Migotanie przedsionków - jak je wykryć i leczyć?

Migotanie przedsionków jest jednym z najpowszechniejszych rodzajów arytmii. Biorąc pod uwagę fakt, że występuje często, warto wiedzieć, jak można ten problem wykryć.

Migotanie przedsionków to poważny problem zdrowotny, który powinien zostać wykryty, jak najwcześniej. W przeciwnym razie może doprowadzić do udaru niedokrwiennego mózgu, a ten bardzo często kończy się niepełnosprawnością lub śmiercią.

Diagnozę stawia się przede wszystkim za pomocą elektrokardiogramu. Należy skierować się do ośrodka zdrowia i wykonać szereg precyzyjnych badań, gdyż rodzajów arytmii może być wiele i nie każda metoda jest w stanie ją wykryć.

Warto bacznie obserwować swój organizm i zwracać uwagę na wszelkiego rodzaju zaburzenia w jego funkcjonowaniu. Migotanie przedsionków może bowiem prowadzić do obniżenia jakości życia, a także do przedwczesnego zgonu.

Kluczem w profilaktyce są zdrowe nawyki żywieniowe, regularna aktywność fizyczna i systematyczne badania lekarskie. Dowiedz się więcej na temat tego zaburzenia pracy serca – poznaj jego przyczyny i metody diagnostyczne – oraz zacznij lepiej o siebie dbać już od dziś!

Migotanie przedsionków – co to takiego?

W trakcie migotania przedsionek praktycznie się nie kurczy, co prowadzi do zalegania w nim krwi, a w konsekwencji tworzenia się skrzepliny, a ta, jeśli dotrze do mózgu, powoduje jego niedokrwienie i nieodwracalne zmiany w jego strukturze.

Według specjalistycznego hiszpańskiego portalu Medline Plus migotanie przedsionków może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia naszego organizmu.

Migotanie przedsionków – rodzaje i grupy ryzyka

Zazwyczaj arytmia pojawia się u osób starszych, po ukończeniu 65. roku życia. Jednakże coraz częściej zaburzenia pracy serca występują również u ludzi młodych. Zaznaczmy też, że migotanie przedsionków częściej występuje u mężczyzn niż kobiet. Przyczyn tej zależności dotychczas nie udało się ustalić.

Generalnie można wyróżnić dwa podstawowe rodzaje migotania przedsionków:

• Napadowe – pojawia się tylko od czasu do czasu i ustępuje samoistnie.
• Chroniczne – czyli epizody arytmii utrzymujące się dłużej niż 7 dni i wymagające leczenia farmakologicznego.

Bez względu jednak na postać, zaburzenie to może mieć bardzo poważne konsekwencje dla zdrowia. Do najczęściej występujących czynników ryzyka należy jednak udar mózgu.

Możliwe przyczyny migotania przedsionków

Dotychczas naukowcy nie zdołali ustalić jednoznacznych przyczyn migotania przedsionków. Istnieje jednak wiele schorzeń i dolegliwości, które mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca. Spośród nich należy wyróżnić między innymi:

1.Choroby serca oraz choroby mające wpływ na zdrowie serca, takie jak:

• Zapalenie osierdzia (cienkiej warstwy, która otacza i chroni serce)
• Zapalenie mięśnia sercowego
• Zawał mięśnia sercowego
• Choroby zastawkowe
• Urazy odniesione w wyniku interwencji chirurgicznej serca

2. Palenie tytoniu i nadmierne spożywanie alkoholu i/lub narkotyków bądź leków, które mogą prowadzić do uszkodzenia serca

3. Choroby układu oddechowego (np. przewlekła obsturacyjna choroba płuc)

4. Nadczynność tarczycy

5. Inne zaburzenia, np. bezdech senny

Jak przebiega diagnostyka migotania przedsionków?

Aby zdiagnozować migotanie przedsionków, należy przeprowadzić szereg testów i badań lekarskich. Dzięki nim lekarz jest w stanie wykluczyć inne zmiany chorobowe o podobnych cechach.

Najpopularniejsze metody diagnostyczne w tym przypadku to:

EKG, czyli elektrokardiografia

Badanie to pomaga zbadać pracę serca za pomocą specjalnego urządzenia – elektrokardiografu. Polega na przyłożeniu do skóry klatki piersiowej i ramion pacjenta elektrod, które przekazują sygnały elektryczne informujące o pracy serca. Są one zapisywane przez aparat na papierze w postaci tzw. krzywej EKG.

EKG to jeden z głównych testów diagnostycznych na migotanie przedsionków. Inne formy tego badania to między innymi:

• Metoda Holtera. To takie “przenośne EKG”, które pozwala na rejestrowanie pracy serca przez 24 godziny. W tym czasie pacjent może wykonywać wszystkie codzienne czynności. Wyniki są zapisywane na specjalnej taśmie lub w pamięci elektronicznej i mogą być interpretowane w późniejszym czasie.
• Istnieje także rodzaj “zdalnego” pomiaru rytmu serca, polegający na samodzielnym aktywowaniu pomiaru przez pacjenta w momentach, gdy doświadcza on migotania przedsionków. Bez wątpienia jest to bardzo wygodny sposób diagnozowania. W przeciwieństwie do Metody Holtera badanie to trwa od kilku tygodni nawet do kilku miesięcy.

Echokardiogram, czyli echo serca

Do wykonania echa serca, zwanego też echosonografią serca, wykorzystuje się tradycyjny aparat USG. Jasno mówiąc, fale ultradźwiękowe odbijają się od struktury serca, obrazując na monitorze jego budowę i funkcjonowanie.

• Na podstawie takiego badania możemy dowiedzieć się bardzo wiele na temat naszego serca: poznać jego wielkość, objętość, grubość ścian, sposób funkcjonowania zastawek i komór itp.
• Kiedy badanie jest wykonywane przez ścianę klatki piersiowej w celu zobrazowania serca, wówczas nazywamy je elektrokardiografią przezklatkową (TTE).

Innym rodzajem tego badania diagnostycznego jest echokardiografia przełykowa, czyli badanie wykonywane z użyciem specjalnej sondy wprowadzanej do przełyku pacjenta.

• Poprzez umieszczenie jej w okolicach przełyku można uzyskać bardzo precyzyjne dane odnośnie pracy serca.
• W ten sposób specjalista może sprawdzić stan serca oraz wykryć w nim obecność skrzepów – co stanowi niepodważalną oznakę występowania migotania przedsionków.

Inne metody diagnostyczne

• Uzyskiwanie wewnętrznych obrazów. Generalnie zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej służą do sprawdzania stanu zdrowia płuc i serca.
• Próba wysiłkowa. Takie badanie wykonuje się podczas zwiększonego obciążenia fizycznego. Na podstawie jego wyników kardiolog może ocenić pracę serca, wydolność organizmu oraz ciśnienie krwi. Co więcej, można ustalić ogólny stan zdrowia serca, stan naczyń wieńcowych oraz funkcjonowanie serca podczas zwiększonego zapotrzebowania na tlen.
• Rutynowe badanie krwi. Jest ono zlecane głównie w przypadku, gdy chcemy wykluczyć jakąś chorobę. Na przykład w przypadku nadczynności tarczycy (podwyższenia poziomu hormonów tarczycy we krwi).
• W ten sam sposób można sprawdzić również, czy pacjent zmaga się z jakimikolwiek zaburzeniami układu oddechowego (zwłaszcza z przewlekłą obsturacyjną chorobą płuc).