Roślina anyżu: uprawa i pielęgnacja

Aromat anyżu to jedna z głównych atrakcji tej przyprawy, szeroko stosowanej w gastronomii i terapiach naturopatycznych. Pokażemy Ci, jak sprawić, by zakwitł.
Roślina anyżu: uprawa i pielęgnacja
Leonardo Biolatto

Przejrzane i zatwierdzone przez: lekarz Leonardo Biolatto.

Ostatnia aktualizacja: 19 kwietnia, 2023

Pimpinella anisum, czyli anyż ma przenikliwy zapach i długą listę zalet. Wykorzystuje się go w setkach przepisów kulinarnych, a w Azji używa w leczeniu dolegliwości żołądkowych. Dowiedz się wszystkiego o anyżu w tym artykule!

Możesz zdobyć anyż w gotowej postaci do swoich potraw w dowolnym supermarkecie, ale innym świetnym sposobem na jest wyhodowanie go w domu. Jeśli chcesz zasadzić go w swoim ogrodzie, zapoznaj się z tymi wskazówkami dotyczącymi uprawy i pielęgnacji.

Anyż i jego właściwości

Anyż należy do rodziny Apiaceae. To jednoroczne zioło, które według drug.com, rośnie na wysokość od 0,3 do 0,6 metra (1 do 2 stóp). Jego kwiaty są białe lub żółte i kiełkują w środku lata, a liście przypominają pióra. Wyróżnia się zielonkawo-brązowymi żebrowanymi owocami.

Aromat i smak anyżu jest porównywalny z lukrecją, a ludzie włączają go do potraw, napojów i lekarstw ze względu na zawarte w nim składniki aktywne i oleje, takie jak te wymienione poniżej:

  • Anetol
  • Kwas anyżowy
  • Aldehyd anyżowy
  • Chavicol metylenowy
  • Związki terpenowe

Badanie przeprowadzone przez ISRN Pharmaceutics powiązało kilka z tych związków z szerokim spektrum efektów farmakologicznych. Wskazuje jednak na potrzebę dodatkowych badań klinicznych w celu oceny korzyści rośliny u ludzi, a także syntezy nowych leków wytwarzanych z jej aktywnych składników.

Aromat i inne zalety anyżu

Istnieją różne rodzaje anyżu. Jednym z nich jest zielony lub słodki anyż. Jest to środek często używany do łagodzenia zgagi i tworzenia formuł kosmetycznych.

Anyż florencki lub koper włoski ma zastosowanie w przygotowywaniu pikantnych potraw, a anyż gwiaździsty jest preferowany do deserów i naparów. Innym rodzajem jest anyż japoński, ale jego spożywanie na masową skalę nie jest zalecane, ponieważ może wpływać na zaburzenia układu moczowego.

La Gaceta Médica de México doniosła o eksperymencie na myszach (artykuł głównie w języku hiszpańskim), w którym zbadano ich reakcje po wywołaniu biegunki olejem rycynowym, a następnie leczeniu ich mieszanką anyżu gwiaździstego i rumianku. Wyniki były zachęcające, ponieważ sugerują, że roślina będzie działać jako alternatywny środek przeciwbiegunkowy.

Jednak przy dużych dawkach anyżu niezbędna jest ostrożność, ponieważ zbyt duża ilość może spowodować zatrucie. W związku z tym eksperci zalecają umiar w jego spożywaniu i twierdzą, że może stanowić przydatny dodatek do leczenia, ale nigdy nie zastąpi zaleceń lekarza.

Jeśli stosujesz anyż do celów leczniczych, koniecznie skonsultuj się z profesjonalistą.
Anyż.
Anyż zielony. Składnik stosowany w medycynie naturalnej do łagodzenia kwasowości żołądka.

Uprawa i pielęgnacja roślin anyżu

Anyż to gatunek, który wysiewa się późną zimą lub wczesną wiosną. Jego nasiona kiełkują bez problemu, jeśli temperatura jest wyższa niż 15°C (59 F), a gleba ma optymalne warunki.

