Choroby Lionela Messiego: prawda o mistrzu świata Katar 2022

Messi jest rekordzistą w piłce nożnej. Jednak wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że jako dziecko zmagał się z chorobami, które mogły ograniczyć jego karierę.
Choroby Lionela Messiego: prawda o mistrzu świata Katar 2022
Leonardo Biolatto

Napisane i zweryfikowane przez lekarz Leonardo Biolatto.

Ostatnia aktualizacja: 30 marca, 2023

Choroby Lionela Messiego dzielą się na znane i nieznane. Wiele osób słyszało o kosztach, jakie Barcelona FC zapłaciła za podanie zawodnikowi hormonu wzrostu. Mniej nagłośniona jest natomiast rzekoma diagnoza zespołu Aspergera, która budzi kontrowersje.

Messi opuścił Argentynę w bardzo młodym wieku. Przybył do Hiszpanii, aby trenować wśród młodych piłkarzy Barcelony i musiał przejść leczenie swoich chorób. Obecnie jest najlepszym piłkarzem na świecie, co tydzień bijąc rekordy, a od niedawna jest mistrzem świata!

Choroby Lionela Messiego: niedobór hormonu wzrostu

Jedną z chorób Lionela Messiego był niedobór hormonu wzrostu. W rezultacie nie rósł w tempie oczekiwanym dla swojego wieku i groziło mu, że zakończy okres dojrzewania nie osiągając minimalnego wzrostu uznawanego za normalny.

Tak więc po różnych analizach ustalono, że leczenie będzie polegać na podaniu zastrzyków tego hormonu. Raz dziennie przez kilka lat argentyńska gwiazda musiała wstrzykiwać substancję podskórnie.

Raz w nocy wstrzykiwałem hormon wzrostu. Zmieniałem nogi. Najpierw jedną, potem drugą. Nie robiło to na mnie wrażenia, na początku zastrzyki robili mi mama i tata. Co wieczór. Potem się nauczyłem i zacząłem robić  sam.[/atomik-cytat]

To nie jest substancja, którą powinien otrzymywać każdy, kto ma skłonność do niskiego wzrostu. Aby stwierdzić, że występuje problem, muszą być spełnione pewne kryteria medyczne.

Aby lekarz mógł przepisać hormon wzrostu, dziecko musi spełniać następujące cechy :

  • Jego wzrost powinien być niższy niż 95% dzieci w tym samym wieku i tej samej płci.
  • Oczekiwany wzrost w wieku dorosłym, zgodnie ze szczegółowymi obliczeniami i zgodnie z krzywą wzrostu, powinien być prognozowany poniżej genetycznego. Ta ostatnia wartość wynika z kalkulacji na podstawie wzrostu rodziców dziecka.
  • Tempo wzrostu z miesiąca na miesiąc musi być powolne.
  • Stopień dojrzałości kości musi wykazywać opóźnienie. W tym celu przeprowadza się uzupełniające badania obrazowe w celu zmierzenia gęstości kości i ich wewnętrznej konformacji.
Rentgen rąk.
Zdjęcia rentgenowskie rąk są niezbędne do oceny dojrzałości kostnej dziecka lub nastolatka.

Dlaczego należy leczyć deficyt hormonu wzrostu?

Problem tej choroby Lionela Messiego nie polegał na tym, że był niski. W rzeczywistości zalecenie leczenia wynikało z możliwych konsekwencji , jakie mógł powodować niedobór hormonów.

Z jednej strony istniała możliwość, że dojrzewanie może być opóźnione. Wpływa to na rozwój kości i sprawia, że pacjenci są bardziej podatni na złamania i urazy.

Z drugiej strony brak odpowiednich ilości hormonu wzrostu często wiąże się z obniżeniem poziomu innych hormonów, takich jak kortyzol i hormony tarczycy. W konsekwencji zwiększa się ryzyko wystąpienia zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej lub niedoczynności tarczycy.

Szacuje się, że dzięki zastrzykom dzieci mogą zyskać do 10 centymetrów (2 cale) w pierwszym roku stosowania. Następnie, w drugim roku, mogą urosnąć o kolejne 7 centymetrów (prawie 3 cale), zbliżając się do wzrostu oczekiwanego w wieku dorosłym.

Zespół Aspergera jako przykład przypuszczalnej choroby Lionela Messiego

Historia rzekomej diagnozy zespołu Aspergera u Messiego jest kontrowersyjna. Niektórzy dziennikarze badający biografię zawodnika twierdzą, że szkoła w Rosario zaświadczyła o jego braku uwagi na lekcjach.

Krążyły też pogłoski o pewnego rodzaju notatce sporządzonej przez lekarzy, którzy opiekowali się nim w dzieciństwie, sugerującej łagodny stopień autyzmu. Plotki rosły, a Romario, były zawodnik Brazylii, powtarzał nawet:

Czy wiesz, że Messi ma zespół Aspergera? To łagodna forma autyzmu, która daje mu dar koncentracji ponad wszystko i wszystkich.[/atomik-cytat]

W tej sensacyjnej wiadomości dla prasy, czy nawet inspirującej historii dziecka z autyzmem, które zostaje najlepszym graczem na świecie, brakuje jednak istotnych elementów. Ściśle mówiąc, diagnoza nigdy nie została publicznie potwierdzona. W rzeczywistości ojciec Messiego zagroził, że pozwie Romario do sądu za zniesławienie Lionela w swoim tweecie.

Dziecko z Zespołem Aspergera.
Zespół Aspergera to łagodna postać autyzmu, wokół której w kulturze popularnej narosło wiele mitów.

Co to jest zespół Aspergera?

O ile nie można jednoznacznie potwierdzić zespołu Aspergera jako choroby Lionela Messiego, to warto wyjaśnić, że pacjenci z tym zaburzeniem mogą odnieść sukces w wybranym przez siebie zawodzie. Sfera społeczna jest najbardziej zagrożona przez ten stan, ale nie wyklucza sukcesu w innych obszarach.

Charakterystyczne dla tego zespołu jest szczególne zainteresowanie jakąś dziedziną. Pacjenci całkowicie skupiają się na problemach, które ich absorbują i wymagają pełnej uwagi.

Nie można jednak wpaść w pułapkę myślenia, że czyni to z nich geniuszy intelektualnych lub poprawia sprawność fizyczną. Te stereotypy lansowane przez filmy i seriale nie pomagają też pacjentom z diagnozą autyzmu.

Choroby Lionela Messiego nie powstrzymały go przed niczym

Katar 2022 to piąty mundial, w którym grał Messi. Jest jedynym zawodnikiem z Ameryki Południowej z takim rekordem. Jest piłkarzem, który rozegrał najwięcej meczów w historii mistrzostw świata piłki nożnej.

A teraz jest Mistrzem Świata z drużyną Argentyny! Choroby Lionela Messiego zostały już przezwyciężone, co potwierdzają jego występy, rekordy i osiągnięcia.

Główny obraz autorstwa REUTERS.
.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Chinoy, A., and P. G. Murray. “Diagnosis of growth hormone deficiency in the paediatric and transitional age.” Best practice & research Clinical endocrinology & metabolism 30.6 (2016): 737-747.
  • Murray, P. G., M. T. Dattani, and P. E. Clayton. “Controversies in the diagnosis and management of growth hormone deficiency in childhood and adolescence.” Archives of disease in childhood 101.1 (2016): 96-100.
  • Woodbury-Smith, Marc. “Asperger syndrome.” Encyclopedia of Autism Spectrum Disorders (2021): 322-328.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.