Zespół cieśni kanału nadgarstka - jak go odróżnić od zapalenia stawów?

Czasami zespół cieśni nadgarstka mylony jest z zapaleniem stawów i odwrotnie. Jednak oba stany mają różne przyczyny i objawy kliniczne. W tej przestrzeni powiemy Ci więcej na ten temat.
Zespół cieśni kanału nadgarstka - jak go odróżnić od zapalenia stawów?

Ostatnia aktualizacja: 14 lipca, 2021

Zespół cieśni kanału nadgarstka i zapalenie stawów to dwie choroby, które można ze sobą pomylić. Pierwsza charakteryzuje się uciskiem nerwu pośrodkowego w nadgarstku, natomiast druga – zlokalizowanym stanem zapalnym w stawach, z silnym bólem i obrzękiem.

Mimo to istnieją pewne podobieństwa między tymi dwoma stanami, zwłaszcza w metodach leczenia. Chcesz dowiedzieć się więcej na temat tych dwóch zaburzeń? Poniżej opowiemy Ci więcej o ich objawach, przyczynach i możliwych sposobach leczenia. Dzięki temu z łatwością odróżnisz zespół cieśni kanału nadgarstka od zapalenia stawów.

Co to jest zespół cieśni kanału nadgarstka?

Zespół cieśni kanału nadgarstka odnosi się do zestawu oznak i objawów, które pojawiają się w wyniku ucisku nerwu pośrodkowego na wysokości nadgarstka. Z anatomicznego punktu widzenia nerw ten przechodzi przez rodzaj kanału, zwanego „kanałem nadgarstka”, którego ściany zbudowane są z kości i więzadeł.

Pod wpływem pewnych warunków, o których wspomnimy później, wolna przestrzeń w tunelu może się zmniejszać i wpływać niekorzystnie na nerw pośrodkowy. To wyzwala zestaw impulsów nerwowych, które powodują nieprawidłowe odczucia, takie jak mrowienie i osłabienie. Nerw ten bowiem pełni funkcję czuciową.

Ponieważ zespół cieśni kanału nadgarstka zwykle występuje u osób ze skłonnością do pracy fizycznej, uważa się go za chorobę zawodową. Praca badawcza opublikowana w Hiszpańskim Przeglądzie Zdrowia Publicznego określiła częstość występowania zespołu cieśni nadgarstka na 4,2 przypadków na 100 000 pracowników.

Ból nadgarstka
Zespół cieśni nadgarstka jest klasyfikowany jako choroba zawodowa, ponieważ jest powszechny wśród osób wykonujących prace fizyczne i manualne.

Dowiedz się więcej również na ten temat: Drętwienie rąk: dlaczego je odczuwasz?

Co to jest zapalenie stawów?

Jak sama nazwa wskazuje, zapalenie stawów to proces zapalny stawów. Choroba ta dzieli się na dziesiątki rodzajów zapalenia stawów, każdy z własnymi czynnikami ryzyka i metodami leczenia.

Jednym z najczęstszych jest jednak reumatoidalne zapalenie stawów. Jest to przewlekła choroba zapalna, o charakterze autoimmunologicznym, co oznacza, że ​​organizm rozpoznaje tkankę stawową jako „obcą” i stopniowo ją niszczy. Ważną role w tym procesie biorą komórki i białka układu odpornościowego.

Choroba ta występuje częściej u kobiet, a średni wiek rozpoznania to około 40 lat. W Hiszpanii przeprowadzono wiele badań epidemiologicznych, w tym badanie EPISER Hiszpańskiego Towarzystwa Reumatologicznego, które określiło przewagę występowania tej choroby u kobiet na 0,5%.

Objawy, które wskazują na zespół cieśni kanału nadgarstka i na zapalenie stawów

Objawy kliniczne obu chorób można wyraźnie różnicować, zwłaszcza na podstawie obecności bólu i obrzęku stawów. Powiemy ci, jak to wygląda w każdym przypadku.

Zespół cieśni kanału nadgarstka

Ponieważ nerw pośrodkowy ma funkcje czuciowe, objawy wynikające z jego ucisku odpowiadają nieprawidłowym odczuciom. Jednak ból nie występuje często jako część obrazu klinicznego.

Pacjenci często skarżą się natomiast na postępujące mrowienie lub drętwienie. Obszar dotknięty chorobą rozciąga się od nadgarstka do niektórych palców dłoni, szczególnie od palca serdecznego do kciuka.

Objawy te, wraz z charakterystycznym osłabieniem, mogą powodować duże trudności w wykonywaniu codziennych czynności, nawet poza środowiskiem pracy. Obejmuje to prowadzenie samochodu, gotowanie, mycie i pisanie.

Dowiedz się więcej również na ten temat: Densytometria kości: jak i dlaczego to się robi

Zapalenie stawów

Objawy są w dużym stopniu zależne od rodzaju występującego zapalenia stawów, chociaż zwykle są to klasyczne objawy stanu zapalnego. Obejmują one:

  • Ból.
  • Obrzęk.
  • Zaczerwienienie
  • Wzrost temperatury w zaognionym obszarze.

Niektóre rodzaje zapalenia stawów wiążą się ponadto ze sztywnością stawów, zwłaszcza we wczesnych godzinach porannych. Podobieństwo do zespołu cieśni nadgarstka to trudności w wykonywaniu codziennych czynności, choć w tym wypadku często wiąże się z silnym bólem.

