Ciężka postać astmy: objawy i leczenie
Wszyscy chorzy na astmę są narażeni na ciężki, ostry atak astmy w ciągu swojego życia. Ciężka postać astmy może spowodować ataki, które prowadzą nawet do śmierci.
Hospitalizacja i opieka nad pacjentem ze strony służb ratunkowych są podstawowym aspektem pomocy medycznej dla astmatyków.
Ciężka postać astmy jest bardzo częstym powodem nagłych interwencji ze strony służbach ratunkowych, zwłaszcza jeśli chodzi o osoby nastoletnie lub młode osoby dorosłe, które najbardziej potrzebują opieki medycznej. Ten rodzaj patologii jest też nieco częściej spotykany u kobiet niż u mężczyzn.
Co to jest astma?
Astma jest chorobą zapalną dróg oddechowych o przewlekłym charakterze. Wiąże się z nadreaktywnością, odwracalnym ograniczeniem przepływu powietrza i ciężkimi objawami oddechowymi.
Układ oddechowy składa się z:
- Komór nosowych
- Krtani
- Tchawicy
- Pęcherzyków płucnych, oskrzelików i oskrzeli.
Stan chorobowy spowodowany astmą występuje głównie w oskrzelach i oskrzelikach, które mają za zadanie kierować powietrze do i z płuc.
Ciężka postać astmy powoduje, że ściana tych struktur staje się grubsza na skutek stanu zapalnego. W konsekwencji, występuje mniej śluzu i mięśnie otaczające ściany oskrzeli kurczą się, co powoduje zawężenie światła i trudności w oddychaniu.
Niektórzy pacjenci cierpiący na astmę mają również zaburzenia w okolicach nosa i zatok przynosowych, znane jako zapalenie zatok przynosowych. Istnieje wiele czynników, które mogą wywołać ciężką postać astmy, na przykład zapalenie dróg oddechowych, skurcz mięśni gładkich tego układu lub obydwa czynniki występujące razem.
Narażenie na alergeny, zanieczyszczenie powietrza i infekcje dróg oddechowych to główne klinicznie zidentyfikowane czynniki wyzwalające atak astmy.
Jakie objawy daje ciężka postać astmy?
Objawy, jakie daje ciężka postać astmy mogą się znacznie różnić u poszczególnych osób, zarówno pod względem częstotliwości, jak i ciężkości. Do najczęstszych objawów należą:
- Trudności w oddychaniu, ucisk lub ból w klatce piersiowej oraz kaszel lub świszczący oddech podczas oddychania.
- Niskie wartości maksymalnego przepływu wydechowego.
- Ciężkie objawy duszności, które nie reagują na stosowanie szybko działającego inhalatora.
Jakiego leczenia wymaga ciężka postać astmy?
Ciężki ostry atak astmy to nagły przypadek medyczny, który należy szybko ocenić i poddać natychmiastowemu leczeniu. Ocena kryzysu astmy to proces o dwóch różnych wymiarach:
- Ewaluacja statyczna mająca na celu określenie powagi ataku.
- Ocena dynamiczna w celu oceny odpowiedzi organizmu na leczenie.
Intensywność leczenia będzie uzależniona od powagi kryzysu. Jednak bez względu na podjęty sposób leczenia jego cele zawsze pozostają te same i obejmuje przede wszystkim:
- Poprawę hipoksemii (spadek poziomu tlenu w organizmie) poprzez podawanie tlenu.
- Złagodzenie niedrożności dróg oddechowych poprzez wielokrotne podawanie wziewnych leków rozszerzających oskrzela.
- Zmniejszenie stanu zapalnego, a także zapobiegnie nawrotom, poprzez podawanie ogólnoustrojowych kortykosteroidów.
Tlen
Hipoksemia, która, jak widzieliśmy, polega na obniżeniu poziomu tlenu w organizmie, może być korygowana przez służby medyczne. Zazwyczaj stosuje się małe przyrosty wdychanej frakcji tlenu poprzez maski lub kaniule nosowe.
Wziewne leki rozszerzające oskrzela: agoniści beta
Krótko działające wziewne leki beta-agonistyczne są lekami z wyboru w leczeniu ciężkiej postaci astmy. Mają one szybki początek działania (5 minut) z czasem trwania nawet do 6 godzin i niewielką liczbą działań niepożądanych.
Droga wziewna ma jednak szybszy początek działania i mniej skutków ubocznych niż podawanie ogólnoustrojowe. Ta ostatnia droga powinna być brana pod uwagę tylko wtedy, gdy odpowiedź na leczenie inhalacyjne jest słaba.
Leki przeciwcholinergiczne na ciężką postać astmy
Głównym uzasadnieniem do zastosowania leków antycholinergicznych w leczeniu ostrej postaci astmy jest wzrost napięcia nerwu błędnego na poziomie dróg oddechowych.
Ta korzyść może być jednak wykazana wyraźniej, gdy stosuje się protokoły terapeutyczne składające się z powtarzanych i wysokich dawek. W konsekwencji obserwuje się zmniejszenie liczby hospitalizacji i zwiększenie i wyraźna poprawa czynności płuc. Nie bez znaczenia jest również obniżenie kosztów leczenia.
Kortykosteroidy ogólnoustrojowe
Ogólnoustrojowe kortykosteroidy należy jednak rozważyć w leczeniu większości kryzysów astmatycznych. Leki te nie są lekami rozszerzającymi oskrzela, ale są niezwykle skuteczne w zmniejszaniu zapalenia dróg oddechowych. Wyniki różnych badań doprowadziły do niestepujących wniosków:
- Leki te potrzebują około 6 do 24 godzin, aby wywołać działanie przeciwzapalne.
- Nie ma zbyt wielu różnic między podawaniem tego rodzaju leczenia doustnie lub dożylnie.
- Do tej pory nie było możliwe wykazanie zależności między dawkowaniem a efektem. Dlatego nie ma korzyści w stosowaniu bardzo wysokich dawek.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Ortolá Puig, J., & Vidal Micó, S. (2013). Status Asmático En Pediatría. Sociedad y Fundacion Española de Cuidados Intensivos Pediatricos.
- Lozano C, J., Yáñez P, L., Lapadula A, M., Fernández C, C., Alcántara P, A., Rodríguez G, P., … Lafourcade R, M. (2013). Asma agudo severo en niños: ¿Fenotipo diferente? Revista Chilena de Enfermedades Respiratorias. https://doi.org/10.4067/s0717-73482012000400002
- Jareño Esteban, J. J., Cisneros Serrano, C., García-Salmones Martín, M., López Viña, A., & Melero Moreno, C. (2009). Asma bronquial. Revista de Patologia Respiratoria. https://doi.org/10.1016/S1576-9895(09)70063-3
