Kryształowe Dzieci – kim są i dlaczego są wyjątkowe?
Kryształowe Dzieci są przedstawicielami najmłodszego pokolenia, które ma zmienić i uzdrowić świat poprzez miłość, szacunek i harmonię. Chociaż wielu z nas nigdy nie spotkało się z tym terminem, warto go nieco zgłębić.
Czasem po prostu nie dajemy sobie rady z wychowaniem dziecka innego od reszty. Być może i twoja pociecha otrzymała w darze od życia niesamowicie wrażliwą duszę.
Kryształowe Dzieci to nie wymysł psychologów czy ruchu hippisowskiego, ale niepodważalne fakty na temat kolejnego szczebla ewolucji, który zakłada bezwarunkową akceptację innych i miłość zarówno do ludzi, jak i do świata natury.
Dowiedz się więcej na temat pokolenia Kryształowych Dzieci. Może i ty masz taki wielki-mały skarb w swoim domu…
Kryształowe Dzieci i ich poprzednicy
Mówi się, że dzieci są siłą napędową świata i to od nich zależy dynamika i intensywność przemian zachodzących na naszej planecie. Już kilka dekad temu narodziła się teoria o tym, że ludzkość będzie się stopniowo poprawiać w wyniku genetycznej zmiany pokoleniowej. Jej zwolennicy przejawiają pewną duchową tendencję.
Zgodnie z założeniami tej teorii dzieci są klasyfikowane na podstawie ich psychologicznego szablonu oraz niecodziennego, dziwnego zachowania. Zdaniem niektórych specjalistów pierwsze szczególnie „uduchowione” dzieci pojawiły się na świecie w latach 50. i 60.
Nikt jednak nie zwracał szczególnej uwagi ani na nie same, ani na ich próby przekształcenia zastanej rzeczywistości. Kolejna fala „wysypu” niezwykłych dzieci miała miejsce w przedziale czasowym od początku lat 70. aż do początku lat 90. Fenomen ten został fachowo nazwany Dziećmi Indygo.
Niektóre z rodzących się w tym czasie maluchów charakteryzowało się silnym, dojrzałym charakterem, który jednak nie był daleki od buntu wobec obowiązującego wówczas systemu.
Przyjmowały one postawy oraz podejmowały działania potępiające jakikolwiek porządek, który nie opierałby się na miłości i harmonii. Dzieci Indygo podążały śladami szacunku dla ludzkich wartości i uczciwości. Za nimi, wraz z nadejściem nowego tysiąclecia, pojawiło się zupełnie nowe, inne pokolenie – tak zwane Kryształowe Dzieci.
Dowiedź się więcej: Gwiezdne i tęczowe dzieci – optymistyczne macierzyństwo
Pokolenie trzeciego tysiąclecia
Natura Kryształowych Dzieci jest odmienna od usposobienia ich poprzedników emanujących aurą o niebiesko-fioletowej barwie. Nazwa „Kryształowe Dzieci” została użyta po raz pierwszy w odniesieniu do wyjątkowych dzieci z przełomu wieków przez Steve’a Rothera w 1999 roku.
Trzy lata później, w 2002 roku, ukazała się oficjalna publikacja „odkryć” Rothera pochodząca z jego książki A Handbook for Human Evolution. Od tego momentu jak z rękawa posypały się badania naukowe, których celem miało być zdefiniowanie charakterystycznych cech i atrybutów Kryształowych Dzieci.
Kim tak naprawdę są Kryształowe Dzieci?
Kryształowe dzieci wyróżniają się przede wszystkim pacyfistycznym nastawieniem do świata. Poszukują prawdy i harmonii między intuicją a rzeczywistością irracjonalną. W przeciwieństwie do swoich duchowych poprzedników – którzy uważali, że dobrobyt człowieka ma być wynikiem zmiany – Kryształowe Dzieci mają misję uzdrowienia ludzkości.
Dominującą cechą ich wyglądu są wielkie oczy o głębokim, wręcz hipnotyzującym, pełnym mądrości spojrzeniu. Generalnie ich twarz promieniuje świetlistą, opalizującą, pastelową aurą. Te cudowne dzieci posiadają dwie szczególne cechy:
- Mają ponadprzeciętne zdolności „magiczne”
- Wykazują niezwykłą wrażliwość na przepływ energii i wibracje
Powyższe atrybuty są wynikiem „nadawania” Kryształowych Dzieci na wyższej częstotliwości niż reszta społeczeństwa. Są one tak wyjątkowe, że bardzo często przypina się im krzywdzącą etykietkę autyzmu. Jednak pomimo niektórych zbieżnych zachowań diagnoza ta jest nieprawidłowa.