W reumatoidalnym zapaleniu stawów nieleczeni pacjenci często cierpią również na złożone deformacje stawów, które poważnie ograniczają jakość życia. Najbardziej charakterystyczne jest odchylenie palców rąk.

Przyczyny, jakie powodują zespół cieśni kanału nadgarstka i zapalenie stawów

Zapalenie stawów jest zwykle konsekwencją czynników genetycznych i środowiskowych. Na przykład pacjenci z przypadkami reumatoidalnego zapalenia stawów w rodzinie są bardziej narażeni na tę chorobę. To samo dzieje się u pacjentów z intensywnym nałogiem palenia oraz tych, którzy przeszli pewne infekcje w dzieciństwie.

Z zespołem cieśni nadgarstka wiąże się wieloma czynnikami ryzyka, a liczne z nich pogarszają specyficzne warunki pracy. Najważniejsze z nich to płeć żeńska, cierpienie na choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca i otyłość, ciągłe pisanie oraz pewne czynniki anatomiczne.

Zapalenie stawów

Czy wiesz, że zapalenie stawów może być przyczyną zespołu cieśni nadgarstka? Jak wspomnieliśmy wcześniej, niektórymi powikłaniami tej choroby są deformacje stawów i kości w wyniku reakcji zapalnych.

Gdy dzieje się to w okolicach cieśni nadgarstka, zwiększa się prawdopodobieństwo zwężenia i ściśnięcia nerwu pośrodkowego. W konsekwencji pojawią się objawy odpowiadające obu chorobom.

Jak wygląda leczenie tych schorzeń?

Celem leczenia w obu przypadkach jest zmniejszenie objawów i związanego z nimi stanu zapalnego. Jednak podstawowa przyczyna zwykle utrzymuje się. W przypadku zespołu cieśni nadgarstka istnieją interwencje chirurgiczne, które mogą definitywnie rozwiązać obraz kliniczny. Poniżej przedstawiamy te metody.

Zespół cieśni kanału nadgarstka

Na początku lekarz może zasugerować podstawowe środki w celu zmniejszenia objawów w łagodnych przypadkach. Obejmuje to stosowanie zimnych okładów i odpoczynek.

Jednak gdy nie są one skuteczne, konieczne jest unieruchomienie zajętych stawów i rozpoczęcie leczenia farmakologicznego. Ta ostatnia polega na podawaniu niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) i kortykosteroidów.

Wreszcie istnieją opcje chirurgiczne mające na celu dekompresję nerwu. Operację zwykle wykonuje chirurg ręki i można ją przeprowadzić endoskopowo lub otwierając staw.

Często zaniedbywaną, ale bardzo skuteczną i nieinwazyjną metodą, są też ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Już po kilku tygodniach systematycznego wykonywania kilku prostych ćwiczeń objawy ustępują i ręka wraca do całkowitej sprawności.

Zapalenie stawów

Niektóre leki stosowane w zespole cieśni nadgarstka mogą być również stosowane w leczeniu zapalenia stawów. Tak jest w przypadku NLPZ (takich jak ibuprofen) i kortykosteroidów. Pacjenci z reumatoidalnym zapaleniem stawów mogą również odnieść korzyści ze stosowania “leków przeciwreumatycznych modyfikujących przebieg choroby (DMARD)”.

Te ostatnie stosuje się również w innych schorzeniach, zwłaszcza w zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa i toczniu rumieniowatym układowym. Metotreksat jest dość reprezentatywnym przykładem tych środków.

Leki przeciwbólowe
NLPZ są stosowane zarówno w zespole cieśni nadgarstka, jak i w zapaleniu stawów.

Kiedy iść do lekarza?

W przypadku uporczywego występowania któregokolwiek z wyżej wymienionych objawów wskazane jest jak najszybsze skontaktowanie się z lekarzem. Wczesna diagnoza i szybkie podjęcie leczenia to podstawy uzyskania odpowiedniego rozwiązania obrazu klinicznego.

Oczywiście zmniejsza to również prawdopodobieństwo wystąpienia trwałych powikłań.

Dwie podobne choroby, ale nie należy ich mylić

Jak widać, obie choroby różnią się w bardzo wyraźnych aspektach. Chociaż stosowane leki są podobne, ważne jest, aby unikać samoleczenia. To bowiem praktyka, która może być niebezpieczna na dłuższą metę.

Jeśli masz wymienione tu objawy, zalecamy udanie się do zaufanego lekarza rodzinnego lub internisty, który może następnie skierować Cię do innego specjalisty.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Gómez A. Nuevos criterios de clasificación de artritis reumatoide. Rheumatol Clin. 2011;6(S3):S33-S37.
  • López L. Síndrome del túnel del carpo. Orthotips 2014;10(1):34-45.
  • Lozano J. Artritis reumatoide (I). Etiopatogenia, sintomatología, diagnóstico y pronóstico. OFFARM 2001;20(8):94-101.
  • Portillo R, et al. Síndrome del túnel del carpo. Correlación clínica y neurofisiológica. An Fac Med Lima 2004;65(4):247-254.
  • Martín R, et al. Dolor articular agudo. Med Integral 2002;40(6):237-43.
  • Morales A. Artritis Reumatoide. Revista Médica de Costa Rica y Centroamérica 2013;LXX(607):523-528.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.