Suche igłowanie. Co to jest? Kiedy jest zalecane?

Przejrzane i zatwierdzone przez: lekarz Leonardo Biolatto.

Napisany przez Leonardo Biolatto

Ostatnia aktualizacja: 27 maja, 2022

W związku ze wzrostem problemów z mięśniami, z jakimi boryka się dziś społeczeństwo, liczni specjaliści zajmują się badaniem znaczenia nowych sposobów poprawy naszego zdrowia w tym zakresie. Jednym z nich jest suche igłowanie. W tym artykule przeczytasz, na czym dokładnie ono polega. Zaczynamy!

W ramach fizjoterapii istnieje wiele metod leczenia dolegliwości w naszym organizmie. W całej historii tej dziedziny pojawiały się nowe i innowacyjne techniki, w tym – jak w opisywanym przypadku – suche igłowanie.

Suche igłowanie, znane również jako dry needling, to oparta na dowodach naukowych technika łagodzenia bólu mięśni. W tym artykule dowiesz się więcej o tej nowej terapii, poznasz jej zastosowanie w leczeniu wielu różnorodnych problemów z mięśniami.

Aby pomóc Ci zrozumieć, co składa się na suche igłowanie i jak działa, zanim przejdziemy dalej, musimy wyjaśnić dwa pojęcia: punkt spustowy i ból mięśniowo-powięziowy.

Co to jest punkt spustowy?

Punkty spustowe to nadpobudliwe miejsca w ciasnym paśmie określonego mięśnia. Ta ciasna opaska to grupa włókien mięśniowych, które wykazują nieprawidłowe napięcie, tworząc pasmo o wysokiej konsystencji. To właśnie nazywamy przykurczem.

Tak napięty „pasek” jest bolesny, a jego punktem spustowym jest guzek, który przy badaniu palpacyjnym generuje bardzo ostry ból. Ponadto ten ból promieniuje do innych obszarów, które nie obejmują punktu spustowego. Nazywa się to bólem rzutowanym lub promieniowanym. Mogą mu towarzyszyć dysfunkcje motoryczne i inne zjawiska, takie jak zawroty głowy i nudności.

Punkty spustowe mięśnia zwykle promieniują do określonych obszarów, co daje fizjoterapeutom wskazówkę, skąd pochodzi problem. Na przykład bóle głowy mogą pochodzić z punktu spustowego zlokalizowanego w mięśniach takich jak górny czworoboczny, dźwigacz łopatki lub mostek obojczykowo-sutkowy.

Jak widzimy, ból może nie mieć nic wspólnego z obszarem, z którego pochodzi. Punkty wyzwalające mogą być aktywne lub ukryte. Aktywny punkt spustowy oznacza, że ​​promieniuje bólem na inne obszary. Z drugiej strony, jeśli jest utajony, oznacza to, że nie promieniuje w postaci bólu.

Punkty spustowe mogą być aktywowane przez ostre lub przewlekłe przeciążenie mięśni, bezpośredni uraz i ochłodzenie. Najczęstszym czynnikiem wyzwalającym jest zwykle przewlekłe przeciążenie spowodowane problemami z posturą.

Co to jest ból mięśniowo-powięziowy?

Ból mięśniowo-powięziowy lub SMF to regionalny proces mięśniowy, który może być ostry lub przewlekły. Może powodować kalectwo i stanowi bardzo powszechny problem w populacji, choć zwykle nieznany. Nie towarzyszą mu zmiany w badaniach obrazowych lub analitycznych. W rezultacie to sfera niedodiagnozowana i niedostatecznie leczona.

SMF definiuje szereg symptomów aktywowanych punktem spustowym:

• nadwrażliwość – występuje zmiana w odczuwaniu dotyku. Przykładowo jeśli uderzymy lekko, co normalnie nie boli, mając SMF, poczujemy większy ból;
• objawy motoryczne – zmniejszona siła, trudności z poruszaniem dotkniętego mięśnia itp.;
• objawy autonomiczne – nieżyt nosa, łzawienie, ślinienie się, zmiany temperatury, pocenie się, schodzenie skóry, zawroty głowy, nudności i zaczerwienienie skóry.

Można powiedzieć, że ból mięśniowo-powięziowy składa się z trzech elementów. Są to:

• wyczuwalny „ciasny pas” w dotkniętym chorobą mięśniu lub przykurcz;
• punkt spustowy;
• charakterystyczny schemat bólu rzutowanego – punkt spustowy promieniuje bólem do charakterystycznego obszaru.

Co to jest igłowanie na sucho i do czego służy?

Igłowanie na sucho to technika fizjoterapeutyczna stosowana głównie w przypadku tzw. bólu mięśniowo-powięziowego lub SMF. Po znalezieniu punktu spustowego, który powoduje ból mięśniowo-powięziowy, należy go dezaktywować za pomocą igły. Ta igła jest podobna do akupunktury, ale dłuższa, aby mogła dotrzeć do mięśnia.

