Zagubienie się - drogą do odnalezienia siebie
Czasami najlepszą drogą do odnalezienia siebie jest zagubienie się. Oznacza to uwolnienie się od pewnych więzi, duszącego otoczenia oraz presji, które kumulują stres i niepokój.
Zagubienie się nie jest jednoznaczne ze zboczeniem z obranej ścieżki życiowej. W żadnym wypadku. To bardziej odkrywanie siebie na nowo, ponieważ już raz zatraciłaś siebie, ponieważ przestałaś o siebie dbać.
Według pewnego interesującego artykułu opublikowanego w magazynie “Psychologia dzisiaj” (Psychology Today), umysł potrzebuje regularnych “wakacji”. To ciekawy koncept, który my wszyscy powinniśmy praktykować o wiele częściej.
Zasady są proste: zrób krok wstecz od wszystkiego, co Cię otacza, tak abyś miała szansę na odkrycie nowych rzeczy.
W ten sposób odsłonią się przed Tobą stymulujące scenariusze, dzięki którym możesz odkryć coś o sobie oraz to, kim naprawdę jesteś.
Odważysz się?!
Odwaga potrzebna na zagubienie się i odkrycie siebie
Są ludzie, którzy nigdy nie pozwolili sobie na “zagubienie się”, nawet raz w swoim życiu. I czy w to wierzysz, czy nie, nie jest to ani zdrowe, ani wzbogacające.
Twój cykl życiowy nie powinien być nigdy linią prostą, która dojdzie do konkretnego i satysfakcjonującego celu.
Ludzie zazwyczaj podążają utartymi ścieżkami, zatrzymują się na rozstaju dróg, wkraczają nawet na złą drogę. Czasami wydaje Ci się, że błąkasz się w prawdziwym labiryncie, do czasu, kiedy nagle odnajdujesz szczęście, harmonię i spełnienie.
Przeczytaj także: Samotność to czasami cena za twoją wolność
Jest normalne zagubienie się kilka razy, aby odnaleźć siebie lub odkryć na nowo kim jesteś.
To wszystko to cenna lekcja. I nie powinnaś obawiać się zmiany, ponieważ czasem może ona otworzyć nowe drzwi, za którymi odkryjesz większą wewnętrzną spójność.
Więcej dojrzałości, więcej spokoju.
Kiedy sytuacja życiowa oddala Cię od Twoich wartości
Wszyscy mamy jasno sprecyzowane jakie są nasze wartości, nasze ograniczenia, zasady, potrzeby i cele. Lecz czasami wszystkie te rzeczy zaczynają ulegać erozji, niczym skały na plaży targane morskimi sztormami.
- Po tym wszystkim niemożliwe jest rozpoznać Twoje prawdziwe Ja, Twoją esencję. To samo może stać się z Twoim poczuciem wartości i osobowością.
- Twoja praca, rodzina lub związki mogą czasem doprowadzić do pewnego rodzaju szantażu, presji i do pośredniej lub bezpośredniej manipulacji, aż do momentu zatracenia swojej osobowości.
- Rozpoznanie tego wewnętrznego dysonansu, pomiędzy tym kim byłaś, a tym kim jesteś teraz, jest jednym ze sposobów na otworzenie oczu i zrozumienie, że te sytuacje mogą być bardzo niebezpieczne.
Nikt z nas nie potrafi stworzyć wszystkiego, czego chcemy w każdej chwili. Wszyscy mamy obowiązek radzenia sobie, spełniania oczekiwań i dbania o innych.
Jednakże klucz leży w harmonii oraz spostrzeganiu wszystkiego, co robisz, co lubisz i co sprawia, że czujesz się dobrze.
Zagubienie się, aby się “wyłączyć” i porozmyślać
Jest coś, o czym powinnaś pamiętać. Ludzie, którzy cierpią długotrwale na stres, cierpią również na stany lękowe.
W końcu życie wymyka im się spod kontroli i wpadają w szpony zewnętrznej presji, która może doprowadzić ich do tego fenomenu:
- Mózg zazwyczaj nie wytrzymuje tak podwyższonych stanów stresu. Efekty kortyzolu i neuroprzekaźników, jak adrenalina, mogą spowodować utratę pamięci, jak również momentalną “utratę kontaktu” z rzeczywistością.
- Przykładem może być wejście rano do autobusu i nagłe stwierdzenie, że nie wiesz co Ty tam właściwie robisz. Ten efekt może trwać trochę ponad minutę, a nawet dwie godziny. Jednak pomaga to umysłowi odzyskać spokój.
- Twój umysł, niemal do tego zmuszony, prosi Cię, abyś zwolniła z rytmu i się wyłączyła.
Ale zanim Twój umysł zareaguje w tak traumatyczny sposób, najlepiej jest zdecydować się, aby działać bardziej naturalnie, zdrowo i zapobiegawczo.
Jak się wyłączyć w zdrowy sposób
Nie oznacza to, że powinnaś otworzyć portfel i kupić bilet na samolot, ani wyruszyć w pierwsze miejsce, które pojawi się na horyzoncie. Nie musisz również dystansować się od reszty i zamykać drzwi, których nigdy nie będziesz w stanie na powrót otworzyć.
- Zagubić się, aby się odnaleźć wymaga odpowiedniego przygotowania, gdyż nie jest to kwestia pośpiechu, lecz zdystansowania się w celu wyleczenia siebie.
- To naturalne mieć bilet powrotny, kiedykolwiek tylko będziesz gotowa.
- Ludzie, którzy chcą się “zagubić” muszą jasno określić po co to robią i czego potrzebują. “Chcę spędzić weekend w samotności, aby się zrelaksować, pomyśleć i podjąć decyzję.”
- Każdy wokół Ciebie to zrozumie, a ci którzy nie, to ich kłopot. Oznacza to, że powinnaś uczynić z samej siebie priorytet. Potrzebujesz określonego czasu na pobycie z “sobą”, z tą, którą opuściłaś, pozostawiłaś na boku, a nawet zapomniałaś.
Decydujemy na zagubienie się, by urosnąć w siłę, by odzyskać kontrolę nad swoim życiem, by być bardziej stabilnymi i bezpiecznymi.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Abercrombie, H. C., Jahn, A. L., Davidson, R. J., Kern, S., Kirschbaum, C., & Halverson, J. (2011). Cortisol’s effects on hippocampal activation in depressed patients are related to alterations in memory formation. Journal of Psychiatric Research, 45(1), 15–23. https://doi.org/10.1016/j.jpsychires.2010.10.005
- Neff, K. D. (2011). Self-Compassion, Self-Esteem, and Well-Being. Social and Personality Psychology Compass, 5(1), 1–12. https://doi.org/10.1111/j.1751-9004.2010.00330.x
- Vedhara, K., Hyde, J., Gilchrist, I. ., Tytherleigh, M., & Plummer, S. (2000). Acute stress, memory, attention and cortisol. Psychoneuroendocrinology, 25(6), 535–549. https://doi.org/10.1016/s0306-4530(00)00008-1
- Wolf, O. T. (2009). Stress and memory in humans: Twelve years of progress? Brain Research, 1293, 142–154. https://doi.org/10.1016/j.brainres.2009.04.013