Kryształowe Dzieci – co dokładnie oznacza ten termin?
„Dzieci Indygo”, „Dzieci Kryształowe” – to nie abstrakcyjne etykiety, lecz rzeczywistość. Pojęcia te odnoszą się do różnych poziomów ekspansji świadomości.
Ostatnie pokolenie dzieci odczuwa silne, krystaliczne wibracje oraz energię, które drgają we wszystkich żywych stworzeniach. W miarę przechodzenia z jednego planu świadomości do kolejnego wibracje te stają się coraz intensywniejsze.
Częstotliwość krystalicznych wibracji jest jedną z najczystszych form przejawu otaczającej nas materii. W rzeczywistości energia ta jest odzwierciedleniem idealnej harmonii polaryzacji magnetycznej (kobieta – mężczyzna, myśli – uczucia). To właśnie ją Kryształowe Dzieci postrzegają z największą siłą.
Przeczytaj koniecznie artykuł: Aby dać światu dzieci pełne szacunku, wychowuj je z szacunkiem
Kryształowe Dzieci – czym się wyróżniają na tle rówieśników?
Kryształowe Dzieci są spokojne, wyciszone, pokojowo nastawione do świata, ugodowe, kochające, pełne zrozumienia dla innych. Rodzice takich dzieci bardzo często określają swe pociechy mianem „małych aniołów”.
Temperament przedstawicieli kryształowego pokolenia jest bardzo wyważony: kochają one spokój, przynoszą ukojenie, uwielbiają przytulać się do chorych i smutnych ludzi, odczuwają ogromną empatię do świata – i to jeszcze długo przed tym, zanim zaczynają mówić.
Generalnie Kryształowe Dzieci zaczynają mówić znacznie później niż ich rówieśnicy, dopiero po ukończeniu drugiego roku życia albo nawet później. Mimo wielkiej empatii ich zachowanie jest bardzo dyskretne. Nie lubią wyróżniać się z tłumu, woląc raczej pozostawać w tle, niż wchodzić na główny plan.
Na polu medycyny naturalnej Kryształowe Dzieci są bardzo często kojarzone z rozmaitymi zaburzeniami rozwojowymi, na przykład z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), zespołem Aspergera czy różnymi postaciami autyzmu.
U Kryształowych Dzieci jednak podłoże takiego a nie innego zachowania nie jest wywołane żadnymi zaburzeniami w rozwoju. Po prostu zjawiły się one na świecie z jasno określoną misją i skrupulatnie ją wypełniają.
Atrybuty
W artykule Przebudzenie Kryształowych Dzieci Steve Rother skupia się na głównych cechach i atrybutach cudownych dzieci trzeciego tysiąclecia. Poprzez ich analizę pragnie zgłębić temat i lepiej zrozumieć życiowe cele tych niezwykłych maluchów.
Na przykład Kryształowe Dzieci mają silnie rozwinięte zdolności psychokinetyczne, cechują się nadwrażliwością na wibracje oraz uwielbiają przebywać na łonie natury.
Mają wspaniały kontakt z roślinami i zwierzętami – te wyczuwają w nich źródło bezpieczeństwa i miłości. Kryształowe Dzieci nieustannie przypominają nam, że jesteśmy nieodłączną częścią natury i powinniśmy traktować ją z miłością i szacunkiem.
Na zakończenie
Teoria o kryształowych dzieciach trzeciego tysiąclecia nie doczekała się jeszcze konkretnych dowodów naukowych. Jednak wielu specjalistów potwierdza tezę Rothera. Inni z kolei uważają, że powyższe cechy można przypisać niemalże dzieciom z każdego okresu czy epoki.
Z drugiej strony powinniśmy być świadomi tego, że każde dziecko i każda dorosła osoba jest inna i wyjątkowa. Bycie Dzieckiem Kryształowym czy Indygo to dla wielu tylko prosta forma opisania pewnych cech psychoenergetycznych.
Celem, jaki powinniśmy sobie postawić jako rodzice i osoby dorosłe, jest zrozumienie „dziwnych” dzieci oraz wyłapanie komunikatu, jaki chcą one nam przekazać.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Aisenberg, S., & Melamud, E. (2004). Niños cristal: un puente al corazón. Editorial Kier.
- Cañete, I. (2022). Crianças Cristal: A transformação do ser humano. Digitaliza Conteudo.
- Rother, Steve. (2011). Re-member (A Handbook for Human Evolution). Lightworker Publication.
- Virtue, D. (2003). Los niños de cristal. Obelisco. https://www.academia.edu/22819764/LOS_NI%C3%91OS_DE_CRISTAL