Mostek zębowy: typy, zalety i wady

Mostek zębowy to stała proteza uzupełniająca uzębienie. Jak się go zakłada? Jakie ma zalety? Dowiedz się więcej na ten temat!

Przejrzane i zatwierdzone przez: dentysta Vanesa Evangelina Buffa.

Napisany przez Vanesa Evangelina Buffa

Ostatnia aktualizacja: 27 maja, 2022

Mostek zębowy bywa zakładany w przypadku braków w uzębieniu. Pozwala on bowiem poprawić wygląd oraz zapewnia pełną funkcjonalność zębów.

Jakie są jego zalety i wady? Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się, jakie korzyści płyną z jego zastosowania.

Czym jest mostek zębowy?

Mostek zębowy to stała proteza zastępująca brakujące zęby. Puste miejsce wypełniane jest sztucznymi koronami, które łączy się ze zdrowymi zębami.

Mostek przygotowuje się indywidualnie, by pasował do pozostałych zębów. Robi się najpierw model, który przymocowuje się do struktury. Pacjent nie może więc usunąć protezy z jamy ustnej.

Ten typ interwencji pozwala na przywrócenie funkcji brakujących zębów takich jak żucie czy mówienie oraz poprawia wygląd twarzy.

Mostek zębowy wykonuje się z następujących materiałów:

• Metale.
• Żywice.
• Ceramika.
• Porcelana.
• Ceromery.

Jak wykonuje się mostek zębowy?

Następnie lekarz przeprowadza diagnostykę i jeśli zdecyduje o założeniu mostka, podejmie następujące kroki:

1. Ścieranie zębów podtrzymujących: zęby sąsiadujące zostają w znieczuleniu dopasowane za pomocą turbiny. Mają one bowiem za zadanie podtrzymywać mostek.
2. Stworzenie modelu: robi się odcisk jamy ustnej w celu dopasowania mostka.
3. Model z żywicy: na modelu diagnostycznym tworzy się prowizoryczne korony do wstawienia pomiędzy zęby podtrzymujące na czas produkcji mostka. W ten sposób podtrzymuje się w zdrowiu uszkodzone elementy.
4. Test części metalowej: wypróbowuje się metalową część mostka i jej dopasowanie.
5. Próba koloru: kolor dopasowuje się indywidualnie do zębów pacjenta.
6. Test mostka: gotowy mostek wypróbowuje się i dopasowuje po czym wysyła do laboratorium na ostatnie poprawki.
7. Przymocowanie mostka: strukturę cementuje się do zębów podtrzymujących.
8. Późniejsze kontrole: po jakimś czasie dentysta ustali termin kolejnej wizyty, by sprawdzić czy wszystko jest w porządku.

Typy mostków zębowych

Istnieją różne typy mostków zębowych. Należą do nich: tradycyjny, Cantilever, Maryland i podtrzymywany przez implanty. Dobór mostka zależy od indywidualnego przypadku klinicznego. Stomatolog dopasowuje strukturę do potrzeb danego pacjenta.

Mostek tradycyjny

Tradycyjny mostek to taki, który zakłada się, gdy po obu stronach luki znajdują się zdrowe zęby. Miejsce to jest zajmowane przez jeden lub więcej sztucznych koron cementowanych do pozostałych zębów.

Zęby podtrzymujące dystrybuują siłę przeżuwania.

Mostek zębowy Cantilever

Ten rodzaj mostka jest podobny do tradycyjnego, ale podtrzymywany jest tylko z jednej strony, przez jeden ząb sąsiadujący.

Stomatolog musi dopasować ząb podtrzymujący. Do niego cementuje koronę z mostkiem i sztucznymi zębami uzupełniającymi brakujące uzębienie. Czasami mostki takie odczepiają się lub łamią wskutek efektu dźwigni wytwarzanego podczas żucia.

Mostek zębowy Maryland

Mostki te wykorzystują dwa naturalne zęby jako wsparcie. Nie stosuje się tutaj jednak koron, ale boczne płytki z metalu lub porcelany, które cementowane są do zębów sąsiadujących.

Do wykonania tego rodzaju protezy konieczna jest obecność zębów naturalnych po obu stronach luki. Nie wymaga to aż tak mocnego ścierania zębów. Stosowanie takiego mostka jest jednak możliwe jedynie w miejscach, gdzie nie występuje duża siła żucia.

Mostek podtrzymywany przez implanty

Jak sama nazwa wskazuje, tego typu mostek podtrzymywany jest przez implanty, a nie korony założone na zęby. W celu jego założenia przeprowadza się zabieg chirurgiczny, a właściwie dwa: założenie implantów i założenie mostka. Proces trwa zatem nawet kilka miesięcy.

Ilość i rozmieszczenie implantów zależy od danego przypadku klinicznego. Można umieścić tylko jeden w środku luki lub dwa – po jednym po bokach.

Ten typ mostka jest bardziej stabilny i lepiej znosi obciążenie żuciem. Zwykle zapewnia też większą wygodę i zapobiega resorpcji kości pozbawionej zębów.

Zalety mostka

Mostek zębowy ma swoje zalety zarówno estetyczne jak i zdrowotne. Po założeniu go pacjent może normalnie żuć i jeść. Co więcej, poprawia się jego wymowa – luki między zębami powodują wydawanie z siebie niechacianych gwizdów i szmerów.

Z estetycznego punktu widzenia pełne uzębienie podnosi poczucie własnej wartości i wiarę w siebie. Pozytywnie wpływa też na wygląd twarzy. Wypełnienie przestrzeni pomiędzy zębami zapobiega też przemieszczaniu się pozostałych elementów uzębienia.

Jako że jest to proteza stała, łatwo dbać o jej higienę – myje się ją tak samo jak naturalne zęby. Pacjent szybko się do niego przyzwyczaja i przestaje czuć jego obecność w jamie ustnej.

Koszt mostka zębowego należy do jego zalet. To proteza o dużej trwałości i dużo niższej od implantów cenie.

Wady mostka zębowego

Przed wybraniem mostka zębowego jak uzupełnienia brakujących zębów warto poznać wady tej metody. Przedstawiamy niektóre z nich:

• Przeciążenie zębów podtrzymujących: tego typu proteza wymaga starcia zdrowych zębów. Prowadzi to do ryzyka uszkodzeń. Czasami konieczne jest leczenie kanałowe. Elementy te zawsze powinny być pokryte koronami.
• Estetyka: metalowa struktura może barwić dziąsła.
• Ryzyko nieszczelności: pod przyczepioną koroną może tworzyć się próchnica.
• Ryzyko przemieszczenia: zęby podtrzymujące mogą się przesuwać, szczególnie jeśli są mocno obciążone podczas przeżuwania.
• Resorpcja kości: kość pozbawiona zębów ulega resorpcji z braku bodźców.
• Trwałość: mostki można mieć jamie ustnej przez kilka lat, ale w porównaniu z implantami są mniej wytrzymałe.
• Ryzyko zapalenia dziąseł: pomiędzy dziąsłem a mostkiem mogą zbierać się bakterie powodujące zapalenia.

Konsultacja z dentystą jest konieczna

Mostki zębowe to dobry wybór w przypadku utraty zębów. Najpierw należy jednak przedyskutować zalety i wady tej metody z lekarzem.

Specjalista rozwieje wątpliwości i podpowie, jaki mostek będzie najlepszy. Co więcej, oceni ryzyko wystąpienia komplikacji.