parametrów psychologicznych, które mogą odgrywać istotną rolę:
- Lęk i depresja: problemy z samooceną lub brak zaufania do partnera mogą wywołać pojawienie się dyspareunii.
- Stres – Ciągły stres powoduje napięcie mięśni miednicy.
- Wykorzystywanie seksualne: przeglądy medyczne podkreślają, że w niektórych przypadkach dyspareunia jest powiązana z historią przemocy i wykorzystywania seksualnego u pacjenta.
Psychologiczne podejście do dyspareunii jest niezbędnym uzupełnieniem leczenia.
Jakie leczenie jest dostępne?
Na szczęście istnieją metody leczenia dyspareunii. Na przykład, jeśli bój jest spowodowany infekcją grzybiczną lub bakteryjną, pacjent będzie musiał zastosować leki przeciwgrzybiczne lub antybiotyki. Kobietom po menopauzie lub karmiącym piersią lekarze mogą przepisać miejscowo stosowane estrogeny, aby poprawić nawilżenie pochwy.
Przyczyny są tak zróżnicowane, że lekarze muszą dostosować leczenie do każdego pacjenta. Wspólną pomocą dla wszystkich chorych jest terapia dla par i pewien rodzaj edukacji seksualnej.
Jak widać, dyspareunia jest powiązana z psychologiczną stroną pacjenta. W tym sensie komfort, bezpieczeństwo i wcześniejsze wzbudzenie podniecenia są niezbędne, aby uniknąć bólu podczas stosunku płciowego.
Chęć odczuwania przyjemności nie jest powodem do zażenowania. Zalecamy rozmowę z partnerem jako pierwszy niezbędny krok do poprawy sytuacji.
Możesz być zainteresowany: Histerektomia – co to jest i jakie są jej rodzaje?
Ból podczas seksu: kilka wniosków
Ból podczas seksu jest dość powszechny, zwłaszcza u kobiet – może wystąpić u 30% populacji w określonym wieku. Dlatego też niezbędna jest komunikacja z partnerem. Zmiana pozycji seksualnych, używanie lubrykantów i unikanie stresu to zawsze dobre opcje, w celu zwalczenia dyspareunii.
Mimo to nie wszystkie przypadki dotyczą problemów psychologicznych. Dyspareunia może być objawem niedrożności przewodu ejakulacyjnego u mężczyzn lub zakażeń grzybicznych u kobiet. Z tego powodu jasne jest, że ten stan wymaga zarówno podejścia medycznego, jak i psychologicznego.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- López-Olmos, J. (2008). Dispareunia: investigación de causa física y de causa infecciosa crónica (estudio prospectivo de 4 años). Clínica e Investigación en Ginecología y Obstetricia, 35(5), 152-159.
- García-Pérez, H., & Harlow, S. D. (2010). Cuando el coito produce dolor: una exploración de la sexualidad femenina en el noroeste de México. Salud pública de México, 52(2), 148-155.
- Relaciones sexuales dolorosas (dispareunia), Mayoclinic.org . Recogido a 22 de agosto en https://www.mayoclinic.org/es-es/diseases-conditions/painful-intercourse/symptoms-causes/syc-20375967
- Solana-Arellano, E., Villegas-Arrizón, A., Legorreta-Soberanis, J., Cárdenas-Turanzas, M., de la Cruz, J. E., & Andersson, N. (2008). Dispareunia en mujeres después del parto: estudio de casos y controles en un hospital de Acapulco, México. Revista Panamericana de Salud Pública, 23, 44-51.
- Valerio, V., & Anibal, J. (2019, January). Dispareunia masculina. In Anales de la Facultad de Medicina (Vol. 80, No. 1, pp. 79-85). UNMSM. Facultad de Medicina.
- Sánchez Bravo, C., Carreño Meléndez, J., Corres Ayala, N. P., & Taracena Ruiz, B. E. (2010). Perfiles e indicadores psicológicos relacionados con la dispareunia y el vaginismo: Estudio cualitativo. Segunda parte. Salud mental, 33(5), 437-449.
- Orozco-Gallego, H. “Estriol vs estrógenos conjugados de origen equino en el tratamiento del síndrome genitourinario de la menopausia.” Ginecología y obstetricia de México 86.2 (2018): 117-126.
- Franco, Erick Hugo Zambrano, et al. “Etiología y tratamiento de la dispareumia.” RECIMUNDO 3.3 ESP (2019): 643-658.
