Brodawki podeszwowe: charakterystyka i leczenie

Brodawki podeszwowe to infekcja wirusowa spowodowana ekspozycją na wirusa brodawczaka ludzkiego. Kurzajki mogą pojawiać się pojedynczo lub w grupach, tworząc tak zwane brodawki mozaikowe. Pierwszym wyborem leczenia jest zwykle kwas salicylowy.
Brodawki podeszwowe: charakterystyka i leczenie
Alejandro Duarte

Przejrzane i zatwierdzone przez: biotechnolog Alejandro Duarte.

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 16 czerwca, 2023

Brodawki podeszwowe są wynikiem infekcji wirusowej spowodowanej bezpośrednim kontaktem z powszechnym wirusem brodawczaka ludzkiego. Wirus osiada w dwóch pierwszych warstwach skóry – skórze właściwej i naskórku – ale nigdy nie dociera do głębszych warstw. Jednak powoduje on objawy określane jako brodawki podeszwowe.

Termin „brodawczak” odnosi się do infekcji spowodowanych przez ten szczep wirusowy. Jednak gdy zaraża on stopy, pojawiające się guzki nazywane są brodawkami podeszwowymi. Występują w różnych kształtach i rozmiarach i, w zależności od zakresu zmian, mogą pozostać na skórze nawet do 8 miesięcy.

Istnieją dwa rodzaje brodawek podeszwowych:

  1. Może to być jedna brodawka, która często powiększa się. W rzadkich przypadkach może się ona rozmnażać, tworząc dodatkowe zmiany skórne, zwane satelitami.
  2. Innym rodzajem brodawki podeszwowe jest brodawka mozaikowa. Jest to grupa kilku małych brodawek, które rosną blisko siebie na tym samym obszarze i są trudniejsze w leczeniu niż pojedyncze kurzajki.

Brodawki podeszwowe – objawy

Wzrost brodawek jest dogłębny i powolny. Wirus powoduje jednak szereg oznak i objawów, takich jak:

  • brodawki podeszwowe mogą często przypominać kalusy, ze względu na ich grubą i twardą tkankę,
  • kurzajki powodują ból podczas chodzenia, a nawet stania,
  • na powierzchni brodawki często pojawiają się małe, czarne plamki; jest to wysuszona krew, która pozostaje w naczyniach włosowatych.

Diagnoza brodawki podeszwowej

Obecność zaskórników może być pomocna w diagnozie brodawek podeszwowych.

Brodawki podeszwowe

Lekarz zbada stopę w celu zdiagnozowania obecności brodawek. Uszczypnie on zmianę, aby sprawdzić, czy podczas badania występuje ból. Jest tak, ponieważ brodawki podeszwowe po uszczypnięciu są bolesne. Ból nie pojawi się po naciśnięciu na brodawkę. Jeśli kurzajka jest pokryta keratyną, po naciśnięciu na nią możesz poczuć dyskomfort.

Inną opcją diagnozy jest wycięcie zmiany skórnej skalpelem i sprawdzenie oznak małych ciemnych plamek. Co więcej, dermatolog może usunąć część zmiany, aby wykonać biopsję.

Leczenie brodawek podeszwowych

Większość brodawek podeszwowych jest nieszkodliwa i znika bez leczenia. Często jednak trwa to od roku do dwóch lat. Niemniej jednak często trzeba powtarzać leczenie kilka razy, aż kurzajki znikną. Niestety, zawsze jest możliwość, że pojawią się ponownie.

Teraz opowiemy o niektórych sposobach leczenia, które możesz zastosować, aby wyeliminować brodawki podeszwowe.

Złuszczanie kwasem salicylowym

Leczenie kwasem salicylowym polega na stopniowym usuwaniu warstw brodawek. Zabiegi te mogą również pomóc zwiększyć zdolność układu odpornościowego do zwalczania kurzajek.

Krioterapia

Terapia zimnem jest jednym z najbardziej skutecznych sposobów usuwania brodawek i czasami jest stosowana w połączeniu z kwasem salicylowym. Zamrażanie lub krioterapia to forma leczenia, którą zwykle wykonuje się w klinice. Polega na nanoszeniu ciekłego azotu bezpośrednio na brodawkę za pomocą wacika lub sprayu.

Po zastosowaniu tego środka wokół brodawki utworzy się bąbel. Następnie, po tygodniu, martwa tkanka odpada. Co więcej, krioterapia może pomóc wzmocnić układ odpornościowy. Najprawdopodobniej będziesz musiał powtarzać leczenie co dwa tygodnie, aż brodawka zniknie.

Niektóre badania pokazują, że krioterapia jest bardziej skuteczna w połączeniu z terapiami na bazie kwasu salicylowego.

Chirurgia i inne alternatywy leczenia

Jeśli powyższe zabiegi nie są skuteczne, lekarz może zalecić jedną z następujących procedur:

  • Nakładanie na brodawkę podeszwową kwasu trichlorooctowego co tydzień, za pomocą drewnianego patyczka. Lekarz może zalecić tę terapię na przemian z kwasem salicylowym. Skutkiem ubocznym tego leczenia może być swędzenie.
  • Mały zabieg polegający na przecięciu brodawki lub zniszczeniu jej za pomocą igły elektrycznej. Proces ten znany jest jako łyżeczkowanie lub elektrodowanie. Pamiętaj, że łyżeczkowanie pozostawi blizny i nie jest powszechnie stosowane, chyba że inne zabiegi nie są skuteczne.
  • Można wykonać również zabiegi laserowe za pomocą lasera pulsacyjnego, aby spalić małe zamknięte naczynia krwionośne. Z czasem zainfekowana tkanka umrze, a brodawka odpadnie. Powtarzaj zabieg laserowy co trzy do czterech tygodni. Pamiętaj, że ta procedura jest bolesna i prawdopodobnie pozostawi bliznę.

Jako środek uzupełniający należy pamiętać, że jeśli jakikolwiek nacisk na brodawkę podeszwową powoduje ból, możesz nosić wyściełane obuwie, aby sobie ulżyć. Unikaj również ciasnych i niewygodnych butów – wybieraj modele z dobrym podparciem na podeszwie.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Cobián, P., Monteagudo, B., Mosquera-Fernández, A., & Peña-López, S. (2018). Verruga plantar anular en un paciente tratado con un anti-factor de necrosis tumoral alfa. Piel.
  • Moreno Cano, P., Agüero Orgaz, D., & Duce Tello, S. (2011). Verruga plantar: Lesión benigna pero dolorosa. FMC Formacion Medica Continuada En Atencion Primaria.
  • López López, D., Rodríguez Sanz, D., Morales Ponce, Á., & Soriano Medrano, A. (2013). Carcinoma verrucoso plantar. A propósito de un caso poco frecuente. Revista Internacional de Ciencias Podológicas.
  • Sánchez Gómez, Rubén. Flores Olavarría, Macarena. Revisión bibliográfica sobre la eficacia terapéutica de la crioterapia y el laser en el tratamiento de la verruga plantar provocada por el virus del papiloma humano. European Journal of Podiatry, 2016, 2 (2): 69-76 ISSN: 2445-1835

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.