Nietoperze są przyczyną wybuchu epidemii koronawirusa

Niedawno eksperci potwierdzili, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo tego, że to nietoperze są bezpośrednią przyczyną obecnej pandemii koronawirusa. W dzisiejszym artykule wyjaśnimy związaną z tym terminologię, a także możliwe konsekwencje tego stanu rzeczy.

W tym tygodniu hiszpańskie Ministerstwo Zdrowia potwierdziło dowody na okoliczności, które eksperci podejrzewali od początku pandemii choroby COVID-19. To właśnie nietoperze są przyczyną wybuchu epidemii koronawirusa. Innymi słowy, naukowcy są prawie w 100% pewni, że nietoperze były pierwotnym nosicielem wirusa wywołującego tę chorobę.

Eksperci sugerują też, że nietoperze od samego początku są przyczyną pandemii. Zwierzęta te posiadają wyjątkowo odporny układ odpornościowy, który jest w stanie tolerować wysokie stężenia wirusa.

Co więcej, są w stanie przenosić różne choroby, które są śmiertelne dla ludzi. Należą do nich między innymi ebola, wścieklizna i wirus SARS, który pojawił się po raz pierwszy w 2002 roku.

Badania takie jak te prowadzone przez czasopismo Nature Microbiology wskazują niezbicie na to, że odporność u nietoperzy może mieć związek z ich zdolnością do zmniejszania reakcji zapalnych.

Jednoniciowe wirusy RNA – takie jak SARS-CoV-2 – mają tendencję do generowania przesadnych reakcji w układzie odpornościowym, co może prowadzić do licznych powikłań. Naukowcy uważają, że ograniczając reakcję zapalną, nietoperze mogą przenosić wiele chorób, ale same w ogóle nie wykazują żadnych objawów infekcji.

Dlatego też są to ssaki, które przenoszą największą liczbę odzwierzęcych wirusów (rozprzestrzeniających się między gatunkami) na całym świecie. Co jednak oznacza dla nas dzisiaj to odkrycie i co musimy wiedzieć, aby je zrozumieć? Opowiemy Ci o tym więcej w naszym dzisiejszym artykule.

Nietoperze: nosiciele i „rezerwuary” wirusów

Niedawno eksperci potwierdzili, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo tego, że to nietoperze są bezpośrednią przyczyną obecnej pandemii koronawirusa. W dzisiejszym artykule wyjaśnimy związaną z tym terminologię, a także możliwe konsekwencje tego stanu rzeczy.

Nosiciel to gatunek, który kryje w sobie inny organizm. Ogólnie rzecz biorąc, możemy rozróżnić następujące typy nosicieli:

• Podstawowy. Jest to żywiciel, w którym pasożyt realizuje większość swojego istnienia, rozwoju i rozmnażania się. Kolejne adaptacje patogenu są specjalnie opracowane właśnie w organizmie nosiciela, aby wpływać na tego żywiciela i maksymalizować adaptacje i ekspansję pasożyta bez szybkiego kończenia życia nosiciela.
• Wtórny. Ten rodzaj nosiciela żywi pasożyta tylko w początkowych fazach jego rozwoju. Jest też związany z ekspansją i przenoszeniem patogenu do pierwotnego rodzaju żywiciela. W pewnym uproszczeniu nosiciel wtórny działa jak pomost.

Tego rodzaju nosicieli można łatwo zilustrować w typowo spotykanych cyklach życia złożonych pasożytów. Na przykład larwy żyją u zwierzęcia, ale później zwierzę to wydala je do wody. Następnie larwy infekują inny gatunek, gdzie rozwijają się w dorosłą postać.

Jednak klasyfikacje te stają się rozmyte, jeśli chodzi o wirusy. Wynika to z faktu, że ich cykle życiowe są znacznie prostsze i zależą w dużym stopniu od układu odpornościowego danego gatunku. Dlatego też bardziej poprawne jest mówienie o „rezerwuarach” wirusów, zamiast rodzajach nosicieli.

Rezerwuar taki jest głównym żywicielem zawierającym czynnik zakaźny lub pasożyta, który czasami może zaatakować ciało ludzkie lub inny gatunek o istotnym dla wirusa znaczeniu.

Dlatego między innymi naukowcy uzyskali potwierdzenie tego, co podejrzewali już od samego początku. Wiemy już teraz na pewno, że przyczyną pandemii wirusa SARS-CoV-2 i wywoływanej przez niego choroby COVID-19 są nietoperze. Innymi słowy, były one głównym rezerwuarem nowego koronawirusa.

Ale naukowcy nadal badają łuskowce…

Wiemy, gdzie rozpoczął się cykl koronawirusa, czyli, że główną przyczyną są nietoperze. Wiemy też, gdzie się zakończył – w organizmach istot ludzkich. Ale co się stało pośrodku? Jakie były etapy przejściowe?

Aby ta choroba dotarła do nas, musiała mieć jakiś rezerwuar pośredni. Ten pomost między nietoperzami a ludźmi musiał zaistnieć, ponieważ nietoperze i ludzie rzadko mają bezpośredni kontakt. Zdaniem naukowców głównym podejrzanym pozostają wciąż zwierzęta z rzędu łuskowców.

Hiszpański Departament Zdrowia, kierowany przez Salvadora Illa, nadal wymienia tego sympatycznego ssaka jako najprawdopodobniej ognisko wtórnej infekcji. Niedawno naukowcy odkryli sekwencję innych koronawirusów w 30 próbkach mięsa łuskowców.

Wykryte w tej tkance koronawirusy wykazują genetyczne podobieństwo obejmujące od 85 a 92 procent materiału genetycznego z SARS-CoV-2. Dane te ujawniają także bardzo możliwy związek między chorobą COVID-19 a łuskowcami.

W Chinach nielegalne targowiska sprzedawały mięso łuskowców przeznaczone do spożycia przez ludzi. Dzięki temu pierwsi nosiciele (nietoperze mają bowiem ten sam ekosystem co łuskowce) miały pośredni kontakt z ludźmi poprzez te właśnie ssaki.

Naukowcy nie wyjaśnili jeszcze bezpośredniego związku między łuskowcami a koronawirusem SARS-CoV-2, ale wszystkie dowody wskazują na tego ssaka jako pełniącego funkcję rezerwuaru wtórnego. Łuskowiec to po prostu zwierzę, które wyjaśniałoby doskonale obecność pomostu między nietoperzami a ludźmi.

Co konkretnie oznacza to odkrycie?

Wiedza oparta o niemal całkowitą pewność, że nietoperze są przyczyną epidemii nowego koronawirusa, oznacza, że ssak ten jest ważniejszy, niż mogłoby się wydawać. Informacje te umożliwiają dokładniejsze zbadanie gatunków ssaków, które mają bliski kontakt z nietoperzami. Ponadto pomoże nam to uregulować zasady dotyczące zakazu spożywania mięsa egzotycznych zwierząt.

Najlepszą strategią w obliczu potencjalnej pandemii jest przede wszystkim unikanie narażenia na kontakt z tym wirusem. Zaostrzając przepisy dotyczące nielegalnego handlu tymi zwierzętami, unikamy narażania się na potencjalne rezerwuary nowych chorób, których jeszcze nie odkryliśmy.