Zespół Capgrasa: wszystko o tej tajemniczej chorobie
Zespół Capgrasa to rzadkie zaburzenie psychiczne. Wyobraź sobie, że ktoś kogo znasz, kto normalnie poruszał się w swoich kręgach społecznych, nagle się drastycznie zmienia. Zmiany psychologiczne uniemożliwiają tej osobie normalne postrzeganie rzeczywistości .
Załóżmy, że osoba ta nie rozpoznaje już własnej matki. Co gorsza, żarliwie wierzy, że jej bliscy nie są tymi, za kogo się podają. Wierzy natomiast, że jej prawdziwi bliscy i przyjaciele zostali zamienieni w identycznych oszustów. Tak właśnie działa zespół Capgrasa. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tej tajemniczej chorobie!
Jest to bardzo niebezpieczne zaburzenie psychiczne. Pacjent cierpi z powodu delirycznego przekonania, że ktoś znajdujący się w pobliżu został zastąpiony przez inną osobę. Innymi słowy: identyczny substytut.
To powoduje oczywistą reakcję: intensywny lęk i odrzucenie tej osoby. Zwykle lęk dotyczy członków rodziny mieszkających z pacjentem.
Zespół Capgrasa- etymologia
Zespół ten został nazwany po osobie, która odkryła i opisała jako pierwsza podobny przypadek. W XX wieku, francuski psychiatra Jean Marie Joseph Capgras opisał ten syndrom u swojej pacjentki. Na początku lat dwudziestych nazwał ją “podwójną iluzją” (fr.:la double illusion).
Capgras opisał przypadek 74-letniej kobiety, która uważała, że ktoś nieznajomy został postawiony na miejscu jej męża. Pacjentka bez problemu rozpoznawała jednak innych członków swojej rodziny. Jedynym wyjątkiem był jej mąż.
Wcześniej w literaturze naukowej nie było żadnych informacji o przypadkach zespołu Capgrasa.
Przeczytaj także: Fizyczna i psychiczna równowaga – 10 porad
Objawy zespołu Capgrasa
Najbardziej oczywistymi objawami tego zaburzenia są odrzucenie lub unikanie członka rodziny. Zazwyczaj chodzi o osobę, z którą chorego łączył silny emocjonalny związek.
Specjaliści psychiatrii katalogują to jako utratę identyfikacji emocjonalnej. Pacjenci rozpoznają twarz przed sobą, jednakże nie pamiętają emocjonalnego połączenia, które kiedyś łączyło ich z tą osobą. W rezultacie widzą tylko nieznajomego, kogoś sztucznie podstawionego.
W wielu przypadkach objawy Capgrasa podobne są do innych elementów chorób dysocjacyjnych.
Niektóre przykłady to:
- paranoiczne pomysły i myśli obsesyjne,
- deliryczne przekonania,
- poważne problemy rodzinne lub partnerskie, przy zachowaniu normalnych relacji z innymi osobami
Zespół Capgrasa – przyczyny
Dostępnych jest niewiele badań naukowych dotyczących tego zaburzenia. To sprawia, że poznanie dokładnej przyczyny jest bardzo trudne.
Podobieństwa, które charakteryzują zespół Capgrasa i inne zaburzenia psychiczne, są kolejną przeszkodą w prawidłowej diagnozie. Zasadniczo sugeruje to potrzebę dalszych badań tego zaburzenia.
W latach 90. były prowadzone różne badania i projekty badawcze dotyczące możliwych przyczyn takiego zniekształcenia ludzkiego zachowania.
Niektóre z ważnych odkryć:
W 1990 r. „British Journal of Psychiatry” opublikował badanie, w którym psychologowie Haydn Ellis i Andy Young postawili hipotezę, że pacjenci z zespołem Capgrasa mogą mieć odwrotny przypadek prozopagnozji.
Innymi słowy, pacjenci mieli taką samą świadomą zdolność pacjentów do rozpoznawania twarzy. Ale zasugerowali możliwości szkód w procesie odpowiedzialnym za automatyczną aktywizację emocjonalnej wartości tych twarzy. Nie będąc w stanie tego zrobić, pacjent może nie rozpoznać kogoś bliskiego.
W 1997 r. Haydn Ellis i jego koledzy opublikowali badanie dotyczące pięciu pacjentów cierpiących na syndrom Capgrasa (wszyscy byli pacjentami również ze schizofrenią). Wynik:
Pomimo świadomego rozpoznawania twarzy pacjenci nie wykazywali normalnej, automatycznej reakcji i aktywacji więzi emocjonalnej na widok osoby bliskiej.
Diagnoza:
Aby zdiagnozować ten stan, neurolodzy, psychiatrzy i psychologowie poznawczy muszą wykonać następujące testy:
- Konceptualizacji i płynności werbalnej: ocenia się użycie języka, ponieważ pacjenci wykazują tendencję do zmniejszenia płynności słownej.
- Bloków graficznych (Block Design Test): mierzy zdolności pacjenta do działań wzrokowo-przestrzenno-wizualizacyjnych.
- Wielozadaniowe: testuje się umiejętności wykonywania działań funkcjonalnych, które w dużej mierze zależą od poprawnego działania płatów czołowych.
- Werbalne: problemy z utratą pamięci mogą być jednym z objawów u niektórych pacjentów z zespołem Capgrasa.
Przeczytaj także: Trening mentalny – pomocny w walce z depresją
Leczenie:
Niestety nie znamy przyczyn zespołu Capgrasa, dlatego nadal nie istnieje określone i usystematyzowane leczenie tego schorzenia. Obecne leczenie jest jedynie doraźne.
Zasadniczo podawanie leków ma na celu głównie kontrolowanie objawów. Kontroluje je za pomocą leków psychotropowych i terapii.
- Lekarze zazwyczaj przepisują leki przeciwpadaczkowe wspomagające.
- Terapia psychologiczna ma na celu pomóc pacjentom z rekonstrukcją poznawczą.
- Recepty mogą również obejmować neuroleptyki w celu walki z delirycznym przekonaniem wynikającym z syndromu Capgrasa.
- Można również stosować leki obniżające niepokój i uspokajające pracę mózgu.
