Alzheimer - pierwsze symptomy choroby

Starzenie się jest nieuniknionym i trudnym do zaakceptowania procesem, zwłaszcza dla bardzo aktywnych, pracujących, czy udzielających się społecznie osób.

Starzenie się staje się bardzo uciążliwe, gdy pojawiają się zmiany, sygnalizujące początki demencji. Alzheimer to zwyrodnieniowa choroba układu nerwowego. Rozwija się powoli, lecz zmiany, jakie wywołuje w organizmie są nieodwracalne.

Osoba cierpiąca na tę chorobę, jak i członkowie jej rodziny, potrzebują psychologicznego i emocjonalnego wsparcia niezbędnego, by móc poradzić sobie ze zmianami, jakie Alzheimer wprowadza do codziennego życia.

Uważa się, że główną przyczyną choroby jest pogorszenie się stanu psychicznego, które może się objawić między 40. a 90. rokiem życia. Przyczyny choroby nie są do końca znane. Zauważono jednak, że charakteryzuje ją kilka zmian, prowadzących do zaniku kory mózgowej człowieka.

Jak rozpoznać pierwsze objawy Alzheimera?

Ciril Rozman w swoim abstrakcie dotyczącym chorób wewnętrznych, pisze, że Alzheimer ujawnia się w trzech następujących po sobie etapach:

• I etap charakteryzuje się częstym zapominaniem przez pacjenta różnych rzeczy, nagłymi zmianami nastroju, zaburzeniami mowy.
• W II etapie możemy zauważyć istotne zmiany w pamięci krótkotrwałej. Towarzyszą im problemy z językiem, mową, a co za tym idzie – pogorszenie się kontaktów z drugim człowiekiem.
• W III etapie pacjent może zachować pamięć emocjonalną, jednak jego nastoje są nieprzewidywalne. Próby komunikowania się są ograniczone do niezrozumiałego bełkotu. Ponadto chorzy tracą kontrolę nad zwieraczami, mają problemy z połykaniem, a ich normalne życie zmienia się całkowicie.

Alzheimer – Sytuacje, które powinny przykuć twoją uwagę…

Jeśli którykolwiek z członków Twojej rodziny zachowuje się w sposób budzący podejrzenia tj. osoba powtarza to, co powiedział/la już kilkakrotnie, zapomina, gdzie kładzie rzeczy, ma trudności z wykonywaniem podstawowych, codziennych czynności, nie pamięta, jaki jest dziś dzień tygodnia, nie rozpoznaje miejsc, w których normalnie spędza czas, itd. powinieneś być w pogotowiu.

Wymienione sytuacje wskazują, że coś jest nie tak, a taka osoba powinna zostać przebadana przez zespół specjalistów, którzy postawią odpowiednią diagnozę. Jeśli u pacjenta zostanie rozpoznany Alzheimer, otrzyma on pakiet leków łagodzących objawy tej nieprzyjemnej choroby.

Powikłania wywołane przez Alzheimera prowadzą do śmierci. Następuje ona na ogół w okresie 4-10 lat od rozpoczęcia choroby.

Leczenie

Ponieważ przyczyny wywołujące chorobę nie są do końca znane, nie ma odpowiedniego leku przeciwdziałającego Alzheimerowi. Medycyna ogranicza się jedynie do leczenia objawów choroby.

W dzisiejszych czasach prowadzone są badania naukowe, które mają określić przyczynę tej i innych chorób, które wciąż stanowią dla nas zagadkę.

Ponieważ Alzheimer na razie został zakwalifikowany jako choroba nieuleczalna, należy zwracać szczególną uwagę na pierwsze objawy sygnalizujące chorobę. Tylko w ten sposób można złagodzić nieprzyjemności przez nią wywołane.

Fizjoterapia dla pacjentów chorych na Alzheimera

Fizjoterapia ma na celu utrzymanie jak najlepszej jakości życia, pomimo rozwijającej się choroby. Dlatego też, tak ważną rzeczą jest rozpoczęcie leczenia natychmiast po rozpoznaniu pierwszych symptomów.

Nie znamy sposobu na zatrzymanie choroby, ale można spróbować złagodzić i spowolnić jej rozwój oraz utrzymać niezależność pacjenta tak długo, jak to tylko możliwe.

Chory będzie doświadczał coraz większych trudności w wykonywaniu najprostszych, codziennych czynności. Dodatkowo wszelkie upadki mogą pogorszyć rokowania związane z chorobą.

Zdarza się, że członkowie rodziny lub sami pacjenci wolą poruszać się na wózku inwalidzkim lub pozostać na stałe w łóżku. Myślą, że w ten sposób unikną niepotrzebnego ryzyka. Jednak unieruchomienie nie jest najlepszym pomysłem, bowiem przyspiesza proces zwyrodnienia mięśni.

Celem fizjoterapii jest spowolnienie rozwoju choroby. Za pomocą różnych, dostosowanych do odpowiedniego etapu choroby ćwiczeń, próbuje się jak najdłużej utrzymać zdolność chodzenia chorego, zachować dobrą postawę, sprawność mięśni i stawów, odpowiednią równowagę, itd.

Poświęcając czas chorym na Alzheimera, wykazując zainteresowanie nimi, motywuje się ich do bardziej aktywnego trybu życia. Nie pozwala na alienację pacjenta od rodziny i środowisk społecznych. W ten sposób zapobiega się depresji, na którą, zasadniczo, cierpi większość chorych.