Rozpoczęcie całego procesu wymaga dokładnego oczyszczenia danej okolicy ciała. Fizjoterapeuta używa rękawiczek, środka dezynfekującego i gazy. Dlaczego? Stosowana technika jest półinwazyjna, gdyż przechodzi przez skórę pacjenta. Ponadto igły są dostarczane w opakowaniach jednostkowych i nie nadają się do ponownego użycia.

Igłę wprowadza się do punktu spustowego bez znieczulenia i przesuwa się od wewnątrz na zewnątrz. Aż do uzyskania miejscowego skurczu, czyli mimowolnego skurczu mięśnia. Odbywa się to bez wyciągania igły ze skóry.

Czy suche igłowanie to to samo co akupunktura?

Suche igłowanie to naukowa technika, w której mięsień nakłuwa się w celu opanowania bólu mięśniowo-powięziowego. Trwa od 2 do 5 minut, może wywoływać ból i wykonywane może być wyłącznie przez przeszkolonych fizjoterapeutów.

Z drugiej strony akupunktura opiera się na tradycyjnej medycynie chińskiej, a punkty energetyczne nakłuwane są na powierzchni, bez kontaktu z mięśniem. Trwa około 20 minut, nie jest bolesna, leczy wiele schorzeń i może być wykonywana przez każdego terapeutę.

Suche igłowanie: ryzyko

Chociaż ryzyko powikłań suchego igłowania jest minimalne, może istnieć. Jednakże większości z nich można uniknąć. Jak? Wystarczy, że doświadczony fizjoterapeuta podejmie odpowiednie środki ostrożności. Co może się pojawić?

1. Igła przechodzi przez skórę do mięśnia, a między nimi mogą znajdować się małe naczynia krwionośne. Najczęstszym ryzykiem suchego nakłucia jest nakłucie naczynia i spowodowanie niewielkiego siniaka, który utrzymuje się około jednego dnia. Ryzyko to występuje zwykle u pacjentów leczonych antykoagulantami, którzy mają rzadszą krew.
2. Kolejną rzeczą, którą można uszkodzić w drodze do mięśnia, jest gałąź nerwowa. Może to spowodować mrowienie, które szybko ustanie.
3. Innym, mniej powszechnym, ryzykiem jest to, że podczas zabiegu mogą wystąpić zawroty głowy, co technicznie nazywa się reakcją naczyniowo-błędną.
4. Istnieje jedynie kilka zgłoszonych przypadków, ale jeśli fizjoterapeuta nie ma dużego doświadczenia w suchym igłowaniu mięśni klatki piersiowej, może to prowadzić do odmy opłucnowej.
5. Obrzęk mięśni.
6. Zapalenie skóry po nakłuciu, czyli reakcja skórna w miejscu nakłucia.
7. Ryzyko infekcji, jeśli nie zastosuje się odpowiednich środków czyszczących lub fizjoterapeuta nie użyje rękawiczek albo sterylnych igieł.

Z drugiej strony po suchym igłowaniu możemy odczuwać podobne uczucie jak przy bardzo intensywnym masażu z lekką sztywnością. Te odczucia ustępują po 1 lub 2 dniach.

Przeciwwskazania do suchego igłowania

Większość przeciwwskazań jest względna i zależy od indywidualnego przypadku. Wśród nich możemy znaleźć:

• niedający się pokonać strach przed igłami;
• problemy z krzepnięciem i leczenie przeciwzakrzepowe (ryzyko krwawienia);
• dla osób o słabym układzie odpornościowym – ryzyko infekcji;
• dla osób po limfadenektomii – ryzyko obrzęku limfatycznego. Oznacza to, że obszar, w którym wykonuje się suche igłowanie, może wypełnić się płynem, którego nie można przefiltrować, ponieważ węzły chłonne w tym obszarze zostały usunięte;
• niedoczynność tarczycy – u osób na nią cierpiących występuje ryzyko wystąpienia obrzęku mięśniowego lub zapalenia mięśni.

Czy suche igłowanie jest skuteczne?

Według kilku recenzji badań suche igłowanie okazuje się skuteczne w następujących przypadkach. Oto one:

• po pierwsze, zmniejszenie bólu subiektywnego i obiektywnego, zarówno jeśli chodzi o ból miejscowy, jak i w obszarze bólu rzutowanego i bólu przy nacisku w punkcie spustowym;
• do drugie, wykazuje poprawę ruchomości stawów związanych z mięśniem, w którym znajduje się punkt spustowy;
• nie przeprowadzono jeszcze wystarczających badań, ale istnieją dowody, że suche igłowanie może złagodzić depresję u pacjentów z MFS.

Ponadto zaobserwowano, że skuteczność suchego igłowania może wpływać inne czynniki u pacjentów, takie jak długotrwały ból, brak snu czy powtarzalna praca mięśni.

Artykuł napisał i zweryfikował lekarz Leonardo Biolatto.