Paradontoza lub zapalenie przyzębia: co to jest i jak się leczy?

Zapalenie przyzębia to choroba zębów, która wiąże się ze złą higieną jamy ustnej. Twoja szybka interwencja jest ważna, ponieważ może powodować komplikacje. Powiemy ci, jak to leczyć.
Paradontoza lub zapalenie przyzębia: co to jest i jak się leczy?

Ostatnia aktualizacja: 24 sierpnia, 2022

Choroby dziąseł są stosunkowo powszechne w populacji. Ze względu na stałą ekspozycję na bakterie, na tę tkankę miękką mogą wpływać różne problemy zapalne i infekcyjne. Wśród nich paradontoza stała się jednym z najpoważniejszych, zwłaszcza ze względu na związane z nią komplikacje. Na czym polega ta choroba? I jak się ja leczy?

Paradontoza to powikłanie przewlekłej choroby przyzębia, lepiej znana jako zapalenie przyzębia. Występuje, gdy kości i więzadła podtrzymujące zęby ulegają zakażeniu w wyniku namnażania się bakterii.

Według informacji opublikowanych przez Hiszpańskie Towarzystwo Periodontologii i Osteointegracji stan ten dotyka 25% dorosłych w wieku od 35 do 44 lat. Ponadto częstość występowania wzrasta po ukończeniu 65 roku życia.

Co to jest paradontoza?

Paradontoza to choroba przyzębia spowodowana odkładaniem się płytki nazębnej, wynikająca z kolei ze złej higieny jamy ustnej. Objawia się stanem zapalnym i krwawieniem dziąseł, oddziałuje również na tkanki podporowe zębów, powodując cofnięcie się dziąseł i pojawienie się przestrzeni międzyzębowych.

Charakteryzuje się ciężkim zakażeniem więzadeł lub tkanek w pobliżu zęba i uważa się ja za niebezpieczną chorobę. Zwykle nie powoduje bowiem żadnych objawów, dopóki nie doprowadzi do poważnych komplikacji w obrębie jamy ustnej.

U dentysty
Paradontoza pojawia się z powodu gromadzenia się płytki bakteryjnej na zębach. Często wiąże się to ze złą higieną jamy ustnej.

Przyczyny paradontozy

Główną przyczyną paradontozy jest przerost bakterii w tkance jamy ustnej. To z kolei wiąże się ze złą higieną jamy ustnej, niewłaściwym używaniem szczoteczki do zębów, ciągłym narażeniem na stres a także paleniem papierosów. Ponadto, czynniki genetyczne i anomalie anatomiczne również wpływają na jej występowanie.

Należy jednak zauważyć, że paradontoza pojawia się jako następstwo nieleczonego na czas zapalenia dziąseł. Takie zapalenie dziąseł, choć początkowo bezbolesne, stanowi główną przyczynę krwawienia dziąseł podczas szczotkowania. Inne czynniki, które mogą prowadzić do paradontozy to:

  • Przyjmowanie leków powodujących suchość w ustach lub zmiany w dziąsłach.
  • Niedobór witaminy B i C.
  • Używanie narkotyków rekreacyjnych, takich jak palenie marihuany lub wdychanie.
  • Zmiany hormonalne, na przykład te, które występują podczas ciąży lub menopauzy.
  • Choroby układu odpornościowego.
  • Inne choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca i osteoporoza.

Paradontoza – objawy

Jednym z faktów, który stanowi największe zagrożenie przy paradontozie, jest brak objawów w niektórych przypadkach. Chociaż większość osób dotkniętych chorobą miała wcześniej objawy zapalenia dziąseł, jednak nie zawsze tak jest.

Są osoby, które nie odczuwają dyskomfortu, dopóki nie dojdzie do poważnych komplikacji. Ponadto, niektórzy błędnie przypisują krwawienie urazom spowodowanym przez szczoteczkę do zębów.

W każdym razie należy zachować czujność i być wyczulonym na pewne charakterystyczne objawy tego stanu. Do najczęstszych należą:

  • Krwawiące dziąsła
  • Zapalenie i zaczerwienienie dziąseł.
  • Trudności lub dyskomfort podczas przeżuwania pokarmu.
  • Nieświeży oddech (cuchnący oddech).
  • Wyczuwalna niestabilność zębów.
  • Pojawienie się przestrzeni międzyzębowych.
  • Cofnięcie dziąseł i odsłonięcie szyjek zębowych
  • Wrażliwość zębów na zmiany temperatury.
  • Zmiany w ułożeniu zębów podczas żucia.

Obecność tych objawów wskazuje na degradację tkanek dziąseł. W ciężkich przypadkach, gdy nie ma odpowiedniej interwencji, może to doprowadzić do utraty zębów. Dlatego niezbędna jest konsultacja z lekarzem periodontologiem i rozpoczęcie leczenia.