Wytrzymałość zioła zwalnia z rygorystycznej opieki. W uprawie przydadzą się jednak poniższe uwagi.

Gleba

Chociaż anyż dobrze rośnie na wszystkich rodzajach gleb, nawet na glebach kwaśnych z dodatkiem wapna, podłoże musi zawierać dużą ilość minerałów i materii organicznej. Idealne pH waha się między 6,0 a 6,7.

W przypadku doniczek uniwersalne podłoże i odpowiedni drenaż przyczyniają się do rozwoju matalahúva (anyżu).

Temperatura

Anyż nie znosi ekstremalnego zimna. Jest wrażliwy na zalanie wodą i nie toleruje suchych wiatrów.

Dobrze się czuje w wysokich temperaturach, więc podczas sadzenia należy wziąć pod uwagę kalendarz ogrodniczy odpowiedni dla gatunków z klimatu umiarkowanego.

Światło

Wzrost anyżu jest większy, jeśli otrzymuje wystarczającą ilość światła słonecznego. Jeśli posadzisz okaz w doniczce, umieść go w miejscu oświetlonym przez światło słoneczne; może stać przy tarasie lub w oknie. W przypadku uprawy bezpośredniej w gruncie ogrodowym, wybierz miejsce w pełni nasłonecznione.

Nawożenie

Każdy nawóz sprzyja anyżowi: od domowych organicznych po obornik. Ale jeśli używasz tego drugiego, upewnij się, że wcześniej nie zasadzono w nim żadnej innej rośliny.

Podobnie, stosując nawóz mineralny, upewnij się, że podstawą jest potas. Nadmiar azotu jest szkodliwy dla zbiorów.

Nawodnienie

Podlewanie rośliny anyżu powinno odbywać się 2 lub 3 razy w tygodniu, bez przesady. Chociaż podlewanie powinno być regularne, chodzi o to, aby podłoże miało tendencję do suchej tekstury. Zalecenie to dotyczy również upraw na dużą skalę.

Siew

Właściwy sposób sadzenia anyżu to rzędy i uprzednie zwilżenie podłoża. Jeśli robisz to bezpośrednio w ogrodzie, zapewnij odległość co najmniej 25 centymetrów (10 cali) między nasionami.

Zakop je na głębokość pół centymetra (0,2 cala) w ziemi i około 8 centymetrów (nieco ponad 3 cale) w doniczkach, ponieważ kiełkowanie zależy od ciemności. Kiełki wychodzą 3 tygodnie po wysianiu.

Gdy środowisko jest zbyt zimne, wskazane jest, aby rozpocząć wysiew w doniczce w domu, a gdy osiągnie dojrzałość, przesadzić.

Zbiór

Czas na zbiory anyżu nachodzi w sierpniu. Wiesz, że owoc jest gotowy, gdy zauważysz brązowawy odcień z zielonkawymi iskierkami.

Anyż zaleca się zbierać w godzinach porannych. Procedura obejmuje cięcie kwiatu, wietrzenie kiści a następnie wystawianie ich na słońce, aby nasiona się przypiekły.

Kiedy całkowicie wyschną, potrzyj kwiaty lub „parasolki” i wyjmij nasiona. Wskazane jest przechowywanie ich w chłodnym, ciemnym miejscu.

anyż gwiazdkowaty.
Anyż gwiaździsty jest głównym składnikiem wielu przepisów kulinarnych.

Możliwe choroby rośliny anyżu

Każda roślina jest podatna na choroby i anyż nie jest w tej dziedzinie wyjątkiem. Narodowy Instytut Techniki Rolniczej (INTA) przeanalizował uprawy tego gatunku na polach i stwierdził, że w pierwszej fazie rozwoju, oprócz kompleksu grzybów glebowych, jest prawdopodobieństwo choroby zgorzelowej.

INTA podkreśla, że rozwiązaniem tych problemów jest odpowiednie przygotowanie gleby, unikanie podlewania za wszelką cenę oraz wysiewanie nasion uprzednio zaprawionych fungicydami.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.