Po rozstaniu, zwiększ poczucie własnej wartości

Chociaż możemy postrzegać to jako coś negatywnego, musimy przejść przez etap żałoby po rozstaniu, aby móc uleczyć rany i wyjść z tej sytuacji silniejsi

Każde rozstanie, niezależnie od tego, czy jest traumatyczne, ma szereg konsekwencji. Wśród nich jest wpływ na naszą samoocenę. Jednak czy możliwe jest poprawienie poczucia własnej wartości po rozstaniu?

Odpowiedź brzmi „tak”, chociaż, aby to osiągnąć, musimy zdać sobie sprawę z tego, że na pewno się ono zmieni. Po zerwaniu z partnerem nasze życie obiera nowy kurs. Jesteśmy sami, nie idziemy już z nikim ramię w ramię. Cała przyszłość, którą sobie wyobrażaliśmy, już nie istnieje.

To normalne, że w obliczu tej sytuacji pojawia się niepewność. Nagle trudno jest podejmować decyzje lub patrzeć w przyszłość z pozytywnym nastawieniem… Najłatwiej przychodzi obwinianie samego siebie.

Poprawa poczucia własnej wartości po rozstaniu zaczyna się od zadbania o siebie

Aby poprawić naszą samoocenę po separacji, musimy podjąć ważny pierwszy krok, którym jest zadbanie o siebie. Po zerwaniu z partnerem poczucie własnej wartości spada, pogrążamy się w smutku i zapominamy o sobie.

Przestajemy się leczyć. Pomijamy pomysł uprawiania ćwiczeń i jedzenia. Zamiast wyjść z tego bolesnego doświadczenia, wolimy czuć się jeszcze gorzej, jeśli to tylko możliwe.

Nie jest też dobrym pomysłem dystansować się lub izolować od naszych przyjaciół. Są tymi, którzy mogą nam pomóc, którzy przeszli przez to samo i mogą nam dać najlepszą radę.

Naturalne jest odczuwanie bólu i chęć samotności, aby w pełni go doświadczyć. Powinniśmy pamiętać, że dopóki nie trwa to zbyt długo, jest to zdrowe. Możemy jeść źle, przestać ćwiczyć, całkowicie przestać o siebie dbać… Jednak to nie powinno trwać dłużej niż kilka tygodni.

W przeciwnym razie byłoby wskazane, aby poprosić o pomoc, ponieważ możemy inkubować potencjalny przypadek depresji.

Po rozstaniu nie szukaj ukojenia w sieciach społecznościowych

Aby poprawić naszą samoocenę po rozstaniu, konieczne jest przezwyciężenie pokusy rozpoczęcia „czatowania” z potencjalnymi partnerami w sieciach społecznościowych. Czasami mówimy „potrzebujesz poznać kogoś na portalach randkowych” osobom, które właśnie przeżyły zerwanie i straciły nadzieję na znalezienie kogoś.

Nie jest to jednak zdrowe zalecenie. Nie dlatego, że nie można znaleźć nikogo, kto pasuje do naszych oczekiwań, ale dlatego, że przejście przez fazę rozpaczy jest konieczne.

Szukanie schronienia w sieciach społecznościowych, ponieważ chcemy ponownie poczuć potrzebę, aby uwierzyć, że nie skończymy samotnie lub uniknąć odczuwania bólu, nie jest pozytywne.

Naturalne jest odczuwanie bólu, zepsucia lub braku nadziei. Nasza samoocena spadła, ale musimy ją odbudować, nie poprzez unikanie jej, ale patrząc jej twarzą w twarz.

Musimy zaakceptować to, co się wydarzyło, spędzać więcej czasu w realnym świecie, zamiast w Internecie. Trzeba poświęcać czas na uleczenie bólu, który pojawił się od czasu rozstania.

Po rostaniu naturalne jest odczuwanie smutku, ale bycie pesymistą to już wybór

Jeśli chcesz poprawić swoją samoocenę, pierwszą rzeczą, z której musisz zdać sobie sprawę, jest to, że smutek jest naturalnym uczuciem, na które cierpią wszyscy ludzie. Mamy w zwyczaju go odrzucać, ponieważ nazywamy to negatywną emocją. Jest to jednak konieczne.

Kiedy jesteśmy smutni po rozłące, musimy wejść do pokoju żałoby, aby się zastanowić, zaakceptować ją oraz przezwyciężyć i odejść jak najszybciej.

Jest to konieczny krok, ale co się stanie, jeśli nie chcemy tego zrobić? Wejdziemy do tego pokoju, czy nam się to podoba, czy nie, nawet jeśli wyłączymy światło, nawet jeśli oszukujemy samych siebie, wierząc, że tak naprawdę tam nie jesteśmy.

Postanawiamy to zignorować, aby o tym nie myśleć, zamiast stawić temu czoła. Zamiast patrzeć na siebie i traktować to doświadczenie jako szansę na odzyskanie sił, zadbanie o siebie oraz większą dojrzałość.

Więc tak, możesz poprawić poczucie własnej wartości po rozstaniu, tak długo, jak patrzysz na smutek, czujesz, rozumiesz, a przede wszystkim akceptujesz to, co się stało. Chociaż nie widzę jeszcze nadziei w tej sytuacji, wiem, że ona tam jest. Muszę tylko przypomnieć sobie inne sytuacje, w których działo się to samo.

Czy wtedy wszystko się skończyło? Nie, ponieważ wszystko przemija.