Może Cię zainteresować również ten temat: Jama ustna – 7 objawów stanów zapalnych

Paradontoza – leczenie

Wyboru leczenia paradontozy dokonuje się z uwzględnieniem stopnia jej nasilenia. Ogólnie klasyfikuje się jej stan zaawansowania jako łagodny, umiarkowany lub ciężki. Stopień degradacji tkanki i możliwości terapeutyczne powinien ustalić specjalista chorób jamy ustnej.

Biorąc pod uwagę związane z tym komplikacje, należy zauważyć, że nie ma domowych środków, które mogłyby złagodzić ten stan. Aby zatrzymać niszczenie dotkniętych tkanek, konieczne jest poprawienie nawyków higienicznych i przestrzeganie przepisanego leczenia.

Higiena jamy ustnej

Bez wątpienia pierwszym sposobem zapobiegania i leczenia paradontozy jest zapewnienie odpowiedniej higieny jamy ustnej. Oznacza to prawidłowe szczotkowanie zębów kilka razy dziennie, a także używanie nici dentystycznej i innych uzupełniających produktów czyszczących.

Obecnie firmy takie jak Laboratorios KIN oferują szeroką gamę produktów, które służą jako środki wspomagające w leczeniu zapalenia dziąseł i chorób przyzębia. Opcje takie jak codzienne płyny do płukania ust lub żel do ust z kwasem hialuronowym pomagają zapewnić dodatkową ochronę jamy ustnej.

Oba produkty zawierają składniki, które pomagają powstrzymać przerost bakterii i tworzenie się płytki nazębnej. Wzmacniają również uszkodzone tkanki i przyczyniają się do ich regeneracji.

Płukanie ust
Stosowanie płynów do płukania ust lub żeli z kwasem hialuronowym do dziąseł może pomóc w leczeniu paradontozy.

Podstawowe leczenie zapalenia przyzębia

W większości przypadków osoby z paradontozą poprawiają stan dziąseł po podstawowym leczeniu przyzębia. Powinno się je uzupełniać staranną higieną jamy ustnej, która obejmuje zabiegi pomagające wyeliminować bakterie nagromadzone na powierzchni zębów i okolicach. Jak to należy robić?

  • Po pierwsze, przeprowadza się staranne czyszczenie dotkniętych obszarów przez skrobanie i polerowanie przy nasadzie korzeni.
  • Następnie specjalista zaleci przyjmowanie antybiotyków w celu uzupełnienia interwencji. Wybór między jedną a drugą opcją zależy od rodzaju bakterii na zębach.

Operacja chirurgiczna przyzębia

Gdy paradontoza jest zbyt zaawansowana, podstawowe leczenie nie wystarczy. W takim wypadku, periodontolog może zalecić interwencję zwaną chirurgią przyzębia. Polega ona uzyskaniu dostępu do głębokich kieszonek przyzębnych, w których znajdują się patogeny.

Jeśli infekcja już spowodowała znaczne zniszczenie tkanek i kości, należy zastosować inne techniki, takie jak sterowana regeneracja tkanki.

Przeczytaj także ten ciekawy tekst: Cuchnący oddech – 3 remedia z mięty 

Paradontoza ma tendencję do odnawiania się

Po przejściu leczenia paradontozy konieczne jest monitorowanie choroby. A jeśli pacjent nie dba o zachowanie właściwej higieny, choroba może powrócić po pewnym czasie.

Dlatego oprócz zapewnienia optymalnej higieny jamy ustnej za pomocą zalecanych produktów, konieczne są okresowe wizyty u periodontologa. Specjalista udzieli najlepszej porady odnośnie dobrych nawyków higienicznych. Ponadto może w porę zainterweniować w zakresie czyszczenia lub profilaktyki, jeśli to będzie konieczne.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Pihlstrom BL, Michalowicz BS, Johnson NW. Periodontal diseases. Lancet. 2005 Nov 19;366(9499):1809-20. doi: 10.1016/S0140-6736(05)67728-8. PMID: 16298220.
  • Saini R, Marawar PP, Shete S, Saini S. Periodontitis, a true infection. J Glob Infect Dis. 2009;1(2):149-150. doi:10.4103/0974-777X.56251
  • Mehrotra N, Singh S. Periodontitis. [Updated 2020 Jul 10]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2020 Jan-. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK541126/
  • Dahiya P, Kamal R. Hyaluronic Acid: a boon in periodontal therapy. N Am J Med Sci. 2013;5(5):309-315. doi:10.4103/1947-2714.112473
  • Casale M, Moffa A, Vella P, et al. Hyaluronic acid: Perspectives in dentistry. A systematic review. Int J Immunopathol Pharmacol. 2016;29(4):572-582. doi:10.1177/0394632016652906

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.