Zanokcica - charakterystyka i leczenie

Zanokcica to choroba o podłożu bakteryjnym lub grzybiczym, która dotyka paznokci dłoni i stóp. Objawia się opuchlizną i zaczerwienieniem.
Zanokcica - charakterystyka i leczenie

Ostatnia aktualizacja: 07 listopada, 2020

Zanokcica to infekcja skóry wokół paznokci dłoni i stóp.Według organizacji medycznych, problem ten dotyka skóry otaczającej brzegi paznokci. Objawia się zaczerwienieniem, wystąpieniem wypełnionego ropą pęcherza i bólem.

Podobnie jak każda inna infekcja bakteryjna lub grzybicza, zanokcica może rozprzestrzenić się na inne tkanki. Ryzyko jest jednak niewielkie. Dlatego konieczne jest szybkie wykrywanie choroby i podjęcie leczenia. Dowiedz się, na czym polega zanokcica i jak się jej pozbyć.

Zanokcica i jej charakterystyka

Choroba ta to infekcja wokół paznokcia.  Badania podają, że blaszka paznokciowa (zrogowaciały naskórek leżący przy grzbiecie paznokcia) zajęta jest wówczas stanem zapalnym. Co więcej, paznokieć może podejść ropą.

Zanokcica może przyjmować różne formy. Przyjrzyjmy się im bliżej.

Czynniki wywołujące chorobę

Od patogenu wywołujące chorobę zależy jej stopień i czas trwania. Oficjalne źródła wyróżniają dwa typy zanokcicy:

  • Ostra: o podłożu bakteryjnym, wywoływana przez paciorkowce, gronkowce lub pałeczki ropy błękitnej. Pojawia się nagle, trwa krótko i zwykle dotyka tylko jednego palca, przeważnie u dłoni.
  • Przewlekła: powodowana przez grzyby typu Candida. Zajmuje więcej niż jeden palec, trwa dłużej i nierzadko nawraca.
    Infekcję wokół paznokci mogą powodować bakterie lub grzyby. Jej natężenie bywa różne.

Stopień choroby

Poprzednia klasyfikacja jest użyteczna z punktu widzenia epidemiologicznego, gdyż pozwala przewidzieć, czego spodziewać się po chorobie zależnie od czynnika, który ją wywołał. Chirurdzy jednak dzielą zanokcicę zależnie od jej stopnia:

  • Pierwszy stopień: bakterie nie dotarły głęboko do tkanek. Tworzy się pęcherz z ropą.
  • Drugi stopień: pojawia się owrzodzenie (zbiera się ropa) przy paznokciu, ze względu na penetrację bakterii w głąb tkanek.
  • Trzeci stopień: owrzodzenie obejmuje podskórną tkankę tłuszczową.
  • Czwarty i piąty stopień:  głębokie zmiany, które mogą dochodzić aż do kości i powodować obumieranie tkanek.

Jak widać, ten rodzaj infekcji pogarsza się, gdy bakterie penetrują w głąb tkanek. Dlatego by uniknąć komplikacji konieczne jest wczesne wykrycie problemu.

Objawy i przyczyny

Objawy zanokcicy zależą od mikroorganizmów ją wywołujących i od stopnia infekcji. Najbardziej ewidentne z nich to:

  • Ból, opuchlizna i zaczerwienienie macierzy paznokcia.
  • Pojawienie się pęcherzy z ropą.
  • Zmiana koloru paznokcia lub jego oddzielenie od palca.
  • W przypadku rozprzestrzenienia się infekcji bakteryjnej na cały organizm, pacjent może odczuwać dreszcze, złe samopoczucie i ból mięśni.

Przyczyny

Przyczyny tej infekcji związane są z faktem, że patogeny łatwo pokonują barierę skóry. Uszkodzenia mechaniczne powodowane na przykład obgryzaniem paznokci czy kontuzjami predysponują do tej choroby.

Jak podają badania naukowe, ekspozycja na wilgoć przyczynia się do infekcji grzybiczych. Dlatego osoby mające ciągły kontakt z wodą (sprzątnie, zmywanie) częściej zapadają na zanokcicę powodowaną grzybami Candida.

Innym czynnikiem ryzyka jest cukrzyca – badania kliniczne wykazały, że 30 % osób cierpiących na zanokcicę to cukrzycy.

Leczenie zanokcicy

Ten typ infekcji potrafi zniknąć sam z siebie po kilku dniach. Zaleca się moczenia paznokcia w letniej wodzie kilka razy dziennie w celu złagodzenia objawów.

W przypadku rozsiania się infekcji czy pojawienia się owrzodzenia, należy iść do lekarza. Zapisze on antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze. W przypadku poważnego owrzodzenia konieczna może się okazać interwencja chirurgiczna.

Zanokcica może dotyczyć też paznokci stóp.

Zanokcica: o czym warto pamiętać?

Jak widać, zanokcica to infekcja skóry wokół paznokci. Mogą ją wywoływać bakterie lub grzyby Candida. W tym drugim przypadku konieczna bywa wizyta u lekarza.

By zapobiegać tego typu problemom należy regularnie obcinać paznokcie, unikać ich obgryzania i chodzić do podologa w przypadku zaobserwowania zmian. Skóra to nasza pierwsza bariera ochronna – warto więc o nią dbać.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Langer, M. F., Lötters, E., Wieskötter, B., & Surke, C. Infecciones del surco ungueal de los dedos. Tratamiento de la paroniquia.
  • Paroniquia, Medlineplus.gov. Recogido a 22 de agosto en https://medlineplus.gov/spanish/ency/article/001444.htm
  • Paroniquia, Hospital San Diego. Recogido a 22 de agosto en https://www.rchsd.org/health-articles/paroniquia/
  • Alvarado, A., Hernández-Álvarez, G., Fernández, R., & Arenas, R. (2014). Onicomicosis por Candida en las uñas de las manos. Dermatología Revista mexicana58(4), 323-330.
  • Abad-González, J., Bonifaz, A., & Ponce, R. M. (2007). Onicomicosis because of Candida associated to diabetes mellitus. Dermatología Revista Mexicana51(4), 135-141.
  • Riquelme, Pablo Ruiz, and Esteban Urrutia Hoppe. “Manejo de la osteomielitis de la mano: revisión a propósito de un caso clÃnico.” ARS MEDICA Revista de Ciencias Médicas 44.2 (2019): 17-22.
  • Goettmann-Bonvallot, S., et al. “Patología ungueal.” EMC-Dermatología 51.4 (2017): 1-27.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.